|
اينجانب محمد باقر باطبی پدر دانشجوی زندانی احمد باطبی ،
زندانی واقعه كوی دانشگاه سال 78 می باشم – كه با اتهامات واهی
و بی اساس در ابتدا به اعدام و سپس به پانزده سال زندان محكوم
گشت-. در اين سال ها خانواده من در بدترين شرايط روحی و روانی
قرار گرفته اند. فرزندم كه در مرخصی به سر می برد مجددا در
تاريخ 7/5/85 دستگير و به مكان نامعلومی انتقال يافته است كه
من و خانواده ام هيچ اطلاعی از حال ايشان نداريم و اين امر
موجبات ناراحتی و عذاب مضاعف ما را فراهم آورده است. از آنجا
كه مرجعيت شيعه همواره در طول تاريخ پناهگاه مظلومان و
ستمديدگان بوده است، به عنوان يك مسلمان معتقد و مريد مراجع
بزرگوار، عاجزانه از شما بزرگواران استدعا دارم كه به داد
خانواده ما برسيد. تا كنون به تمامی مراجع قانونی و مسئولان
ذيربط رجوع نموده ،اما متا سفانه هيچ پاسخی دريافت نكرده ام.
به كجا پناه بريم؟
اگر به فرياد ما نرسند ،چاره ای ندارم جز اين كه علی رغم ميل
باطنی خود و خانواده ام به مجامع بين المللی و سازمان های حقوق
بشری التجاء برم. |
