|
علی لاريجانی، رئيس جديد شورای عالی امنيت ملی، در يك جلسه
پرسش و پاسخ با دانشجويان هم انديش با خود وی و عمدتا وابسته
يا متمايل به بسيج شركت كرد. او در اين ديدار زمزمه‌های عقب
نشينی از مواضع تند و تيز گذشته را تكرار كرد، كه برجسته ترين
نكات آن را در ادامه می‌خوانيد. لاريجانی در همين ديدار گفت كه
احتمال جنگ( حمله به ايران) كم است، اما در بخش ديگری از
صحبت‌های خود از تدابيری سخن گفت كه در آن پيش بينی بحران
ناگهانی در كشور شده است. امری كه قطعا در ارتباط با همان حمله
ايست كه وی وقوع آن را محتمل ندانست!
نكات اصلی اين پرسش و پاسخ را می‌خوانيد:
- از
NPT
خارج نمی‌شويم، اما پروتكل الحاقی را نمی‌پذيريم.
- هندی‌ها رفتار خوبی انجام ندادند. در حال حاضر مشغول انجام
مذاكراتی با هند هستيم. ما از كار آنها راضی نيستيم ولی اين
مذاكرات ادامه می‌يابد. ايران در تصميم خود مبنی بر صادرات گاز
به هند تجديدنظر نكرده است.
- اين‌طور القا نشود كه پرونده ايران به شورای امنيت می‌رود.
در قطعنامه مواردی آمده كه برخی از آنها برای ايران قابل
اجراست و برخی ديگر نيست. مذاكرات ما نيز در كنار كاری كه با
آژانس می‌كنيم می‌تواند تسهيل‌كننده باشد.
-
ما گفتيم كه برنامه‌هايی برای فعاليت غنی‌سازی داريم و اين‌طور
نيست كه اگر آنها هزينه‌ی فعاليت
UCF
اصفهان را بالا ببرند، از تصميم خود منصرف شويم. آنها می‌دانند
كه ايران جدی است. ما برنامه خاصی داريم كه در حال حاضر
نمی‌خواهم به جزئيات آن اشاره كنم، اما اين برنامه زمان‌بندی
خاصی دارد.
-
در بحث انرژی اتمی، كره شمالی كه از نظر فن‌آوری هسته‌يی و
غنی‌سازی از ما جلوتر است، مشكلی در آژانس ندارد؛ اما بايد هر
روز برای ايران يك مساله‌ای پيش بياورند.
- مساله اتمی تنها چيزی نيست كه بايد ذهن شما را به خود معطوف
كند. حوادث بسياری در خاورميانه در حال رخ دادن است. مساله
فلسطين در شرايط فعلی حادثه مهمی است يا حادثه‌ای كه در عراق
در حال رخ دادن است از جهاتی قابل توجه است.
- 40 سال پيش كه انرژی هسته‌يی وارد شد و آمريكايی‌ها رآكتور
تحقيقاتی را وارد ايران كردند، بنا بود ايران دارای انرژی اتمی
شود و نيروگاه‌های مختلفی داشته باشد، آمريكا هم توافق كرد،
اما چرا منطق را عوض كردند؟
-
در عالم سياست راه‌های بسياری وجود دارد. يكی از راه‌های ايران
اين است كه البرادعی و كشورهای اروپايی می‌گويند و آن ادامه
مذاكرات است. راه ديگر آن است كه بقيه كشورها مثل آفريقای
جنوبی گفته‌اند. آنها نبايد فكر كنند ملت ايران از ارجاع
پرونده هسته‌يی به شورای امنيت می‌ترسد. كسانی كه ورودی به
علم ديپلماسی دارند می‌دانند كه راهی هست.
- سلاح هسته‌يی قابل قياس با توپخانه نيست؛ چرا كه محدود به
ميدان جنگ نيست. البته ما به دنبال آن نيستيم، اما اين‌كه برخی
كشورها سلاح هسته‌يی دارند، بقيه نيز بايد راهی برای دفاع در
قبال آنها داشته باشند!
- برحسب مسايل ظاهری،
جنگی در پيش نخواهيم داشت.
شرايط آمريكا ايجاب نمی‌كند كه جبهه جديد ايجاد شود. آنها
می‌خواهند ما را بترسانند كه از ترس مرگ خودكشی كنيم. جنگ با
ايران برای آنها سخت است.
- شورای عالی امنيت ملی فقط مساله هسته‌يی را پيش رو ندارد،
بايد امنيت اقتصادی نيز برای ما مهم باشد. ما بايد شرايطی به
وجود آوريم كه اگر
كشور بحرانی
شود، بتوانيم آن را اداره كنيم. |
