11 روزمانده( از امروز 10 روز) به پایان محکومیت اکبر گنجی و آزادی او از زندان، همسر وی "معصومه شفیعی" در نامه جدیدی به ادعاهای معاون قاضی مرتضوی در باره وضع و موقعیت گنجی در زندان اوین- بند سپاه- پاسخ داد. او در نامه ای نوشت:

 آقای سالارکیا به خبرنگار ایسنا گفت: "ملاقات بعضی از زندانیان براساس تقاضای زندانی و خانواده وی و در نهایت توافق مقام مسئول قضایی انجام می‌گیرد. در مورد آقای گنجی نیز این روند طی شده و می‌شود."

آقای سالار کیا! لطفا توضیح دهید که عبارت "بعضی از زندانیان" دقیقا شامل چه نوع زندانیانی می‌شو و معیار "بعضی از زندانیان" چیست؟ آیا این "بعضی‌"‌ها همان زندانیانی نیستند که اقدامات غیرقانونی، غیراخلاقی و ضد انسانی مقامات مسئول غیرپاسخگو را به پرسش گرفته‌اند و از نظر دارندگان قدرت - و نه اقتدار- باید منزوی شوند؟

 زندانیان هر بند روزهای خاصی در هفته ملاقات دارند به موجب کدام قانون آقای گنجی از این امکان، استثناء شده است. نکته اساسی دیگر و شاید همه نکته در سخن آقای سالارکیا، "توافق مقام مسئول قضایی" است. تا مقام مسئول قضایی موافقت نکند هر چند آقای دکتر مولایی - وکیل آقای گنجی- به دادستانی مراجعه کند و ساعت‌ها منتظر بماند و هر چه درخواست کتبی و شفاهی، تلفنی و حضوری، با واسطه و بی‌واسطه به مقامات مسئول ارائه کند هیچ تاثیری در "توافق مقام مسئول قضایی" ندارد.

 سالارکیا: "گنجی به طور مرتب تحت مراقبت پزشک معالج زندان قرار دارد و مشکل خاصی ندارد."

این اظهارات، یک "دروغ بزرگ‌" است و راه اثبات آن بازدید چند خبرنگار و عکاس مستقل و مخصوصاً نمایندگان حقوق بشر سازمان ملل متحد و نیز کمیسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا و سایر سازمان‌های بین المللی حقوق بشر از بند 2 الف زندان اوین است؛ همان بندی که نمایندگان آقای علیزاده - رئیس کل سابق دادگستری استان تهران- را به آنجا راه ندادند. چرا آقای گنجی از کمر درد، زانو درد، ناراحتی‌های مزمن گوارشی و ... به شدت نالان است اگر تحت مراقبت پزشک بود این بیماری‌ها حداقل، تسکین پیدا می‌کرد نه اینکه تشدید شود.

سالارکیا: "گنجی از نظر تغذیه در وضعیت مناسبی به سر می‌برد و مانند سایر زندانیان از مواد غذایی استفاده می‌کند و مواد خوراکی که به وسیله اطرافیانش به زندان آورده می‌شود به او داده می‌شود."

 وقتی ما جهت ملاقات به زندان می‌رویم، به شدت تفتیش می‌شویم مثل تفتیش بدنی خانواده معتادان و قاچاقچیان حرفه‌ای مواد مخدر؛ حتی توی کفش‌های ما را می‌گردند به حدی که چند ماهی است که حتی کیف دستی خود را به زندان نمی‌بریم با این اوصاف چگونه ممکن است که به ما اجازه دهند که مواد غذایی برای آقای گنجی ببریم. فراموش نکنید که این بند، همان بندی است که آقایان: عبدی، قاضیان و ملی‌ - مذ‌هبی‌ها در آنجا به سر می‌برند. و از نظر تغذیه و حداقل امکانات به شدت تحت فشار و محرومیت بودند به حدی که در اثر تغذیه نامناسب به بیماری‌های سخت گوارشی مبتلا شده بودند. به خانواده این آقایان اجازه بردن مواد غذایی به داخل زندان داده نمی‌شد و آنقدر وضع جسمانی آنان وخیم شده بود که خانواده آنها از مسئولین تقاضا کردند که هزینه تغذیه آن زندانیان از سوی خانواده تامین شود ولی مسئولین مربوطه با این تقاضا نیز مخالفت کردند. لذا می‌بینید که این رویه، در آن بند، رویه‌ای معمول است و جای هیچگونه تکذیبی نیست.

 آقای سالار کیا: "... این باید مشخص شود که خانواده ایشان از زندان چه انتظاری دارد."

خانواده گنجی انتظار دارد که با زندانی مطابق قانون رفتار شود نه اینکه از کلیه امکانات قانونی من‌جمله حق ملاقات هفتگی، تماس تلفنی، مرخصی، امکانات درمانی و تغذیه‌ای و ... به شدت محروم شود. خانواده انتظار دارد که حکم غیرقانونی، ناعادلانه و کاملا سیاسی آقای گنجی به طور قانونی و غیرتبعیض آمیز اجرا شود. خانواده انتظار دارد که وقتی سر سفره نشسته و غذا می‌خورد عزیز زندانی‌اش نیز چیزی برای خوردن داشته باشد. خانواده انتظار دارد که همسر، مادر و فرزندان گنجی به جرم ناکرده زندانی خویش نسوزند و حقوق انسانی‌شان رعایت شود؛ نه اینکه دائم نگران و منتظر باشند تا زنگ تلفن به صدا درآید و مژده ملاقات زندانی شان به آنان داده شود.