روز عاشورا زیر پل كالج در حاشیه جمعیت ایستاده بودم . همه شعار می دادیم .ناگهان دو نفر لباس شخصی  از پشت  سر من یورش آوردند. تا آمدم خودم را جمع و جور كنم من را با لگد و كشیده انداختند داخل خود رو ون كه پر از افرادی بود كه آن ها را از میان جمعیت دزدیده بودند . ما را بردند در ساختمانی در خیابان وصال - خیابان جنب پمپ بنزین در خیابان انقلاب –و انداختند در یك زیر زمینی كه پر بود از مردمی كه گرفته بودند . سه روز تمام ما را آنجا حبس كردند . در این سه روز تنها سه بار عده ای آمدند و چند تا ساندیس و كیك از دریچه به داخل پرتاب كردند . تعداد آنقدز ریاد بود كه نمی توانستیم تكان بخوریم . هوای داخل آن زیر زمین یا سردابه سنگین بود . در آن ازدحام به سختی نفس می كشیدیم . بعضی ها غرق خون بودند . عده ای از درد ناله می كردند . بچه ها در عین حال كه تحت فشار و رعب قرار داشتند با هم برای تظاهرات روز 22 بهمن به شرط آزاد شدن قرار می گذاشتند. بعد از 3 روز عده ای آمدند و ما را دسته دسته از آن سردابه بیرون آوردند. در حالی كه ما را از تونل باتوم عبور داده و در آخر تونل هم عده ای مشت و لگد نثارمان می كردند و به ما فحش های ركیك می دادند. با این تهدید كه گم شوید و دیگر در خیابان پیداتان نشود آزادمان كردند . مشابه این دستگیری در دیگر گوشه های تهران و حتی شهرستان ها هم اتفاق افتاده است .حسن این زندان این بود كه بچه ها با هم عهد كردند در تظاهرات بعدی پر رنگ تر حاضر شوند . من در همان زیر زمین به این نتیجه رسیدم که این مردم را دیگر نمی شود آرام كرد .

(بازداشتگاه وصل، از جمله بازداشتگاههای مخفی نیروی انتظامی بود که در جریان دستگیری و شکنجه شهرداران تهران – پس از انتخابات دوم خرداد- توسط سردار نقدی افشاء شد و سردار نقدی به جرم دایر کردن این شکنجه گاه برای مدتی از کار برکنار شد. اکنون او را فرمانده بسیج و نیروی زمینی سپاه کرده اند و بازداشتگاه وصال را هم دایر!)