|
پنجشنبه شب برنامه ای از شبكه دو صدا و سيمای جمهوری اسلامی
پخش شد كه برای من خيلی جالب بود.
محتوای برنامه بحث و جدل بين چند نفر دختر و پسر با چهره ی
كاملن اسلامي(از نوع اسلام جمهوری اسلامی) و در طرف مقابل دختر
و پسر هايی با چهره و ظواهر معمولی .
دختر های طرف دوم نه چادر داشتند و نه آرايش خاصی و پسر های
آنها هم نه محاسن بلندی داشتند و نه كاملا صورتی اصلاح كرده.
بحث در مورد نحوه ی پوشش در خيابان و اجتماع بود كه شبه بسيجی
ها به وضع موجود تهران اعتراض داشتند و طرف مقابل نه به طور
كامل اما از آن به نوعی دفاع می‌كرد.
اينكه در برنامه چه مباحثی مطرح می‌شد برای من اصلن جالب نبود
و گاهن حالت تهوع به من دست می‌داد. اما اين كه برای اولين بار
در طول زندگی ام شاهد چنين بحث و جدلی بوده ام برايم جالب بود
به اين لحاظ كه طرف بسيجی حاضر به گوش دادن به حرفهای غير
بسيجی ها شده(هر چند قواعد بحث را رعايت نمی كردند و به خود
اجازه می‌دادند حرف هر كدام از افراد طرف مقابل را قطع كرده و
حرف خود را بزنند) و سعی در پاسخ گويی به ايرادات منطقی كه به
آنها وارد می‌آمد بكنند. از غير منطقی بودن جوابها ( برای هر
شنونده ی غير متعصبی كاملا قابل فهم بود ) كه بگذريم اين مساله
بسيار جالب است كه صدا و سيما به عنوان يك برون ريز قوی كه
حكايت از نحوه ی تفكر حاكمان می‌كند حاضر شده است در مورد حجاب
كه تا كنون برايش مقدس بوده به بحث بنشيند و اين تابو را
شكانده و در مورد آن خود را مجاب كند در مقابل انظار عموم به
ايراداتی كه جامعه به وی وارد ميكند پاسخ دهد و از سوی ديگر
اين برنامه جهت رفع يك نياز كه در جامعه ديده شده ساخته شده
و به آن اجازه ی پخش داده شده است. اين نياز های منطقی كه در
جهت بدست آوردن آزادی های اجتماعی است روز به روز در حال رشد
است و نشان از تكامل تدريجی جامعه ايرانی دارد.
به نظر من همانطور كه تكنولوژی ما صد ها فرسنگ از غرب و شرق
عقب است آداب و روابط اجتماعی ما نيز به همين نسبت از آنها عقب
مانده، اما اين دليل بر نرسيدن ما به آنها نخواهد بود. راه ما
بسيار با راه آنها فرق دارد و به هيچ دليل نبايد نگران اين
مساله باشيم و فقط تلنگور هايی توسط
روشنفكران،
كمك بزرگی به اين سير تكاملی خواهد كرد.
به اميد سربلندی و سرافرازی ايران |
