|
آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی رئیس جدید
مجلس خبرگان و دبیرکل جامعه روحانیت مبارز
با مجله پاسدار اسلام گفتگو کرده است. این
گفتگو بی آنکه نقدی بر آن نوشته شود و یا
نکات اساسی مطرح شده در آن مورد بحث قرار
گیرد و یا حتی برجسته شود که خوانندگان
توجه بیشتری به آن بکنند، وسیعا در سایت
های داخل و خارج کشور منتشر شده است.
مهدوی کنی در این گفتگو، مسائلی را درباره
دوران مبارزاتی خود در زمان شاه و همچنین
نقل قول هائی را از آیت الله خمینی در
باره ولایت فقیه و ... مطرح کرده و سپس
مکرر در مکرر از رهبری آقای خامنه ای
ستایش کرده است. البته اما و اگرهای کم
رنگی را دراین ارتباط مطرح کرده اما این
اما و اگر ها پشت ستایش ها کمرنگ شده است.
در مجموع، دراین گفتگو سه نکته محوری وجود
دارد:
1- بیان صریح دلیل کودتای 22 خرداد و
جلوگیری از رئیس جمهور شدن موسوی.
2- تناقض گوئی با هدف رسیدن به اتحاد با
باند مصباح یزدی برای انتخابات مجلس و
سکوت کردنش درباره حمایت همه جانبه ای که
از روی کار آمدن احمدی نژاد کرده بود.
3- وارونه جلوه دادن موضع گیری های
سالهایش در سالهای اول انقلاب، بویژه در
جریان نبرد قدرت در حزب جمهوری اسلامی بر
سر مقابله با بنی صدر.
1- مهدوی کنی: آقای آقازاده- وزیر اسبق
نفت- قبل از انتخابات
۸۸
پیش من آمد و گفت: «شما با آقای میرحسین
موسوی مخالفت نکن و سکوت کن». من دو تا
ایراد گرفتم و گفتم:
«من آقای میرحسین را از نظر اقتصادی یک
آدم سوسیالیست می‌دانم. ایشان نه فقط در
دوران جنگ، که اصولاً سبک تفکرش این بود.
مسئله بعدی هم اینکه ایشان به آقای
خامنه‌ای اعتقاد ولایی ندارد. درحالیکه ما
آقای خامنه ای را رهبر نمی‌دانیم، بلکه
می‌گوییم ایشان نائب امام زمان«عج» است و
نوعی تقدس برای این جایگاه قائلیم. آقای
میرحسین به این
اعتقاد ندارد. ممکن است بگوید رهبری را در
قانون اساسی قبول دارد، ولی این برای ما
کافی نیست. انتخابات که تمام شد و آن
اوضاع که پیش آمد، به ایشان گفتم: «دیدی
آقا را قبول ندارد!»
مهدوی کنی در ادامه همین گفتگو، هنگامی که
درباره ضرورت حفظ اتحاد در جبهه راست و
بقول خود ضد سوسیالیستی سخن می گوید، قبول
قانون اساسی برای اتحاد را کافی می داند.
یعنی همان چیزی که درباره موسوی با آن
مخالفت کرده بود. بنابراین مسئله او شخص
موسوی، نظرات اقتصادی او و مخالفتش با
استبداد فردی است.
2- مهدوی کنی:
در این انقلاب کسانی که امام، رهبری و
قانون اساسی را قبول دارند، در بعضی از
جنبه‌ها ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشند.
بیاییم با هم باشیم، چون در این صورت است
که هیچ نگرانی‌ای وجود ندارد و انقلابیون،
در انتخابات، اکثریت را به دست خواهند
آورد، ولی این جدایی‌ای که الان درست
کرده‌اند، خطرناک است.
3- مهدوی کنی درباره اولین انتخابات ریاست
جمهوری و حذف بنی صدر نیز واقعیت را نمی
گوید. این که او از جمله روحانیونی بود که
مخالف حذف بنی صدر بود و تا آخرین لحظات
نیز بر این نظر خود باقی مانده بود. این
که انگیزه او چه بود؟ را خودش باید توضیح
بدهد، اما دراین گفتگو حقیقت را نمی گوید!
حقیقتی که اتفاقا از نقاط مثبت کارنامه
سیاسی او در جمهوری اسلامی است. نه تنها
درباره بنی صدر که حتی در باره مجاهدین
انقلاب اسلامی نیز روش و منش دیگری داشت،
تا حدی که بهزاد نبوی عضو ارشد این سازمان
او را به حکمیت در اختلافات درون حکومتی
قبول داشت و رهبری این سازمان در سالهای
اول پس از درگذشت آیت الله خمینی برای
حکمیت به وی نامه نوشتند.
امان از جاه طلبی و قدرت که تنها خامنه ای
را به قعر خودکامگی و جنایت و کودتا
نکشید، بلکه دامن امثال مهدوی کنی را هم
گرفت. |
