مدل چينی، مدلی است كه رهبر كنونی جمهوری اسلامی، درآن سالها كه رئيس جمهور بود و به خارج از كشور سفر می كرد، در سفر به چين خيلی به دلش نشست و باحتمال زياد آن تز "رويش نيروهای جديد" و "ريزش نيروهای دوران انقلاب 57" كه در نماز جمعه تهران ارائه كرد به تقليد از انقلاب فرهنگی چين، برخاسته از همين مدل بود. بالاخره شرايطی را در جريان انتخابات مجلس هفتم و انتخابات شوراها و انتخابات رياست جمهوری فراهم ساخت كه بتواند اين مدل را درايران پياده كند. از اين مدل، همانطور كه بهزاد نبوی در تبريز گفته و دراين شماره پيك نت می خوانيد، فيلترينگ سايت ها، بستن مطبوعات، لباس متحدالشكل برای زنان و حتی مردان و... را گام به گام پيش می برد و احتمالا "هاشمی ثمره" كه سايه احمدی نژاد دركابينه است، " چوئن لای” اين مدل اسلامی است و شايد رفسنجانی هم "تنگ شيائوپينگ" آن.

مدل چينی وقتی درايران می خواهد پياده شود كه بازار جهانی زير يورش صادراتی چين كمر خم كرده و امريكا و اروپا زير فشار جنس چينی خمر كم كرده اند. از پارچه تا وسائل صوتی و از ماهواره تا كف كتانی.

حال برگرديم به چين اسلامی كه دولت احمدی نژاد با حمايت صدر جمهوری اسلامی می خواهد به سبك انقلاب فرهنگی آن را دنبال كند:

خيابان ها و برنامه های تبليغاتی سيمای جمهوری اسلامی زير بار تبلغ اجناس وارداتی كمر خم كرده است. نفت را می فروشند و جنس را وارد می كنند، البته جنس چينی هم به وسعت حمايت سياسی چين از برنامه اتمی وارد می شود.

روزنامه شرق می نويسد كه حتی بادمجان فرانسوى يا انگور شيليايى را هم از سيما تبليغ می كنند!

بموجب آمار در سال ۸۴ بيش از ۳۹ ميليارد دلار واردات داشته ايم، در حالى كه اين رقم در سال ۱۳۸۳ حدود ۲۳ ميليارد دلار بوده است. يعنی با رفتن خاتمی و آمدن دولت چينی واردات يك جهش ۵/۷۲ درصدی هم كرده است.