|
دیشب
به میدان بهارستان رفته بودم . برای عکاسی مستند اجتماعی .
فضای
نُستالوژیک میدان بهارستان و روح تاریخی این محل آدم را به
خاطره میبرد
.
خاطرات مکتوب و مصور تاریخ اجتماعی سیاسی ایران و عکسهای
بازمانده از این
محل نشانگر سیر تاریخی تکامل اجتماعی مردم ایران است . تک تک
ساختمان های
این میدان شاهد وقایعی هستند که شاید به عمر پدران ما هم قد
ندهد . ازکوچه
پس کوچه های سپهسالار عبورو ظهیر الاسلام تا بهارستان را در
تاریکی شب طی
کردم . در مسیری از مقابل یک نانوایی گذشتم . هنوز چند قدمی
دور نشده بودم
که کسی صدایم کرد . برگشتم . نانوا بود . اما نشناختمش . قدری
جلوتر رفتم
.
خیلی جالب بود . یکی از همبندان قدیمی سالهای زندان . از بچه
های سیاسی
قدیمی . چند سالی میشد که آزاد شده بود . پُختشان تمام شده بود
و
میخواستند شام بخورند . قدری باهم حرف زدیم . من را به مغازه
دوستش دعوت
کردکه آلات موسیقی میفروخت . تمام تلاشش راداشت تا با امکاناتی
که موجود
بود ، بهترین پذیرایی را از من داشته باشد . از احوالش پرسیدم
و اینکه با
وجود داشتن تحصیلات دانشگاهی چرا به عنوان نانوا کار میکند .
میگفت
...
چاره دیگری ندارد . هرجایی که
برای کار مراجعه کرده بود ، ناکام ماند . نگذاشتم بیشتر توضیح
بدهد . چون
میدانستم چه میخواهد بگوید . گفتم حق داری . توی این ملکت آدمی
که سیاسی
میشود . همه چیزش را از دست میدهد . از یک سوداشته های فردی اش
، مثل
جوانی سلامتی ، نیرو و انرژی کار و پیشرفت سالهای جوانی و ...
که در کشا
کش فعالیت هاسیاسی و یاسالهای زندان از بین میرود ، و از سویی
دیگر بعد از
آزادی میبایست مثل یک آدم بیمار زندگی کند . بیماری که باید از
او پرهیز
کرد . حکومت و نهاد های قضایی و امنیتی مناسبات فردی و شغلی و
معیشیتی
آدمی را کنترل و محدود میکنند . حق نداری این کار را بکنی . حق
نداری با
آنها کار کنی ، حق نداری به اینجا بروی ، و حق نداری مثل یک
شهروند عادی
زندگی کنی . گفتم
(
ما در این مملکت به شکل قانونی از حقوق شهروندی مان محروم
هستیم
)
چون مخالف هستیم . تازه مردم هم نقش تلقینی حاکمیت را در قبال
محرومت ما
پذیرفته اند .و آن را خیلی خوب ایفا میکنند . از ما پرهیز
میکنند که مبادا
ارتباطات شان باعث دردسرشان باشد . این پدیده در قبال کار
فرمایان و
مناسبات شغلی بیش از جاهای دیگر دیده میشود . مثلا ابتدا نمونه
کار های
شما را میبینند و خوششان میاید . بعد از زیر سنگ هم که شده
پیدایت کرده
دعوتتان میکنند و با شما در مورد سفارش کار ، و میزان دریافت
دستمزد حرف
میزنند و به توافق میرسند . وقتی موقع امضاء قرار داد میرسد
قدری توی
صندلی شان جابجا میشوند و میپرسند . ( شما با اون آقای باطبی
که زندان هست
نسبتی داری ؟ ) بعد و قتی پاسخشان را میدهی با دست پاچه گی و
بایک بهانه
عجیب و غریب برگه قرار داد را از زیر دستت میکشند که گویی
خواسته باشی
جانشان را بگیری . بعد در حالی که سعی میکنند چهره محترمانه یک
انسان شجاع
را به خودشان بگیرند میگویند . خوب شما بفر مایید تا ما موضوع
هزینه ها را
در جلسه هیات مدیره برسی کنیم ، به شما اطلاع میدهیم . در
انتها بدون
اینکه حتی شماره تلفنی را برای اطلاع دادن از شما بگیرند درب
را باز
میکنند تا محل را ترک کنی . گفتم دوست عزیز : تو حق داری ...
من که در سر
تا سر دنیا دوست و رفیق دارم در کار خودم میمانم . تو که جای
خودت را داری
... .
بعد از خاطرات سالهای زندان باهم حرف زدیم . از دوستانمان . از
من
پرسید چه کسانی حالا در زندان هستند ؟ گفتم دقیقا نمیدانم . از
من خواست
تا به یاد بچه ها که حالا در این شب زیبای پاییزی در زندان
هستند . بایکی
از ساز های مغازه دوستش چند تا آهنگ بزنم . نمیدانم چرا ؟ اما
این آهنگ را
به عنوان اولین آهنگ زدم و او با موبالش آن را سیو کرد . خیلی
شب خوبی بود
.
عکسی نگرفتم . امابه یاد تمام دوستانی که در آن لحظه در زندان
هستند
خواندیم و خواندم و خواندیم ... . این شب حال عجیبی داشت . یک
جوری
دلتنگی دوستام را سبک کرد . این ترانه را از او گرفتم و با این
خاطره در
این پست گذاشتم به امید روزی که همه دوستانم از زندان آزاد
بشوند ،،
بیایند این پست را بخوانند وهمه باهم به آین روز های تاریک
لعنت بفرستیم
.
به یاد مهندس طبرزدی . منصور اسالو. ابراهیم
مددی
.
سپیده
پور آقایی .قاسم شیرزاد. عباس خرسندی .عمادالدین باقی . مهرداد
لهراسبی.بهروز جاوید تهرانی . سعید شاه قلعه ای . ارژنگ داوودی
. غلام
کلبی . افشین بایمانی . رضا کرمی خیر آبادی . خالد هردانی .
شهرام و فرهنگ
پور منصوری . رضا ملک . دکتر علی ساسانی . ابراهیم مومنی .
ابولفضل
جهاندار . علی درخشنده . دکتر علوی . سعید حبیبی ، مجید
توکلی، احمد
قصابان،احسان منصوری ، مریم حسین خواه، جلوه جواهری ، روناک
صفارزاده،
هانا عبدی، صباح نصری،هدایت غزالی، جواد علیخانی، علی نیکو
نسبتی ، علی
عزیزی ، سعید حبیبی ، انوشه آزادفر، ایلناز جمشیدی ، مهدی
گرایلو ، نادر
احسنی ، بهروز کریمی زاده ، کیوان امیری ، نسیم سلطان بیگی ،
علی سالم ،
محسن غمین ، روزبه صف شکن ، روزبهان امیری ، یاسر پیرحیاتی ،
مهسا محبی ،
سروش هاشم پور ، سعید آقام علی ، بیتا صمیمی زاده ، علی کلایی
، امیرحسین
مهرزاد ،هادی سالاری ، فرشید فرهادی آهنگران ، امیر آقایی ،
میلاد عمرانی
، یونس میرحسینی ، سعید آقاخانی ، میلاد معینی ، آرش پاکزاد ،
بهرنگ زندی
، حامد محمدی ، حسن معارفی و تمام دوستانی که اسمشان را به یاد
نداشتم
..(
آهنگ را از اینجا بشنوید.
http://ahmadbatebi.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=31&Itemid=1
|
