مصاحبه اختصاصی كوندليزا رايس با مجله تايم- ترجمه پيك نت
اعتماد جهانی ازايران
سلب شده است
مضحك است وقتی رئيس جمهور ايران
در سازمان ملل از آپارتايد اتمی می‌گويد

"رايس" وزير خارجه امريكا، طی سخنانی كه مستقيما جهت گيری نهائی اجلاس آژانس انرژی اتمی و نتيجه پايان اين اجلاس را كه اكنون جريان دارد در نظر داشت گفت:

تلاشهای ديپلماتيك امريكا و كشورهای اروپايی بزودی نتيجه خود را بدست خواهد آورد. اين نتيجه چيزی نيست جز اعمال فشارهای متعدد بين المللی به ايران برای دست كشيدن از فعاليت‌های هسته اش.

امريكا نسبت به همراهی اكثريت 35 عضو هيئت رييسه آژانس اتمی برای ارجاع  مسئله اتمی ايران به شورای امنيت اطمينان دارد. البته امريكا و اروپا در هيئت رييسه آژانس تلاشهای خود را می‌كنند تا اين تصميم باتفاقا آراء گرفته شود و بقيه اعضا نيز به آن رای بدهند.

رايس گفت اگر ايران همين راه را ادامه دهد اين موضوع در شورای امنيت باتمام خواهد رسيد. زمان موضوعی است برای ديپلماسی، هنگامی كه اجماعی وجود دارد كه مفهومی را ميرساند فكر می‌كنم  همه بايد با آن هماهنگ شوند. ما در حال حاضر آراء لازم را داريم، اما پرسش اين است كه آيا اجماع در حدی هست كه بتوان پيام واقعی را فرستاد.

رايس نگفت كه اين پيام واقعی چه چيز غير از ارجاع پرونده اتمی ايران به شورای امنيت سازمان ملل است. اين پيام واقعی تحريم اقتصادی است؟ اقدام نظامی است؟ چيست؟

رايس با اشاره به سخنرانی احمدی نژاد در سازمان ملل گفت:

هر چند داشتن چرخه سوخت مجاز است، اما كسی به ايران اعتمادی ندارد. رئيس جمهور ايران از آپارتايد هسته‌ای غرب در سازمان ملل سخن گفت و اين كه ايران را اين آپارتايد از داشتن اين تكنولوژی می‌خواهد محروم كند. اين مضحك است كه كسانی فكر كنند همه جهان اشتباه می‌كنند و بايد به ايران اعتماد كرد. هيچكس ديگر چنين اعتمادی ندارد. مشكل اينجاست كه آنها می‌توانند از حق خود سخن بگويند ولی آنها در موقعيتی قرار گرفته اند كه هيچ كشوری داشتن چنين حقی را برای ايران‌بی‌خطر نمی داند!

رايس گفت: من فكر ميكنم مشكل ايران همراه شدن با ديگر كشورها نيست. مشكل اصلاح اين باور در ديگر كشورهاست كه ايران يك تهديدی بالقوه برای امنيت جهان است. وقتی آنها به همان كارهای قبل ادامه می‌دهند، خود شك بيشتری در جامعه بين الملل برمی انگيزند، چر كه همه می‌خواهند بدانند آنها واقعا چكار می‌كنند.

ما اعتقاد داشتيم كه موضوع ايران زودتر بايستی به شورای امنيت ارجاع ميشد ولی بعضی مواقع در ديپلماسی بدست آوردن يك اجماع زمان زيادی می‌گيرد. ما زمان برتر و قويتری را از دست داديم. حال مردم هنوز فكر می‌كنند راهی برای حل ديپلماتيك موضوع وجود دارد و امكانش هم وجود دارد چون منافع بسيار اقتصادی در پيشنهاد اروپا به ايران نهفته است ولی ايران حاضر به پذيرش آنها نيست حتی در اين شرايطی كه الان قرار گرفته است. اين موضوعی فقط بين ايران و آمريكا نيست. ما كوششی برای هدايت اين موضوع نداريم، چون اتحاديه اروپا پيش قدم موضوع است. ما فقط به آنها مشورت داده ايم. استراتژی ما اين بوده كه اتحاديه اروپا اين مذاكرات را انجام دهد و اگر قرار است قطعنامه‌ای باشد بهتر است قطعنامه‌ای اروپايی باشد. ما فقط از نظر زمانی به آنها مشورت داده ايم.