«واژه ‌نامك»، فرهنگ واژه‌های دشوار شاهنامه، نوشته زنده ياد عبدالحسين نوشين پس از سال‌ها با ويرايش جديد و 80 واژه تازه منتشر شد. در اين فرهنگ، مجموعه‌ايست از معانی واژه‌های دشوار «شاهنامه»، كه تنها شامل نام‌های خاص «شاهنامه» نيست؛ بلكه بجای آن بسياری كلمات مركب يا عبارات دور از ذهن نيز شرح داده شده است. همچنين معنی مجازی واژه‌ها بيان شده و بسياری از كنايه‌ها نيز آورده شده است.

در اين فرهنگ، در آوردن شاهد به يك بيت قناعت نشده، بلكه هرجا لازم بوده است، چند بيت از «فردوسي» و سخنوران ديگر، شاهد آورده شده است تا معنای اصلی واژه نمايان شود.

«فرهنگ واژه‌های دشوار شاهنامه» بر پايه پنج نسخه معتبر «شاهنامه» يعنی نسخه خطی موزه بريتانيا، نسخه خطی كتابخانه عمومی لنينگراد، نسخه خطی قاهره، نسخه خطی دانشكده خاورشناسی فرهنگستان علوم شوروی و نسخه خطی دانشكده خاورشناسی، تدوين شده است.

"واژه نامك" 20 سال پيش توسط از سوی انتشارات دنيا منتشر شد و اكنون با ويرايشی جديد و افزودن واژه‌هايی تازه توسط انتشارات معين باز انتشار يافته است.

"واژه نامك" بخشی از كار بزرگی است كه عبدالحسين نوشين، پدر تئاتر نوين ايران، در سالها مهاجرت سياسی اجباری در اتحاد شوروی سابق روی شاهنامه فرودسی انجام داد و يكی از معتبر ترين نسخه های شاهنامه را به همراه همين "واژه نامك" در اتحاد شوروی منتشر كرد.

نوشين نيز از جمله قربانيان نظام شاهنشاهی بود كه به ناچار و برای سر در نيآوردن دوباره از زندان های شاه جلای وطن كرد. پس از او جمع ديگری از بازيگران و چهره های برجسته تئاتر ايران نظير حسن خيرخواه و عباس شباويز نيز از چنگ كودتاچيان 28 مرداد گريختند و به مهاجرت كشورهای سوسياليستی وقت رفتند. نوشين در سال 1350 به درود حيات گفت و اين درحالی است كه هم در دانشگاه معتبر مسكو و هم در دانشگاه برلين نام و تصويرهای او بخشی از اعتبار اين دانشگاه هاست.