"رابطه با آمریکا چرا که نه؟ " این تازه ترین پیام مثبتی است که یک مقام دولتی ایران درباره رابطه با آمریکا ابراز کرده است. مجتبی ثمره هاشمی، مشاور ارشد رئیس جمهوری ایران، در حاشیه نشست هیات دولت گفته است، تهران در صورت تامین منافع اش حاضر است با واشنگتن رابطه برقرار کند.
مجموعه ای از پیام های دیپلماتیک درباره رابطه با آمریکا طی هفته های اخیر از جانب مقام های جمهوری اسلامی ابراز شده و بار دیگر گمانه ها درباره بروز یک تحول دیپلماتیک در روابط تهران - واشنگتن را تقویت کرده است.
البته اظهارات ثمره هاشمی درباره رابطه با امریکا به حدی سربسته است که نمی تواند نشانی از تغییر جهت دولت جمهوری اسلامی درباره تغییر مناسبات با واشنگتن تلقی شود. اما قرار دادن اظهارات وی در کنار موضع گیری های مثبت سایر مقام های ایرانی نسبت به برقراری رابطه با ایالات متحده می تواند نشانگر تغییر جهتی معنی دار در رابطه با امریکا باشد.
برخی دیپلمات های غربی می گویند هدف تهران از نشان دادن چراغ سبز به ایالات متحده، پرهیز از افزایش تنش های فزاینده بر سر پرونده هسته ای است.
با این حال ایالات متحده برای اعتماد کردن به برنامه های اتمی ایران پیش شرطی را مطرح کرده است که مقام های تهران می گویند به هیچ حاضر به پذیرش آن نیستند.

تهران از حضور نماینده ایالات متحده در مذاکرات استقبال کرد و محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری ایران، گفت که رفتار ویلیام برنز، نماینده آمریکا، متین بود. با این وجود وزیر امور خارجه آمریکا از رفتار نمایندگان هیات ایرانی در مذاکرات ژنو ابراز ناراحتی کرده و با لحنی حاکی از عصبانیت گفته است ایرانی ها در در مذاکرات جواب سر بالا داده اند.
بنابراین به نظر می رسد که حضور دیپلمات بلندپایه آمریکایی در مذاکرات هسته ای با ایران نه تنها کمکی به کاهش بحران بی اعتمادی میان تهران - واشنگتن نکرده بلکه بیشتر اسباب عصبانیت ایالات متحده را فراهم آورده است.

برخی دیپلمات های امریکایی می خواهند بدانند آیا تهران منتظر زمان مناسبی برای مصالحه می گردد یا این که می خواهد با نشان دادن چراغ سبزهای توخالی، مقام های کاخ سفید را دچار سردرگمی کند.
برخی از روحانیون بلند پایه و کسانی که امروز در ایران به عنوان اصولگرایان سنتی شناخته می شوند در قبال مشی دولت احمدی نژاد در فرستادن پیام های متعدد دوستی به آمریکا می گویند اختیار تصمیم گیری درباره مساله حساسی مانند برقراری رابطه با آمریکا تنها بر عهده رهبر کشور است .

