حجت الاسلام محمد تقی رهبر، عضو كميسيون فرهنگی مجلس فرمايشی هفتم است و گاهی هم می‌رود اصفهان نماز جمعه می‌خواند. از دارو دسته آيت الله خادمی در حوزه علميه اصفهان بايد باشد كه در لژ حجتيه نامشان ثبت است. چرا رفته به كميسيون فرهنگی و معيار فرستادن او به اين كميسيون چه بوده؟ مانند دهها پرسشی كه پيرامون مجلس هفتم وجود دارد، اين پرسش ها نيز بی‌جواب است. يعنی مجلس هفتم خانه ملت نيست كه پاسخگو به ملت باشد. تمام مسئله اينست.

شيخ محمد تقی رهبر، ريش و عمامه اش شبيه حجت الاسلام انصاری راد رئيس خوشنام كميسيون اصل 90 مجلس ششم است. از شباهت اين دو به هم، بيش از همين ريش و عمامه نيست. آن يكی مدافع حقوق مدنی مردم، حقوق بشر، آزادی مطبوعات و مخالف شكنجه و زندان بود، و اين يكی برای مخالفت با تمام آن اصولی كه انصاری راد چهار سال در مجلس ششم از آن دفاع كرده بود به مجلس هفتم فرستاده شد، چنان بگويد كه در زير می‌خوانيد.

از محمد تقی رهبر، كه لابد خبرنگاران فكر كرده بودند مدافع فرهنگ و ادبيات و كتاب و مطبوعات است پرسيده اند: شما چرا چيزی درباره گنجی و اعتصاب غذای او نمی‌ گوئيد؟

رهبر گفته:

اين همه در دنيا ظلم و ستم و بي‌‏عدالتی مي‌‏شود، از هيچ كجا صدايی بلند نمي‌‏شود و فقط برای گنجی اعتراض مي‌‏شود. ايشان آنقدر آزادی دارد كه در زندان برای مقامات بلندمرتبه نامه تدوين‌‏كرده و باز راست راست مي‌‏گردد .

گنجی از زندان به مرخصی مي‌‏رود و در منزل نيز يك مشت مصاحبه مي‌‏كند و مي‌‏گويد در مملكت آزادی نيست، آيا هيچ زندانی می‌تواند اين همه گستاخی به مقدسات را در زندان انجام دهد؟

خبرنگاران گفته اند: آقا ايشان دراعتصاب غذاست و ممكن است بميرد!

رهبر گفته:

خُب، غذا بخورد تا نميرد.اعتصاب غذا كردن غير قانونی و غير شرعی است.( لابد بابی ساندز هم اگر درايران بود به جرم اعتصاب غذای تاريخی او بايد مجازات هم می‌شد!) اعتصاب غذا از نظر شرعی و قانونی جايز نيست.

از رهبر كه در حوزه اانتصابی او "اصفهان" بيشترين تقلب صورت گرفته، درباره تقلب های انتخاباتی سئوال شده و او گفته است:

من به اين برادر عزيز روحانی – خاتمی و كروبي- عرض مي‌‏كنم، ادامه دادن اين بحث‌‏ها نه به نفع ايشان و نه به نفع نظام است و زير سوال بردن انتخابات، سودی برای نظام ندارد.  اگر چند كارت تكراری در يك صندوق ريخته شده باشد، نمي‌‏توان كل انتخابات را زير سوال برد.از كروبی خواهش مي‌‏كنم كه اين بحث‌‏ها را ادامه ندهد، همان جايگاه روحانيت را نگه دارد، زمان ايراد و اعتراض گذشته است.

( معلوم نيست آنها كه توپخانه انتقاد از مجلس ششم به دليل كندكاری و مهاجم نبودنش را در سال آخر اين مجلس پرباروت كرده بودند، حالا كجا هستند؟ همان ها كه انتخابات رياست جمهوری را هم تحريم كردند و هشت سال دولت خاتمی را زير رگبار انتقاد گرفته بودند و به نوعی زمينه ساز مجلس كنونی و دولت بعدی شدند. هنوز، اين از اثرات سحر است. وزارت امر به معروف و نهی از منكر كه تشكيل شد و ليست بلند بالای كتاب های ممنوع الانتشار و غير مجاز به كتابفروشی ها و چاپخانه ها ابلاغ شد، آفتاب اين صبح برای روشنفكران رفراندومی و تحريمی طلوع خواهد كرد. كمی صبر بايد داشت!)