عبدالله رمضان زاده سخنگوی دولت خاتمی و عضو رهبری جبهه مشاركت در يك گفتگوی تفصيلی با خبرگزاری ايسنا نقطه نظراتی را در باره عملكرد دولت خاتمی و انتخابات دوره نهم رياست جمهوری مطرح كرد.

او دراين مصاحبه گفت:

يكی از مشكلات اصلاح طلبان  اين بود كه قبل از انتخابات اقدام جدی برای تحديد و كاستن از دخالت برخی كانون‌ها انجام ندادند و از اينسو نيز سعی نكردند قبل از انتخابات اختلافات خود را كنار بگذارند. درانتخابات سوم تير رای‌ها متفرق شد و ما شكست خورديم.

ما در اين زمينه برای دراختيار داشتن وسيله ارتباطی با مردم كوتاهی كرديم و رابطه با مردم قطع شد. اما نبايد ناديده گرفت كه رقيب ما با قدرت عمل كرده و ما را محدود كرد. ما هم بنا داشتيم كه كار غير قانونی نكنيم.

امكان ارتباط با مردم از ما گرفته شده بود، تنها روزنامه‌ای هم كه در دوران انتخابات داشتيم، از ما گرفتند، درست در دوران انتخابات كه نياز داشتيم با مردم ارتباط برقرار كنيم. ممكن است گفته شود، صدا و سيما فرصت برابر به همه داده بود، اما آن فرصت تنها يك هفته بود، درحالیکه صدا و سيما 10 سال سياست‌ نفی اصلاحات را پياده كرده بود.  ما با روش‌های عصر حجری گفت و گوی سينه به سينه و فرد به فرد كه در طول يك ماه فرصت داشتيم، توانستيم بيش از 4 ميليون رای بياوريم، در حالی كه رقيب‌ ما كه از سوی صدا و سيما از 2 - 3 سال قبل پشتيبانی می‌شد، تنها 6 ميليون رای بدست آورد. اين نشان می‌دهد كه اشتباه نكرديم و اگر وسيله‌ی پيام رسانی مناسب به مردم داشتيم انتخابات را می‌برديم و هنوز هم مدعی هستيم اگر فرصت و فضای رسانه‌ی ملی برای همه جريانات سياسی معتقد به قانون اساسی برابر باشد مشخص می‌شود چه كسی پيروز انتخابات است.  اكثريت جامعه هنوز بيش از 80 درصد اخبار خود را از صدا و سيما می‌گيرد و قضاوتش بر مبنای جهت گیری های آنست، در همه جای دنيا  نیز رسانه‌ی تصويری بيشترين تاثير را در مردم می‌گذارند.

كسانی كه گفتند نفت را سر سفره‌ی مردم می‌آوريم بعد اعلام كردند كه ما اين را نگفته‌ايم. ما هم می‌ دانستيم که با شعار‌های جذاب اقتصادی می توانیم رای بیآورد، اما نمی‌خواستيم شعار جذابی بدهيم كه شدنی نباشد. حتی همين بحث سهام عدالت در دولت خاتمی مطرح شد و عده‌ای اصرار می‌كردند كه در روز‌های آخر دولت آن را به عنوان مصوبه‌ی دولت اعلام كنند، اما آقای خاتمی مقاومت كردند و گفتند كه نمی‌شود كار غير كارشناسی انجام داد.

می‌بينيد كه اكنون هم توزيع سهام عدالت يعنی توزيع فقر و بدهی‌های دولت بين فقرا. جامعه‌ی يكسری نياز‌های اقتصادی دارد كه اگر كسی به مردم وعده بدهد كه اين نياز‌های شما را فورا برآورده می‌كنم، حتما رای می‌آورد، اما معتقديم وعده‌ی تامين زود‌رس اين نياز‌ها ناشدنی است و ما نمی‌خواستيم وعده ناشدنی بدهيم.

معتقدم بدون وسيله‌ی ارتباط جمعی نمی‌شود كار سياسی انجام داد. بهمين دليل بايد فشار بياوريم كه رسانه‌ی ملی كه اين امكان را دارد آنرا در اختيار همه‌ی گروه‌ها بگذارد، زيرا اگر اين اتفاق نيافتد خيلی نمی‌توان اميدی به كار سياسی داشت و ناچارمی‌شويم از شيوه‌های عصر حجری استفاده كنيم.

رمضان زاده در باره موقعيت هاشمی رفسنجانی گفت:

تشكيلات اصولگرايان با فشار سنگينی روبرو بود كه از هاشمی حمايت نكند، اما با اين حال نخبگان بسياری از اصولگرايان و اصلاح طلبان در دور دوم از هاشمی حمايت كردند. ما هم برای كشور احساس خطرمی‌كرديم و اكنون معتقديم احساس خطرمان درست بوده است، پس می‌بايست از هر كسی كه جلوی اين خطر را بگيرد حمايت كنيم و اين كار را كرديم.

متاسفيم كه در جبهه‌ی اصلاحات نتوانستيم به ائتلاف برسيم، واين تجربه‌ بزرگی بود و بايد تلاش بيشتری انجام می‌داديم. اين بزرگترين اشتباه ما بود.