|
1- ضرورت پيوستن مهدی كروبی به كابينه معين و اعلام اسامی يك
كابينه ائتلافی و ملی. 2- برنامه دولت آينده در كوتاه ترين و
ساده ترين جملات خطاب به كارگران، روشنفكران، روستائيان،
كارمندان، دانشجويان، زنان و... بايد اعلام شود تا مردم بدانند
برای چه چيز به ميدان می‌آيند.
در روزهای گذشته، نظرات و ديدگاه‌هائی پيرامون رويدادهای حاد
كشور، از ايران و از طرق مختلف به پيك نت منتقل شده است. ما
اين نظرات را جمعبندی كرده و منتشر می‌كنيم. همچنان كه در
شماره گذشته چنين كرديم.
آنچه می‌خوانيد دغدغه‌ها و پيشنهادهای عملی كسانی است كه از
ايران با ما درميان گذاشته اند، تا با توجه به شمار
بازديدكنندگان و مخاطبان روزانه اين سايت در داخل و خارج از
ايران و بعنوان يك رسانه طرفداران تحولات جدی در ايران منتشر
كنيم.
پيام از ايران:
شواهد و قرائن نشان می‌دهد؛ آنچه كه موجب رد صلاحيت دكتر معين
در راس هرم قدرت و سپس ابلاغ آن توسط شورای نگهبان شد، سخنان و
مواضع قاطعی است كه او از ابتدای سخنرانی‌ها و پرسش و پاسخ‌های
انتخاباتی اش گام به گام روشن تر و صريح تر آنها را بيان داشت.
اعلام اين مواضع، همزمان با ترسيم دورنمای دولتی كه می‌خواهد
تشكيل بدهد، نتايج نظرسنجی‌های محرمانه‌ای كه حكايت از پيشی
گرفتن او از ديگر كانديداها داشت و ولوله‌ای كه در جنبش
دانشجوئی بر سر ورود به صحنه برای حمايت از وی در دانشگاه‌ها
بوجود آمده بود، همگی زيربنای آن تصميم شتابزده‌ای بود كه
شورای نگهبان ابلاغ كرد. آن تصميم با واكنش شديد جامعه روبرو
شد و به همين دليل و پيش از آنكه يك 18 تير ديگر در تهران آغاز
شود، فرمان عقب نشينی صادر شد. همزمان با اين فرمان، ساز را از
طرف ديگرش كوك كردند. تمام شبكه تبليغاتی جبهه ضد اصلاحات كه
در گزارش سازمان اطلاعات موازی دراين شماره پيك هفته آن را
می‌خوانيد بكار افتاد تا اين بار شخص معين را ناچار به انصراف
از حضور در انتخابات كنند. يعنی همان نتيجه‌ای كه با رد صلاحيت
می‌خواستند بگيرند. ابتدا عقب نشينی رهبر و شورای نگهبان را
"حكم حكومتی" اعلام كردند، سپس حداد عادل رئيس مجلس فرمايشی و
شخصيت‌بی‌اعتبار در ميان مردم و بويژه جنبش دانشجوئی را مبتكر
پيشنهاد به رهبر معرفی كردند و عوامل نفوذی امنيت موازی در
دانشگاه‌ها و به كمك بسيج دانشجوئی به راه افتادند و گفتند"
معين گفته بود با حكم حكومتی مخالف است. حالا چرا اين حكم را
قبول كند؟"
شايد در هيچ دوره ای، جز آستانه كودتای 28 مرداد و شبكه
تبليغاتی "بدامن" كه انگليس و امريكا درتهران سازمان داده
بودند، هيچگاه شبكه خبرسازی و جنگ روانی اينگونه سازمان يافته
عمل و سريع عمل نكرده باشد. دشوار بتوان تصور كرد كه اين
شبكه‌های پرقدرت تبليغاتی و جنگ روانی يك سرشان به برخی
سفارتخانه‌ها وصل نباشد. دراين ارتباط حتما و با دقت آن بخش از
گزارش اطلاعات موازی را كه مربوط به كشف يك شبكه جاسوسی مرتبط
با سفارت انگلستان در مركزيت اين سازمان است در همين شماره پيك
هفته بخوانيد.
