|
سخنان آقازاده رئیس انرژی اتمی ایران
بی اعتمادی جهانی
بزرگترین دشوار اتمی ایران است
ایران اکنون بيش از
250
تن
UF 6
دارد كه براي حفظ آن
تونل‌هايي
ايجاد شده كه نظير آن كمتر در دنيا
ديده مي‌شود. هاشمی رفسنجانی هنگام ايجاد آب
سنگين
اراك نگران بود. هم‌اكنون ماهانه نزديك به
10 ميليارد
تومان
تجهيزات در سايت‌هاي مختلف اتمی ایران نصب مي شود.
مهندس غلامرضا آقازاده رييس سازمان انرژي اتمي در دیدار با
فیلمسازان و سینماگرانی که با هدف جلب نظر آنها برای تبلیغات
روی برنامه اتمی ایران در جمع آنها حاضر شده بود، اطلاعات قابل
توجهی را در باره برنامه اتمی ایران ارائه داد. او برای نخستین
بار اشاره به جزئیاتی از مذاکرات علی لاریجانی دبیر شورای
امنیت ملی با سولانا همآهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا
کرد که تاکنون علیرغم چندین ماه پر تنش و پر حادثه در ارتباط
با پرونده اتمی ایران به آن اشاره نشده بود. آقازاده در همین
مصاحبه با ستایش از پافشاری اتمی رهبر جمهوری اسلامی، عملا خوب
و بد پرونده اتمی و فعالیت های اتمی ایران را به رهبر پاس داد
و شانه خیلی ها را از راس حاکمیت از زیر این بار بیرون کشید.
باری که میتواند به حوادث تاریخی و مهمی در ایران بیانجامد.
این مصاحبه را با تاکید بر همین نکات خلاصه کرده ایم که می
خوانید:
«تمامي
مسوولان داخل كشور و در راس
آنها مقام معظم رهبري حمايت‌هاي ويژه‌اي از بخش فناوري هسته‌يي
ايران داشته‌اند كه
اين مساله در بازديدهاي نمايندگان مجلس و در آخرين بازديد آقاي
هاشمي رفسنجاني از
تاسيسات هسته‌يي مشهود است.
امروز در دنيا يك اجماع بين‌المللي هست كه حتي چين و
روسيه نيز در آن حضور دارند برای توقف
فعاليت‌های اتمی ما.
چين و روسيه بر اين
خط قرمز تاكيد دارند و تفاوت‌ها تنها روي منافع ملي و منطقه‌اي
خودشان است.
در
طول مذاكرات ابتدا اصفهان و نطنز را متوقف كرديم، اما پس از
دستيابي به فناوري‌هاي
لازم ورق برگشت.
در آخرين مذاكرات سولانا و
لاريجاني، سولانا به لاريجاني گفت كه
ما قصد داريم بر
سر بسياري از مشكلات با شما تعامل داشته باشيم اما هنوز به شما
اعتماد
نداريم.
شما امروز
قابليت‌هايي داريد كه نمي‌توان به شما اعتماد كرد، ولي ما
حاضريم به غير از بحث
هسته‌يي كه به توافق نرسيده‌ايم در ساير بخش‌ها با شما مذاكره
كنيم.
فناوري هسته‌يي كشورمان بيش از هر چيز و هر كس، حتي جوانان
متخصص كشورمان، مديون مقام معظم رهبري است. ايشان تنها كسي بود
كه در برابر فشارها
ايستاد و ما را تشويق به ادامه‌ي اين كار كرد.
در طول 5 – 6 ساله‌ي
اخير، تاريخ بسيار دردناكي را گذراندم و انواع و اقسام فشارها
بر من وارد
مي‌شد. از يك طرف هجمه‌ي دنيا را شاهد بوديم و از طرف ديگر
برخي مسوولان در داخل
نيز مي‌گفتند كه اين همه هزينه را براي چه بايد بپردازيم.
متاسفانه در داخل كشور برخي
مسولان مي‌گفتند آقازاده، ما كه تجربه‌ي جنگ داشته‌ايم چرا
بايد دوباره
جنگ ببينيم؟
قبل از انقلاب در
برنامه‌ي رژيم گذشته توليد 23 هزار مگاوات برق از طريق ايجاد
نيروگاه‌هاي هسته‌يي
برنامه‌ريزي شده بود، اما با اين همه نفوذ شاه در كشورهاي غربي
در آن زمان تامين
سوخت هسته‌يي منوط به اتكاء به خارج بود.
