سخنگوی سازمان مجاهدين انقلاب
حاكميت يكدست
حرف‌های گُنده گُنده خود را
يكی، پس از ديگری پس می‌گيرد

محسن آرمين سخنگوی سازمان مجاهدين انقلاب، پيرامون بحث‌های اخير برای تشكيل يك جبهه فراگيری سياسی با خبرگزاری ايسنا مصاحبه كرده و گفت:

تجربه انتخابات نهم رياست‌‏جمهوری تجربه مهمی در راستای ارتقا سطح عقلانيت سياسی گروه‌‏ها بود. در مرحله دوم انتخابات همه جريان‌‏های سياسی و غيرسياسی از جمله اصلاح‏طلبان و روشنفكران اختلاف‌‏نظرهای خود را كنار گذاشتند و در قبال تهديدی كه احساس می‌‏كردند، از كانديداتوری‌هاشمی حمايت نمودند، اين تجربه نشان می‌‏دهد كه اين سطح از عقلانيت و اين ظرفيت در مجموعه اصلاح‌‏طلبان و به طور كلی شخصيت‌‏های سياسی مدنی وجود دارد. براساس اين تجربه می‌‏توانيم به حركت‌‏های هماهنگ‌‏تر اصلاح‌‏طلبان درآينده اميدوار باشيم.

آرمين در باره قطع ارتباط  اصلاح طلبان با مردم گفت: نداشتن تريبون مشكل جدی اصلاح‌‏طلبان است و هيچ نشانه‌‏ای در عملكرد و تصميم‌‏های حاكمان جديد مشاهده نمی‌‏شود كه چشم‌‏اندازی روشن را در رسيدن اصلاح‌‏طلبان به حق‌‏شان ترسيم كند.

سازمان مجاهدين انقلاب سه سال پيش درخواست اخذ مجوز يك ارگان را داده است كه برخلاف قانون به آن پاسخ داده نشده است، جبهه مشاركت نيز چنين وضعيتی دارد. بطور قطع بايد به سمت استفاده از فناوری‌‏های موجود حركت كرد، و از شبكه‌‏های ماهواره‌‏ای بمنظور حفظ ارتباط با مردم بهره گرفت. ايجاد يك شبكه ماهوارهای با همكاری برخی از احزاب اصلاح‌‏طلب از جمله جبهه مشاركت ممكن و محتمل است.

سخنگوی سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی ايران، گفت: در صورتی كه همچنان به درخواست احزاب اصلاح‌‏طلب برای داشتن روزنامه پاسخ داده نشود و صداوسيما نيز به حركت يك‌‏جانبه خود ادامه داده و در خدمت يك تفكر خاص باشد و نه بازتاب دهنده جريان‌‏های فكری سياسی موجود، اصلاح طلبان ناگزير بايد به سمت تشكيل ايستگاه ماهواره‌‏ای حركت كنند.

آرمين درباره اصلاحات و مشكلات آن گفت:

تحقق اصلاحات در يك سطح ملی نيازمند اراده و عزم ملی است، مشكل اصلی اصلاحات اين بود كه چنين ارده‌‏ای در سطوح بالای حاكميت وجود نداشت. در طول هشت سال دولت اصلاحات بخشی از حاكميت كه بيشترين قدرت و امكانات را در اختيار داشت، با پروژه اصلاحات سر ناسازگاری گذاشت و از تمام امكانات خود حتی تا سر حد ضربه زدن به مصالح و منافع ملی استفاده كرد تا جلوی اصلاحات را بگيرد. عملكرد جناح حاكم وضعيت مناسب‌‏تری را برای قضاوت و داوری در مورد عملكرد اصلاح‌‏طلبان فراهم كرده است.

حاكميت يكدست نيز بزودی به منافعی كه اصلاحات برای كشور وحتی خود آنان داشت، پی خواهند برد. حاكمان كنونی و همفكران‌‏شان به زودی از كارشكنی‌‏هايی كه عليه اصلاح‌‏طلبان انجام داده‌‏اند پشيمان خواهند شد و از قدر ناشناسی فرصتی كه از دست دادند افسوس خواهند خورد. اين پيش‌‏بينی از سر خوش‌‏بينی نيست، بلكه ناشی از تحليل دقيق وضعيت موجود است. آثار منفی انتخابات مجلس هفتم و رياست‌‏جمهوری به وضوح در سطح سياست خارجی كشور و پرونده هسته‌‏ای قابل مشاهده است.

مواضع غيركارشناسانه در مورد پرونده هسته‌‏ای و عدم درك واقعيات بين‌‏المللی، ايران را با وضعيت نگران‌‏كننده‌‏ای مواجه كرده است. تصور نمی‌‏كنم حاكمان جديد از چنان قدرت و ظرفيتی برخوردار باشند كه بتوانند مسووليت تمامی هزينه‌‏ها و لطماتی را كه از جيب منافع ملی پرداخت می‌‏شود، بپذيرد. تقدير اين بود كه آقايان شعارها و ديدگاه‌‏های خود را به محك قضاوت افكار عمومی بگذارند، اين يك قضاوت تاريخی و آزمون فيصله‌‏بخش تفكر بنيادگرا و يكه‌‏سالار است و مردم بايد يك بار برای هميشه به اين تجربه برسند و از آن عبور كنند. اين تجربه علی‌‏رغم تلخی‌‏هايی كه دارد، در مسير نهادينه شدن مردم‌‏سالاری و حاكميت خواست ملت، مفيد خواهد بود، با اين آزمون تفكر مذكور به عنوان يك عامل باز دارنده برای هميشه از سر مردم‌‏سالاری كنار خواهد رفت.

از سوی ديگر مواجهه با واقعيت‌‏های اقتصادی و اجتماعی ايران سبب عدول جناح حاكم از برخی شعارهای راديكال و وعده‌‏های انتخاباتی‌آنها خواهد شد. اين امر از هم اكنون قابل مشاهده است، چنانكه در ديدار با ايرانيان مقيم آمريكا از ملی شدن صنعت نفت به عنوان يك حماسه ملی ياد و به صراحت گفته شد كه "مصدق در قلب ما جا دارد". اين در حالی است كه جناح حاكم تا چندی پيش قصد داشت، ملی شدن نفت را از تقويم حذف كند، همچنين مواضع دبير شورای امنيت ملی مبنی بر ادامه مذكرات نشان می‌‏دهد كه تحميل واقعيات به جناح حاكم امری اجتناب‌‏ناپذير است.

سياست تثبيت قيمت‌‏ها به فراموشی سپرده شده است و ديگر از آوردن پول نفت سر سفره مردم و تك رقم كردن سود بانك‌‏ها سخن گفته نمی‌‏شود. آنها در سطح تبليغاتی خود حتی ناگريزند كه از ديدگاه‌‏های سياسی اقتصادی خويش عدول كنند.