محمد خاتمی در مصاحبه‌ای كه باحتمال قريب به يقين از آخرين
مصاحبه‌های او با خبرنگاران داخلی و خارجی در سمت رياست جمهوری
خواهد بود، با آگاهی از همين توطئه، هر نوع حكوم حكومتی را رد
كرد و نقش حداد عادل را هم در اين ماجرا تبليغاتی دانست. اين
مصاحبه را هم بعنوان اسناد مهم و تاريخی اين دوره از تحولات
ايران بايد خواند و به حافظه سپرد.
در دانشگاه‌ها، بسيج مبتكر جلسات "آمدن و يا نيآمدن معين" شد و
روی موج چپ روی جنبش دانشجوئی و رفراندوم خواهی مانورها آغاز
شد. كنترل جهت گيری جنبش دانشجوئی چنان طراحی شده بود، كه
يكساعت پس از نامه رهبر به شورای نگهبان، در كوی دانشگاه چند
تنی كه معلوم نبود از كجا ماموريت گرفته اند، راه افتاده و
شعار "معين حكم حكومتی را پذيرفت" سر دادند.
شايد تحت تاثير همين جو تبليغاتی بود دكتر ابراهيم يزدی و عزت
الله سحابی نيز شتابزده نسبت به آن واكنش نشان دادند. پيش از
آنكه فرصت يابند زمينه اجتماعی را پس از اين عقب نشينی رهبر
بسنجند و درچارچوب يك جبهه نانوشته اما عملی حركت كنند.
اكنون سه روز از ماجرا می‌گذرد و جبهه مشاركت، آگاهانه هر نوع
تصميم قطعی را موكول به تصميم جمعی كرده است و حتی گفته می‌شود
در اين ارتباط با ملی مذهبی‌ها نيز رايزنی‌هائی صورت گرفته است
تا حركت از اين پس جبهه‌ای باشد و زمينه تشكيل رسمی جبهه
دمكراسی خواهی را پيش يا پس از انتخابات فراهم سازد.
جمله قاطع محمد خاتمی كه نيآمدن معين را يك خطای استراتژيك
اعلام كرد، بنظر می‌رسد تاثير قطعی را در تصميم معين داشته
باشد. خاتمی برای اولين بار اشاره به ملی مذهبی‌ها نيز كرد كه
در مصاحبه وی درهمين شماره پيك هفته منعكس است. لحن و كلام
خاتمی آشكارا حكايت از ضعف شديد جبهه راست دارد و به همين دليل
بايد انتظار داشت كه طرفداران شركت درانتخابات و پيشبرد
اصلاحات ضربات جديدی را به نيروی مقابل وارد كرده و امتيازهای
بيشتری بدست آورند. اين امتيازها، كه در تهيج و تشويق مردم به
حضور در انتخابات نقش تعيين كننده خواهد داشت، پيش از آنكه به
تعديل مواضع جناح راست ارتباط داشته باشد، به اعلام مواضع قاطع
معين و جبهه مشاركت و مجاهدين انقلاب اسلامی بستگی دارد. تن
سپردن جناح راست به خودداری از تقلب در انتخابات (همانگونه كه
خاتمی با قاطعيت گفته) و يا عقب نشينی بسيج و نيروهای انتظامی
در دخالت درانتخابات خود امتيازهای مهمی است، اما برای به
ميدان آمدن مردم هنوز كافی نيست.
در درجه اول بايد از دو كانديدای جبهه اصلاحات يك تن بسود
ديگری خود را كنار بكشد تا آراء نشكند. با توجه به موقعيتی كه
معين پيدا كرده، اين تصميم زيبنده مهدی كروبی است. تركيب
كابينه معين و اعلام فوری آن گام بعدی است. دراين كابينه قطعا
از شخصيتی مانند مهدی كروبی، حداقل در حد وزارت كشور بايد
استفاده شود تا انسجام جبهه نيز حفظ شود. برای جلب نيروهائی از
جبهه مخالف نيز بايد گام پيش گذاشت. به همين دليل حمايت از
بازگشت قاليباف بر سر فرماندهی نيروی انتظامی هرگز نبايد
بعنوان يك عقب نشينی تلقی شود. همچنان كه احتمال به همكاری
دعوت كردن آن بخش از جناح راست كه "غفوری فرد" نماينده آنست و
با گروهبندی باهنر و رهبری كنونی موتلفه اسلامی متفاوت است. با
صراحت بايد مسئله تشكيل جبهه با حضور ملی مذهبی‌ها را اعلام
داشت و حضور آنها در مديريت‌ها را نه تنها پذيرفت، بلكه اعلام
داشت. اين نخستين گام‌های عملی برای جلب اعتماد و مشاركت مردم
درانتخابات است، كه اگر موفق به حفظ و جذب محمد خاتمی و
تشكيلات غير دولتی كه او در تدارك ايجاد آنست در كنار دولت
بيانجامد و از هم اكنون اعلام شود، اين اعتماد مردم را دو
چندان خواهد كرد.
