رهبر جمهوری اسلامی ارسال يك نامه 18 صفحه ای، با امضای احمدی نژاد، برای جورج بوش را بعنوان يك گام عملی برای گشودن باب مذاكره و گفتگوی مستقيم با امريكا سازمان داد. او پيش تر، در جريان سفر نوروزی خود به مشهد و پس از رايزنی با آيت الله واعظ طبسی توليت آستانقدس رضوی و از چهره های مطرح برای جانشينی علی مشگينی رئيس مجلس خبرگان رهبری، از مذاكره با امريكا به بهانه مسائل عراق دفاع كرده بود. او اين موافقت خود را در مشهد و در يك سخنرانی اعلام كرده بود. دراين نامه – آنگونه كه مقامات كاخ سفيد در اولين واكنش ها گفته اند- يك سلسله گله گذاری تاريخی مطرح شده و البته اشاراتی نيز به فعاليت های اتمی ايران شده است. با توجه به تمركز سياست خارجی و بويژه پرونده اتمی در دست علی خامنه ای، محافل سياسی ايران ترديد ندارند كه او نه تنها درجريان جزئيات اين نامه قرار دارد، بلكه خود مبتكر اين اقدام بوده و در تهيه متن آن نيز نظارت مستقيم داشته است.

در ايران، سخنگوی دولت حاضر نشد درباره محتوای اين نامه در جلسه مطبوعاتی روز گذشته خود اظهار نظری بكند و با صراحت گفت كه اگر لازم بود در باره محتوای اين نامه چيزی گفته شود می گفتم!

متكی وزير خارجه جمهوری اسلامی نيز در مصاحبه ای كه سيمای جمهوری اسلامی شب گذشته از او پخش كرد، تنها به سير ديپلماتيك تسليم اين نامه به سفارت سوئيس توضيح داد و هيچ اشاره ای به مضمون اين نامه نكرد.

مخفی كردن متن نامه چنان همآهنگ بود كه وقتی از سخنگوی دولت در مصاحبه مطبوعاتی روز گذشته پرسيده شد: شما نمی گوئيد، اما اگر امريكائی ها متن را فاش كردند چی؟

او گفت: بكنند. ميل خودشان است!

اين نامه درحالی تهيه و تنظيم و ارسال شده است كه در روزهای اخير برخی نمايندگان مجلس خود را به آب و آتش زدند تا بلكه علی لاريجانی دبير شورای عالی امنيت، در آستانه تشكيل جلسه شورای امنيت سازمان ملل و خطر صدور بيانيه ای شديد و مطابق فصل هفتم منشور سازمان ملل( تنبيه متخلفين از تحريم تا حمله نظامی) در مجلس حاضر شده و آنها را درجريان پرونده اتمی قرار دهد. او كه بی شك از تهيه نامه اطلاع داشته و خود نيز دست اندركار آن بوده است، در اين جلسه مجلس حضور نيافت و اساسا در روزهای گذشته تا زمان ارسال اين نامه درهيچ مصاحبه ای شركت نكرده بود. پس از اعلام تسليم نامه به سفارت سوئيس، لاريجانی كه در سفر يك روزه تركيه بسر می برد در مصاحبه با تلويزيون ان.تی.وی گفت  مسايل بسيار مهمی در خصوص موضوعات بين‌المللی در اين نامه گنجانده شده است و می‌تواند گشايشی ديپلماتيك را در منطقه رقم بزند. ما بايد درباره‌ آينده جهان فكر كنيم، بر مشكلاتی كه در گذشته بوده فايق آئيم و نگرانی‌های مردم منطقه را درك كنيم. برای افشای محتوای نامه نيزبايد صبر كرد.

عليرغم سكوت مقامات دولتی وحكومتی درايران، همانگونه كه پيش بينی می شد و از فضای مطبوعاتی امريكا بر می آمد، بلافاصله پس از رسيدن اين نامه به كاخ سفيد، مقامات كاخ سفيد به سئوالات خبرنگاران درباره محتوای نامه 18 صفحه ای پاسخ دادند. آنها ضمن تاكيد بر اينكه نامه تحت بررسی است، در نخستين واكنش به خبرنگاران گفتند: مضمون و محتوای نامه كه بزودی آن را منتشر خواهيم كرد حرف تازه ای نيست و بيشتر جنبه تاريخی دارد. مقامات كاخ سفيد تاكيد كردند كه اين نامه نمی تواند تاثيری در موقعيت ايران در جلسه شورای امنيت بگذارد زيرا حامل پاسخی برای رفع نگرانی از برنامه اتمی ايران نيست.