آغاز احداث نيروگاه 1400 مگاواتي بوشهر توسط
شركت زيمنس و 400 مگاواتي دارخوين توسط يك شركت مطالعاتي از
جمله اقدامات رژيم
گذشته بود كه تعدادي از نيروگاه‌ها نيز در حد مطالعات و عقد
قرارداد بود.
بعد
از انقلاب زيمنس از ادامه‌ي كار امتناع كرد ضمن اين‌كه در
اوايل انقلاب نيز
جاذبه‌اي براي تصفيه شدن كشور نبود كه تمامي آنها دست به دست
هم داد كه ما تا سال
71
هيچ‌گونه فعاليت هسته‌يي نداشته باشيم. در اين سال آقاي هاشمي
رفسنجاني احياي
فعاليت‌هاي هسته‌يي را در برنامه‌ي خود قرار داد و قراردادي را
با روسيه براي تغيير
طراحي نيروگاه بوشهر از سيستم غربي به شرقي محقق كند كه اين
مسئله باعث شد تا سال
76
تنها ما شاهد 2 تا 3 درصد پيشرفت كار باشيم.
قبل از انقلاب هيچ مخالفتي
براي احداث نيروگاه هسته‌يي در كشور وجود نداشت. امروز نيز اين
مشكل را نداريم.
تنها موضوع مورد بحث، بحث سوخت هسته‌يي است كه مورد مناقشه
قرار گرفته است.
ايجاد راكتور آب سنگين نيز از ديگر
دستاوردهاي متخصصان جوان كشورمان در فرآيند دستيابي به فناوري
هسته‌يي است. با صحبت‌هايي كه با
ستاد كل نيروهاي مسلح صورت گرفت سهميه‌هايي براي دانشگاه‌هاي
برتر و فارغ‌التحصيلان
آنها در نظر گرفته شد تا دوران سربازي خود را در سايت‌هاي
سازمان انرژی اتمی بگذرانند.
اسفندماه سال 83 اولين باري بود كه
البرادعي به ايران آمد. بعد از ظهر روز ورود به نطنز رفت و در
آنجا نمايشگاهي بود
كه فعاليت‌هاي متخصصان هسته‌يي كشورمان را به آنها عرضه
مي‌كرد.
همراهان
البرادعي با متخصصان ما صحبت مي‌كردند و از ساخت قطعات در اين
سايت تحقيقاتي بسيار
شگفت‌زده شده بودند. فرداي آن روز البرادعي با خاتمي ملاقات
كرد و اظهار داشت آنچه
را كه در نطنز ديده‌ايم در مرحله‌اي از قابليت قرار دارد كه
بيش از 7 – 8 كشور به
آن دست نيافته‌اند؛ و از اينجا بود كه مصيبت ما شروع شد و بحث
به شوراي حكام رسيد و
آن‌قدر فشار وارد شد كه نطنز را تعليق كرديم.
در آستانه‌ي دستيابي كامل به
چرخه‌ي سوخت هسته‌يي فناوري تعليق شد. در زمان تعليق تعامل با
غرب
را مدنظر داشتيم اما نتيجه نگرفتيم؛ بالاخره نظام تصميم گرفت
تعليق رفع شود و در
اين راستا پيشنهاد اروپاييان را كه توهيني به ملت ايران بود را
نيز رد كرد.
در اين شرايط خيلي از مقامات بالا
مي‌گفتند كه
UF 6
را نمي‌توان توليد كرد و فشارهاي زيادي از داخل بر ما وارد
مي‌شد
كه شما نمي‌توانيد اين كار را انجام دهيد. مسوولان تاكيد
مي‌كردند كه ما تعليق را
بر مي‌داريم و هزينه‌هاي بسيار بالا را متحمل مي‌شويم ولي شما
نمي‌توانيد كاري
انجام دهيد.
امروز ما داراي بيش از
250
تن
UF 6
مي‌باشیم كه براي حفظ آن
تونل‌هايي
ايجاد شده كه نظير آن كمتر در دنيا
ديده مي‌شود.
سپس ايجاد آب سنگين
بود پيگيري كرديم.
آقاي هاشمي رفسنجاني در خصوص احداث راكتور آب سنگين اراك ابراز
نگرانی هائی داشت. هم‌اكنون ما ماهانه نزديك به
10 ميليارد
تومان
تجهيزات در سايت‌هاي مختلف نصب مي‌كنيم.»
|