دكتر معين در دوران اخير نقطه نظرهائی را مطرح كرده كه تاكنون
بصورت پراكنده بوده است. اين برنامه‌ها بايد در خلاصه ترين و
ساده ترين جملات فرمولبندی شده و وسيعا درميان مردم پخش شود.
اين برنامه، برخلاف آنچه تاكنون در دوره اصلاحات مرسوم بوده
نبايد فقط اقشاری را در بر گيرد كه با اصطلاح من درآوردی "طبقه
متوسط" شناخته شده است. بايد كارگران و روستائيان، دانشجويان،
زنان، كارمندان، پرستاران و ... را مورد خطاب داشته باشد.
تاكيد بايد كرد كه چنين بيانيه‌ای بايد اينگونه باشد: كوتاه،
ساده و در حد درك وسيع ترين توده‌های مردم!
ما از مجموع نظرات بيان شده او در هفته‌های اخير،گزيده‌ای را
فراهم آورده ايم كه دراين "جُنگ سياسی" (پيك هفته) منتشر
می‌كنيم تا مروری باشد بر آنچه گفته شده است.
اطلاعات هولناكی كه گفته می‌شود، در راس هرم حاكميت از آن
اطلاع مطلع شده اند را نيز بصورت جداگانه می‌آوريم. دراينجا
اشاره به اين اطلاع را بدين دليل می‌كنيم كه اضافه كنيم:
نه حيات و غير حيات حاكميت و جمهوری اسلامی، بلكه موجوديت
ايران در ميان است. يگانه راه نجات و جلوگيری از فاجعه، تشكيل
وسيع ترين جبهه و دولتی ملی برای حفظ ايران است. به هيچ روی
نبايد اجازه تشكيل يك دولت نظامی و سپاهی را داد، چرا كه چنين
دولتی علاوه بر پيامدهای داخلی، مستقيما زمينه ساز طرح تكه
پاره كردن ايران توسط امريكاست كه در اين شماره پيك هفته
می‌خوانيد. شرايط نه ماه به ماه- نه هفته به هفته- نه حتی روز
به روز، بلكه لحظه به لحظه حساس تر می‌شود. از اين شرايط برای
به عقب راندن جناح راست نظامی، كه زير شعار مقابله با امريكا
می‌خواهد جاده را برای امريكا درايران باز كند استفاده كرد.
اين شرايط، امكان به عقب راندن جناح راست و تثبيت روند اصلاحات
را فراهم می‌سازد، اگر حساب شده و دقيق بتوان از آن استفاده
كرد. به هيچ روی نبايد منتظر واكنش جبهه ضد اصلاحات بود.
مقاومت در برابر گام‌های بلندی كه ما به بخشی از آن دراينجا
اشاره كرديم، واكنش مردمی را در پی خواهد داشت و شرايط به
گونه‌ای نيست كه بخواهند تن به چنين واكنش‌هائی بدهند. هرگونه
رد صلاحيت دوباره معين بدليل اين برنامه‌ها و بويژه جبهه و
كابينه ائتلافی ( حتی با حضور ملی مذهبی‌ها) واكنش ملی خواهد
داشت و جنبش وارد مرحله جديدتری خواهد شد كه معين می‌تواند
نماد آن شود. روی واكنش مردم برای عدم شركت در انتخابات،
همانقدر بايد حساب كرد كه روی حضور گسترده آنها و ضرورت پيروزی
در مرحله اول انتخابات. |