ستاد فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ با صدور اطلاعیه‌ای به دار کشیده شدن 29 تن را در زندان اوین اعلام داشت.
اعدام شدگان مخلان نظم و امنیت اجتماعی اعلام شدند و این که باعث نابودی بسیاری از خانوده‌ها شده بودند. در همین اطلاعیه از همراهی و شجاعت آیت‌الله هاشمی شاهرودی رئیس قوه قضاییه و قاضی مرتضوی دادستان تهران در این رابطه تقدیر و تشکر شده که در حقیقت مسئولیت این اعدام ها را از دوش نیروی انتظامی برداشته و بر دوش قوه قضائیه گذاشته شده است. اطلاعیه ستاد فرماندهی نیروی انتظامی تهران بزرگ این اعدام ها را موجب درس عبرت برای اراذل و اوباش و فروشندگان مواد مخدر دانسته است.
اگر اطلاعیه ای هم می شد با امضای "تاریخ" منتشر کرد، آنوقت دراین اطلاعیه از صادر کنندگان اطلاعیه اعدام 29 تن و تمام آنها که فکر می کنند با اعدام مشکلات اجتماعی حل می شود پرسیده می شد: اگر، با اعدام و درس عبرت، مشکلات ناشی از مواد مخدر و فحشاء و دیگر دلائلی که برای اعدام های روز یکشنبه (دیروز) در اوین ارائه شده حل شدنی بود، این مشکلات را آیت الله خلخالی 29 سال پیش حل کرده بود و دادن درس عبرت به شما نمی رسید! مگر این که خود بخواهید از گذشته و حاصلی که آیت الله خلخالی برجای گذاشت درس عبرت بگیرید. آن جرم هائی که بعنوان دلیل اعدام 29 تن اعلام شده، همه معلوم است، علت را باید جستجو کرد که درجای دیگر است. علت را هم نمی توان دار کشید، بلکه برایش چاره جوئی باید کرد.
تازه اگر در این جمع 29 نفره که به دار کشیده شدند، کُرد و بلوچ بنام اشرار جاسازی نشده باشند که اگر چنین شایعاتی حقیقت داشته باشد ریختن نفت بر آتش در آن دو منطقه ملتهب است!

"تفرقه بیانداز و حکومت کن" را می گویند یک سیاست انگلیسی است. بقول "مش قاسم" خودمان در سریال دائی جان ناپلئون "دروغ چرا؟ تا قبر آ، آ، آ! .... ادامه

یک ضرب المثل ایرانی به بعضی کارها و تعارف ها و رد و بدل شدن های کشدار و سرگردان و خلاصه پاس دادن به هم، می گوید: لقمه والله بالله
لقمه والله بالله در جمهوری اسلامی زیاد است. خیلی زیاد. بعضی از آنها از گلو پائین رفته و یا می رود، بعضی را هرچه می جوند از گلو پائین نمی رود. مخصوصا از گلوی قوه قضائیه. تازه اگر هم پائین برود معلوم نیست در شکم نظام هضم شود. مثل همین پرونده زهرا بنی یعقوب و قبل از آن، پرونده زهرا کاظمی. لقمه ترور حجاریان، حمله به کوی، قتل های زنجیره ای و امثال آن را که جویده و نجویده  از گلو پائین داده اند، در شکم نظام گیر کرده، اما این دو لقمه را، حتی نتوانسته اند نجویده از گلو پائین بدهند. بهرحال می خواستم بنویسم، پرونده مختومه اعلام شده دکتر زهرا بنی یعقوب در همدان را دو باره از تهران دستور دادند نبش ختم کنند. یعنی این پرونده بسته نمی شود. یک مدعی اسم و رسم دار و از آن مهم تر، با سابقه و رابطه دارد. یعنی پدرش که می گویند خودش سرهنگ سپاه بوده و به خیلی از رفقایش در سپاه مراجعه کرده و طلب یاری داده است.
شاید به همین دلیل لقمه از گلوی قوه قضائیه همدان پائین نرفته، مجبور شده اند آن را برای نشخوار دوباره بالا بیآورد. و حالا پرونده "والله بالله" زهرا بنی یعقوب دوباره قرار شده از همدان به تهران فرستاده شود تا رسیدگی شود.

حالا که خبرهای وزارت خارجه به شما می رسد، این خبر را هم داشته باشید بد نیست: در سفارتخانه ایران در کاراکاس سفیر برای کلیه کارکنان خود یک دستگاه سمند از کارخانه ایران خودرو اختصاص داده است . جالب اینجا میباشد به کارکنانی هم که چند ماه آینده ماموریتشان پایان یافته یک اتومبیل داده اند.