|
20 سال پیش
غلامحسین ساعدی
جوان مرگ 50 ساله
آخرین نمایشنامه او بود
بيست سال از خاموشی ناگهانی دکتر غلامحسين ساعدی نمايشنامه
نويس بزرگ ایران گذشت. دوم آذر ماه .
24 ديماه ۱۳۱۴ در تبريز به دنيا آمد. در نوجوانی به سازمان
جوانان فرقه
دموکرات آذربايجان پيوست و در هفده سالگی مسئوليت انتشار
روزنامه های
فرياد، صعود و جوانان آذربايجان را به عهده گرفت. در ۱۸ سالگی
در تابستان
۱۳۳۲
به اتهام همکاری با فرقه مدتی زندانی شد.
از دانشگاه تهران در رشته روانپزشکی فارغ التحصيل شد، در
بيمارستان
روانی روزبه مشغول به کار
.
ساعدی سال ها با نام مستعار "گوهر مراد" آثار خود را منتشر می
کرد.
عزاداران بيل
را خلق می کند. همان که در سال ۱۳۴۸ توسط داريوش مهرجويی فیلمی
شد جاودان بنام "گاو".
بعدتر ناصر تقوايی فيلم
آرامش در حضور ديگران
و مهرجويی فيلم
دايره مينا
را بر اساس داستان هايی از او ساختند.
ساعدی به همراه آل احمد، گلشيری، سپانلو، به آذين و... از جمله
ده
نويسنده پايه گذار کانون نويسندگان ايران بود. ساعدی در دهه
های چهل و پنجاه چندبار بازداشت شد که آخرين آن در سال 1353
بود. اجرای نمايشنامه های او نيز از سال 1351 ممنوع شد.
در تابستان ۱۳۵۶ يکی از سازمان دهندگان و
برگزار کنندگان شب های شعر انستيتو گوته معروف به 10 شب شعر
شد. همان سال در لندن به شاملو پيوست و با هم نشريه ايرانشهر
را منتشر
کردند.
ساعدی پس از تحمل يک دوره سخت بيماری،در 50 سالگی در سحرگاه
دوم آذر
۱۳۶۴
در اثر خونريزی داخلی در بيمارستان سنت آنتوان پاريس درگذشت و
چند
روز بعد در پرلاشز به خاک سپرده شد.
او از قربانیان بزرگ اعترافات تلویزیون دوران شاه بود.
|
