|
هموطنان عزیز!
کارزار
انتخاباتی به پایان خود رسید.
من و گروه من تمامی سعی و تلاش خود را در
این نبرد پرتنش برای دستیابی به پیروزی بکار گرفتیم.
من بر خلاف رقیب اصلی خود، در تمامی
مباحثات و گفتگوهای رادیو و تلویزیونی شرکت
کردم. ما تلاش بسیار کردیم تا
برنامه خود را با در نظر گرفتن مسائلی که اکثریت
شهروندان روسیه را مضطرب
میسازد، با احتساب وضعیتی که امروز
کشور ما در آن واقع
شده است تهیه و تدوین کرده و در
دسترس مردم قرار دهیم.
ما به تمامی روسیه، به دورترین نقاط روسیه
جائیکه مردم دشوارتر زندگی می
کنند، سفر کردیم.
من بارها با
نمایندگان اقشار متفاوت ملاقات
داشتم. همه آنها متفق القولند در
درک مسائلی که روسیه را احاطه کرده و مسائلی که
زندگی شهروندان را تیره و تار می
کنند. مسائلی که به مردم اجازه نمی دهند با اطمینان
به فردا بنگرند.
زندگی تمامی
ما، یعنی دانشمندان، دهقانان، کارگران، کار آفرینان بازرگانی،
دانشجویان و
بازنشستگان را موج بی سابقه فساد و تباهی
آشفته ساخته است. تولید صنعتی و کشاورزی افت کرده
است. دیوان سالاران قانون شکن حد و
مرز نمی شناسند. تخریب امکانات علمی، کاهش فاجعه
آمیز تعداد کارگران ماهر و مدیران
میهنی و نابودی کامل استقلال خواروبار در روسیه
صورت می گیرد.
در طی تمامی
کارزار انتخاباتی ما را متقاعد می کردند به آن چیزی که 15 سال
متقاعد می کنند: گویا شما انتخاب
دیگری ندارید و همه چیز از قبل تصمیم گیری شده
است. برای شما تنها چند روز، دقیقتر
بگویم، چند ساعت باقی مانده است که یکبار دیگر بفکر فرو
بروید در رابطه با آن چیزی که با ما
و برای کشور ما رخ میدهد. در باره آنچه که در
انتظار آینده بچه های ماست.
در 2 مارچ ما
هنوز این امکان واقعی را خواهیم داشت که ثابت کنیم چه کسی
روسیه را زیر کنترل خود در آورده و
کشور را به موسسه مواد خام مبدل کرده و این
نکته که مردم توانائی تغییر این
پروسه نابود کننده، توانائی از بین بردن
نقشه های حکومت و ایدوئولوگهای جیب
بر، توانائی اعلام حرف آخر و تعیین کننده خود- این
امر مانند همیشه در بغرنج ترین و
سرنوشت سازترین لحظات تاریخ میهن ما این چنین
بوده- را دارند.
من مایلم
یکبار دیگر بگویم در باره آن چیزی که من مطمئن هستم و چیزی که
مرا مجبور به شرکت در کارزار انتخابات ریاست جمهوری گذشته و
کنونی نمود. من شک و تردید
ندارم که شهروندان روسیه یکبار دیگر
تحت فشار، وعده و وعیدها، متقاعدات حکومت کنونی
خواهند شد و به نمایندگان سرمایه
بزرگ اجازه ادامه رهبری کشور را می دهند. اما به همان اندازه
نیز یقین دارم که خیلی زود
پشیمان خواهند شد، همانطور که هم
اکنون از پشتیبانی خود از یلتسن در سالهای 90 تاسف
می خورند.
من با اطمینان
کامل می توانم بگویم که اگر رای دهندگان برای اداره کشور به
من و یاران من اعتمادکنند، هیچگاه تاسف نخواهند خورد.
در چنین
صورتی، حکومت اداره کشور را به نظم و قانون خواهد سپرد. امنیت
ملی و عدالت اجتماعی از پرحرفی دور
شده و به واقعیت نزدیک خواهد شد. دولتمردان لایق اراده سیاسی
کشور را برعهده خواهند گرفت. کارمندان دولتی
بسود مردم و نه برای جیب خود کار
خواهند کرد. وحدت و ثبات جای شعارهای
تبلیغاتی مبلغان تلویزیونی را خواهد
گرفت. در یک کلام:
ما به زندگی
باز خواهیم گشت!
ثروت کشور در
خدمت مردم قرار خواهد گرفت!
امنیت کشور
تقویت خواهد شد!
|
