ديوان عدالت ادارى پس از يكسال و نيم كه از اقدام شهرداری تهران برای بستن موزه پرويز تناولی می‌گذشت، اقدام شهرداری تهران را فاقد دليل قانونی اعلام داشت و رأى بر مسكونى بودن خانه وی داد. اين خانه يك باغ كوچك است كه تناولی آن را تبديل به موزه كرده بود.

پرويز تناولی در اين ارتباط گفت:

درست است كه اگر اين رأى يك سال پيش صادر مى شد، موزه من بسته نمى شد و آثارم پراكنده نمى گرديد، اما همين قدر كه مردم بدانند حق با من بود، برايم تسلى بخش است و از زهر اين حادثه غم انگيز مى كاهد.

شوراى شهر تهران در تاريخ ۱۹ آذر ۸۳ بر خانه ام كه به موزه تبديل شده بود، مهر باغ زد كه هدف شورا از اين اقدام تعطيل كردن موزه بود.

به رغم نامه هاى متعددى كه نوشتم و مداركى كه ارائه دادم، شهردارى به بهانه حفظ باغات تهران، آنها را ناديده گرفت؛ حال آنكه در فاصله اين مدت، باغات بزرگى نابود شد، در همين چند ماه اخير باغ نسترن در الهيه و باغ بزرگى در كامرانيه با صدها درخت كهنسال به زمين هايى باير جهت ساخت برج هاى بيشتر تبديل شد.

حال آنكه هيچ عاملى درختان خانه مرا تهديد نمى كرد، من و همسرم اين خانه را خودمان ساختيم و چند درختى كه در آن است با دست خود كاشتيم و در تمامى اين مدت از آنها چون فرزندان خود نگهدارى كرديم. قرار هم بر اين بود اين خانه همين طور كه هست بماند و به تركيب ساختمان يا درختان آن هيچگونه صدمه اى وارد نيايد. اما حالا برعكس، سرنوشت آنها نامعلوم است. مى ترسم بعد از مرگم اين خانه را بكوبند و برج زهرمار ديگرى در آن بنا كنند.