مصاحبه تاج زاده:
حمله و تحريم
هزينه های سنگين
سياست های موجود دولت
احزاب ايران در تدارك تشكيل جبهه صلح هستند

درآستانه نامه ای كه بنام احمدی نژاد- اما قطعا با هدايت رهبر و انشای نامه در دفتر وی- تسليم سفارت سوئيس در تهران شده تا بعنوان واسطه مناسبات ايران و امريكا، تسليم كاخ سفيد شود، مصطفی تاج زاده معاون سياسی وزارت كشور در زمان محمد خاتمی در مصاحبه ای با خبرگزاری ايسنا شركت كرد. تاج زاده كه عضو ارشد رهبری جبهه مشاركت و درعين حال عضو رهبری سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی است، دراين مصاحبه بر نگرانی عمومی احزاب اصلاح طلب و احزاب ديگر كشور نسبت به اوضاع كشور و خطرات ناشی از سياست اتمی ايران انگشت گذاشت. او با اشاره به ديدارهای اخير رهبران احزاب و شخصيت های سياسی با يكديگر و حتی ديدارهائی كه در اعتراض به سياست اتمی دولت با رهبر انجام شده گفت:

دو نكته اساسی در اين ديدار‌ها وجود دارد، كه يكی احساس نگرانی احزاب به خصوص احزاب اصلاح‌طلب و احزابی كه رقبای آنها هستند، نسبت به پرونده‌ی هسته‌ای ايران است.

ما منتقد بسياری از سياست‌های موجود هستيم و تصور می‌كنيم باز كردن جبهه‌های جديد برای كشور می‌تواند هزينه‌های سنگينی را به مردم و ميهن تحميل كند.

ايراد سخنان نسنجيده و يا از دست دادن فرصت‌هايی كه می‌تواند فضا را برای بدخواهان و به‌ويژه جناح افراطی در آمريكا كه قدرت را در دست دارد و مدام بر طبل جنگ می‌كوبد، فراهم كند. اين احساس نگرانی باعث شده احزاب دور هم بنشينند و رايزنی كنند و ببينند چگونه می‌توانند تصميماتی بگيرند و اقداماتی را صورت دهند كه كشور با تحريم و مهم‌تر از آن حملات و ضربات احتمالی نظامی به مراكز علمی، فنی و اقتصادی مواجه نشود و در واقع به طور غيرمستقيم جبهه مدافعان صلح را شكل دهند تا در داخل و خارج جناح‌های افراطی را به انزوا بكشانند يا تحت فشار قرار دهند تا آن چنان كه مايل هستند نتوانند ترك‌تازی كنند.

دليل ديگر اين ديدار‌ها اين است كه جريانی در جامعه ما بويژه در درون حكومت روز به روز قوی‌تر می‌شود كه هيچ سر سازگاری با احزاب و نهاد‌های مستقل مدنی و مطبوعات آزاد و هر كانونی كه بخواهد مستقل از قدرت از حقوق مردم دفاع كند ندارد و با آن مخالفت می‌كند. بنابراين احزاب كشور می‌توانند با وجود تمام اختلاف نظر‌ها و سوءتفاهم‌ها يا سوءظن‌های تاريخی از برخی موضوعات مانند اصل تحزب در كشور دفاع كنند. همه احزاب طرفدار آن هستند كه دولت هم‌چنان كه به مطبوعات يارانه می‌پردازد ( كه اين يارانه نقش مهمی در بقا و استقلال مطبوعات كشور دارد) به احزاب و نهاد‌های مدنی نيز اين يارانه را بپردازد؛ مثلا احزاب استقبال می‌كنند از اينكه خانه احزاب استقلال خود را حفظ كند و در خدمت همه احزاب باشد، حتی احزاب طرفدار آزادی مطبوعات هستند، چون می‌دانند كه بسته شدن فضا به ضرر همه است.

حتی اگر خطرات با درايتی كه حكومت نشان می‌دهد، برطرف شود، خطر تحريم و ضربات نظامی از بين بروند، هنوز مسائل زيادی داريم كه بين احزاب می‌تواند مورد گفت‌وگو قرار گيرد. نكته‌ای كه بايد اشاره كنم اين است كه اساسا خانه احزاب را برای اين تشكيل داديم كه احزاب دور يكديگر بنشينند و صحبت كنند، اين طور نيست كه چون الان در حكومت نيستيم به فكر مذاكره با احزاب افتاديم. اصلا خانه احزاب محلی است برای گفت‌وگوی احزاب، ما خواستيم كه اين امكانات را دولت بدهد تا احزاب خودشان هيات مديره انتخاب كنند، چرا كه همين نشست و برخاست‌ها می‌تواند بسياری از ايده‌ها را به يكديگر نزديك كند. كسانی كه می‌گويند چرا الان به فكر گفت‌وگو افتاديد توجه ندارند كه در خانه احزابی كه تشكيل داديم و از دستاورد‌های دولت آقای خاتمی است، در هر سه دوره انتخابات كه برگزار شد از جناح‌های مختلف در آن حضور داشتند و به تبادل نظر با يكديگر پرداختند.