مصاحبه مطبوعاتی روز گذشته سخنگوی دولت "غلامحسين الهام" به بحث دو طرف ميان خبرنگاران و سخنگوی دولت ختم شد و در ميانه اين بحث، خبرنگار روزنامه كيهان سخنگوی دوم دولت شد. از اين مصاحبه كه سخنگوی دولت به همه سئوالات پاسخ های كلی و سربالا داد، بخش مربوط به بحث و جدل خبرنگاران و غلامحسين الهام را می خوانيد. اين بحث بدنبال انتشار نوشته جديدی از همسر غلامحسين الهام كه خواهان خلع لباس محمد خاتمی بدليل سفر به امريكا شده درگرفت. بخوانيد:

خبرنگار: شما چندی پيش وقتی در مورد اظهارات خانم رجبي(همسر الهام) درباره آقايان خاتمی ، هاشمی و كروبی سئوال شد، بحث آزادی بيان را مطرح كرديد. اين در حالی است كه چندی بعد از آن، نامه‌ای در ارتباط با مطبوعات به دادستان نوشتيد و خواهان تعقيب قضائی شديد. آيا آزادی بيان فقط برای ستايشگران دولت است؟

الهام: چرا اين سوال را از من می‌پرسيد؟

خبرنگار: من اين سوال را با توجه به نامه‌ی شما ( به دادستان تهران مبنی بر پيگرد منابع انتشار اكاذيب عليه دولت) و تكليف مطلبی كه همسر شما عليه آقای خاتمی نوشته می‌پرسم.

الهام من در اين مورد توضيح داده‌ام. شما بايد برای من شان اين سوال، در اين جلسه را روشن كنيد.

خبرنگار: من می خواهم بدانم با معياری كه شما در نامه خود به دادستان اعلام داشته ايد، سخنان خانم فاطمه رجبی همسر شما در مورد آقای خاتمی افترا نيست؟

الهام: اين سوال را بايد از مقامات قضايی بپرسيد.

يك خبرنگارديگر: نظر دولت در مورد پيشنهاد خانم شما مبنی بر ضرورت خلع لباس خاتمی چيست؟ الهام: اين چه ربطی به دولت دارد، اين مسائل ربطی به دولت ندارد.

خبرنگار: شما قائل به حقوق شهروندی نيستيد؟

الهام: يكی از موارد حقوق شهروندی اين است كه هركس به نوبت سئوال كند.

خبرنگار كيهان وارد بحث شد: بدون نوبت سئوال پرسيدن نقض حقوق شهروندی است.

الهام : ببينيد اينجا تريبون رسمی دولت است و من بارها عرض كردم كه در اين‌جا نبايد در مورد اظهارنظرهای شخصی صحبت شود. اظهارنظرهای شخصی افراد بايد خارج از اين تريبون پرسيده شود. از اين تريبون بايد موارد رسمی مربوط به دولت پرسيده شود، اين از موارد حقوق شهروندی است.

خبرنگار كيهان: من در اين‌جا لازم می‌دانم توضيحی را ارائه دهم. رهبر معظم انقلاب اسلامی در ديدار خود با اعضای مجلس خبرگان تاكيد كردند كه نبايد وحدت‌شكنی در دستور كار هيچ‌كسی قرار گيرد. مطمئنا مطبوعات نيز در اين ارتباط نقش مهمی دارند، ولی برخی مسائل در اين جلسه و جلسات ديگر مطرح شده كه به نظر عمدی است. من خودم هم سوالاتی دارم ولی اين سوالات را به خاطر حفظ وحدت نمی‌پرسم و سكوت كرده ام. مثلا چرا به آقای خاتمی اجازه داده می‌شود وارد نيويورك شود، ولی به مقامات رسمی دولت چنين اجازه‌ای داده نمی‌شود. دولت آمريكا اعلام كرده هر ايرانی كه وارد آمريكا می‌شود بايد انگشت‌نگاری شود، آيا آقای خاتمی نيز انگشت‌نگاری شده است؟ در ضمن مجمع تشخيص مصلحت نظام افرادی معلوم‌الحال و صهيونيست‌زاده مانند يوشكا فيشر را به تهران دعوت می‌كنند، چرا در اين ارتباط موضعی گرفته نمی‌شود؟ ( اينها نكاتی است كه همسر غلامحسين الهام در باصطلاح مقاله افشاگرانه خود نوشته و خبرنگار كيهان عينا همان ها را بعنوان سئوال طرح كرده است!)

الهام: ببينيد من سوالات شما را گوش دادم كه البته برخی سوال نبود، بلكه گفت‌وگو و ابراز عقيده سياسی بود. من فقط به سوالات گوش دادم، در اين مورد بايد خودتان تصميم بگيريد كه اين‌گونه مسائل را اينجا مطرح نكنيد، من فقط به سوالات گوش می‌دهم. سفر آقای خاتمی يك سفر غيردولتی و خصوصی است و آقای خاتمی دفعات قبل نيز سفرهايی را داشتند. سفرهای خاتمی سفرهای رسمی، دولتی يا حكومتی نيست، سفرها غيردولتی است.