|
ادعاها و رجزخوانی های حکومتی پیرامون اجتماع
22 بهمن در میدان آزادی تهران فروکش کرده است. تبریک شتابزده
علی خامنه ای و ماشاء ماشاء الله گفتن او از یکطرف و فراخوان
"بعضی" ها برای دیدن مردم، اکنون برگ دیگری بر دفتر پربرگ
"خالی بندی" رهبر افزوده است. او اگر در پیام خود می نوشت
"ماشاء به اتوبوس ها" و یا "ماشاء الله به چماقداران" و یا
"بارک الله به چماقداران" حرف بی ربطی نزده بود، اما جمعیت جمع
شده در میدان آزادی را مردم دیدن و 3 میلیون جمعیت معترض تهران
در تظاهرات 25 خرداد گذشته را مردم ندیدن و بیش از 60 در صد
آراء ریخته شده بنام موسوی و کروبی در تهران را مردم ندانستن،
معنای دیگری ندارد جز این که او تبدیل به سخنگو و یا بقول
خارجی ها "لیدر" یک اقلیت در ایران و بویژه در تهران شده است.
اقلیتی که در پناه تفنگ و چماق و نارنجک اشک آور، با صدها
اتوبوس شرکت های مسافربری از اطراف تهران به میدان آزادی منتقل
شدند. این شرکت ها بدستور مقامات امنیتی بصورت رایگان درخدمت
دولت قرار گرفته بودند و کمک راننده آنها فرماندهان بسیج
بودند.
حوالی ظهر 22 بهمن گزارشی از تهران به پیک نت
رسید که ما برای انتشار آن مدتی تردید داشتیم، زیرا مطابق این
اطلاع حکومت توانسته بود بخشی از میدان آزادی را پر کند و
فرماندهان سپاه و مقامات امنیتی نگران رویدادهای خیابان انقلاب
بودند. سرانجام تصمیم گرفتیم آنچه را به دستمان رسیده بود
منتشر کنیم و از خود هیچ جمله و کلامی به آن نیافزائیم. تا بعد
از ظهر 23 بهمن که عکس های حیرت آور گوگل از میدان آزادی منتشر
شد، در دلهره صحت این گزارش بودیم، اما با انتشار آن عکس ها و
حتی فیلم های گوگل از میدان آزادی در روز 22 بهمن، حجت بر ما
تمام شد که آن پیام رمز به بیت رهبری یگانه گزارش واقعی از
میدان آزادی بوده که برای بیت رهبری فرستاده بودند. اگر علی
خامنه ای این گزارش را دیده و علیرغم آگاهی از این گزارش، آن
پیام ماشاء ماشاء الله را فرستاد، که ماشاء الله به دروغگوئی و
خالی بندی اش و اگر آن ندیده و گز نکرده پاره کرد، ماشاء الله
به بی خبری اش از آنچه در مملکت جریان دارد.
عکس ها و فیلم هوائی گوگل و یک فیلم دیگر که
زمینی بود و مردم گرفته و روز 23 بهمن روی شبکه یوتیوب منتشر
کردند، یکبار دیگر ثابت کرد که تکنیک فضائی دیگر اجازه بند
بازی هائی از آن دست که امام جمعه ها و یا احمدی نژاد و علی
خامنه ای و بقیه به آن عادت دارند را نمی دهد. دیگر نمی توان 3
میلیون جمعیت را مشتی خس و خاشاک نامید و راهپیمائی بی روح 22
بهمن را حماسه 50 میلیونی خطاب کرد. هرکس فیلم ها و عکس های 22
بهمن در میدان آزادی دیده باشد، با این تعبیر ما موافق است که
22 بهمن امسال، 13 بدری بود در میدان آزادی. به روزنامه ها و
عکس های پاره و سفره های برجای مانده در بعد از ظهر میدان
آزادی کافی است نگاهی انداخته شود.
راهپیمائی، در مسیری کوتاه و سپس اجتماع در
پناه سرکوبگران مردم در میدان آزادی، هر نامی می تواند داشته
باشد جز "راهپیمائی انقلابی". |
