دومین گروگان گیری آمریکائیان گرچه به
ظاهر تمام شد، اما بی گمان آثار و
تبعات آن به این سادگی تمام شدنی
نیست، چرا که نفس عمل پذیرفتنی نیست.
جمهوری اسلامی که پیشتر با ملوانان
انگلیسی و دادگاه های جنائی فرانسه و
آلمان و اتریش... همین شگرد ها را زده
بود و نتایجی هم به دست آورده بود،
این بار اما تیرش به سنگ خورد و جز
اعتراض های مکرر و نفرین خانواده ها
حاصلی نداشت. همان دستاوردی که هر روز
و هر ساعت از پشت دیوار زندان های
اوین و رجائی و مشهد و تبریز و
کوردستان و ...از جانب پدران سالخورده
و بی رمق و مادران رنجدیده و گریان
دارد.
هنر کوچکی نیست این که خود را آگاهانه
و به عمد این چنین در معرض توپخانه ده
ها و صدها رسانه پرقدرت آمریکا و
دوستان دور و نزدیک قرار دادن، توصیه
جوامع جهانی تا را نشنیدن، دادگاهی
نمایشی برپا داشتن و 8 سال زندان قطعی
بریدن و بیش از دو سال بر اتهامی
جاسوسی پای فشردن بی انکه یک صفحه
سند و شواهد معتبر داشته باشی! دست
آخر یک میلیون دلار وثیقه گرفتن و به
آن شکل آزاد کردن! هنر از این بیشتر؟
همین مبلغ وثیقه که پادشاه عمان
پرداخت کرد، خود ِ نفس اتهام و حکم
قطعی 8 ساله دادگاه و "عطوفت اسلامی"
را باطل نمی سازد؟
اعتراض آقای احمد توکلی رئیس مرکز
پژوهش های مجلس به حد کافی گویای
گروگان گیری است تا جاسوس نمائی ! چرا
که نظام در طی تمام 33سال موجودیت اش
به شدت صحنه آرا و سناریو نویس این
قبیل فیلم های اکشن بوده است.
توکلی گفت : " وزارت امور خارجه علت
آزادی متهمان آمریکائی را رأفت اسلامی
دانسته است ، اما باید پرسید چرا دیگ
رأفت قوه قضائیه ، هم زمان با سفر
احمدی نژاد به جوش آمد؟
وثیقه گرفتن برای آزادی آمریکائی های
زندانی بیشتر شبیه باج خواهی بود "
مگر سعید مرتضوی دادستان وقت، سرِ
خانم عکاس دکتر زهرا کاظمی را به
دیوار سلول اش نکوبید تا اعتراف کند
که جاسوس دولت کاناداست؟ اتهام اصلی
اعضا تمام گروه ها و سازمان های سیاسی
و حتا غیرسیاسی ( ان.جی .او ) و حفظ
محیط زیست همچون اعتراضات به خشکاندن
دریاچه ارومیه هم "جاسوسی "علیه نظام
مقدس اسلامی تلقی می شود چه
بخواهند... چه نخواهند ! و دستگیری
های اخیر پرونده مستند بی بی سی در
باره خط و نشان آقای خامنه ای هم مگر
جز این است؟
کوهنورد های آمریکائی پس از رهائی از
اسارت چه گفتند؟ جاشوا فتال و شان
باوئر در کنفرانسی در نیویورک گفتند
که "بازداشت آنها ارتباطی با اتهام
عبور غیرمجاز از مرزهای ایران و عراق
نداشت.
آنها معتقدند که تنها به خاطر
"آمریکایی بودن شان" به مدت بیش از دو
سال در ایران
بازداشت شده بودند.
آنها با یادآوری خاطرات تلخ دوران
اسارت خود گفتند :
"ما نمی توانیم دولت ایران را ببخشیم
" و این سخن کوچکی نیست چون در تاکسی
ها و اتوبوس ها به کرّات از سوی
بسیاری از مردم ایران هم گفته می
شود... گرچه آقا وقتی برای شنیدن آن
ندارند! |