عيسی سحرخيز، مديركل مطبوعات داخلی در ابتدای كار دولت خاتمی و از بنيانگذاران انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، كه گفته ميشود همكاری تنگاتنگی را با دكتر معين دارد، پيرامون معيارهای جبهه دمكراسی و حقوق بشر گفت:

جبهه فراگير دموكراسی خواهی و حقوق بشر شامل همه نيروهای داخل و خارج كشور كه معتقد به دموكراسی، حقوق بشر، صلح بين الملل و جمهوری خواهی هستند می‌شود.
اين جبهه درواقع يك نقطه عطفی است در حركت‌هايی كه طی سال‌های گذشته با صدور بيانيه‌های مشترك، حركت‌های اعتراضی مشترك و تحصن و اعتصاب غذا آغاز شده بود.

حركت‌های مورد اشاره‌ای كه تاكنون انجام می‌پذيرفت اگرچه به صورت مشترك دنبال می‌شد اما درواقع افراد در ماهيت فردی خود حضور می‌يافتند. اما با حركتی كه اينك آغاز شده افراد با توجه به جايگاه حقوقی خودشان كنار يكديگر قرار گرفتند.

جريان اصلاح طلب پيشرو و پيگير با درك شرايط حساس كنونی توانسته است قدم اول را برای گردهمايی نيروهای دموكراسی خواه بردارد و برای حضور تمامی جرياناتی كه معتقد به دموكراسی، مردمسالاری و حقوق بشر در كنار جمهوری خواهی و صلح بين المللی هستند زمينه را فراهم كند.
طی دو ـ سه روز اخير كه خبرهای تشكيل اوليه جبهه دموكراسی خواهی منتشر شد واكنش‌های بسيار مثبتی را برانگيخت و در كمتر از چند ساعتی كه خبر آن منتشر شد به اوج خود رسيد. به همين دليل به نظر می‌رسد ما بايد در انتظار استقبال عمومی تمامی جريانات سياسی و اجتماعی از اين جبهه فراگير باشيم.

نه تنها كليه ايرانيان آزادی خواه و دموكرات مقيم ايران نيروها و اعضای بالقوه اين جبهه را تشكيل می‌دهند بلكه به اعتقاد حاميان معين، ما می‌توانيم شاهد حضور جريانات ملی، دموكرات و جمهوری خواه خارج از ايران هم باشيم.  ما حتی می‌توانيم شاهد اين امر باشيم كه در گام‌های بعدی جريانات معتقد به مبارزه مسالمت آميز و اصلاح طلبانه و قانونی كه اكنون به هر دليل خارج از كشور بسر می‌برند نيز در صورت پيروزی معين اعلام كنند كه می‌خواهيم به ايران بازگرديم و در كشور و ميهن خودمان زندگی كنيم و همانند ديگر ايرانيان در صحنه‌های مختلف فعال باشيم.
چنين اقدامی می‌تواند كمك كند كه كشور را از گزند خطرات بين الملل نجات دهيم و تهديدات آمريكا را كه با نسخه استفاده از نيروهای خارج از كشور و وابسته به خودش حركت می‌كند خنثی كنيم.
جبهه دموكراسی خواهی و حقوق بشر اين امكان را فراهم می‌كند كه حمايت‌های فردی و يا سازمانی منفرد و مستقل در حمايت از افرادی كه حقوقشان نقض شده به زندان افكنده شدند به حمايت‌های جمعی و سازمان يافته مبدل شود تا ما از اين پس شاهد دادگاه‌های غيرقانونی، محاكمات سياسی و توقيف مطبوعات نباشيم.