ايران

پيك

                         

انتخابات را تحريم کنيم؟

                             

 ابراهیم نبوی

 

 

با توجه به انتخابات شوراهای شهر و روستا در سال گذشته که در آن ملت شهيد پرور و دموکراسی و دوم خردادی و ضد استکباری و همه چيز در هم ايران و بخصوص تهران مشت محکمی به دهان شهردار باعرضه و پولدار قبلی تهران زده و موفق شدند با تحريم انتخابات و اتحاد و يگانگی يک قاتل مستضعف را شهردار تهران کنند و در راستای اينکه انتخابات جديد مجلس شورای اسلامی همزمان با تکرار تاريخ به زودی برگزار می شود و با عنايت به اينکه اخيرا اپوزيسيون قرار است در انتخابات حضور فعال داشته باشد، اما وزارت اطلاعات و کشور آنرا تحريم می کنند و با توجه به چند مساله مهم ديگر، دلايل اين حقير سراپاتقصير برای عدم حضور و تحريم انتخابات به شرح زير به عرض می رسد:

1) جمهوری اسلامی نابود بايد گردد: عدم مشارکت مردم در انتخابات شوراها و تحريم گسترده انتخابات شوراها در سال گذشته مشت محکمی به دهان جمهوری اسلامی زد و آن را نابود کرد، و در حال حاضر مشاهده می کنيم که جمهوری اسلامی نابود شده است و اگر مسوولين نظام نابود شده جمهوری اسلامی از سر کارشان نمی روند به خاطر اين است که کار ديگری ندارند و اگر اپوزيسيون هم بعد از نابودی نظام نمی رود که حکومت را در دست بگيرد، چون هنوز بليط هواپيما آماده نشده وگرنه الآن حدود يک سال است که ديگر نظامی تحت عنوان جمهوری اسلامی وجود ندارد و اگر اين انتخابات هم تحريم شود يک مشت قاتل هم مجلس را در اختيار می گيرند و نظام کاملا نابود می شود. فقط نکته مهم در تحريم انتخابات اين است که گروهی از تحريم کنندگان بايد نابودی نظام را به مسوولان آن اطلاع دهند که آنها بی خودی راه نيفتند و بروند سرکارشان.
2) خروج ازبن بست اصلاحات: اصلاحات مدتی است که در بن بست قرار گرفته، تقريبا دو ماه بعد از اينکه راه افتاد وارد بن بست شد. اگر انتخابات برگزار شود اصلاحات ادامه پيدا می کند ولی چون در بن بست قرار دارد در صورت ادامه به ديوار برخورد می کند، در حالی که تحريم انتخابات اصلاحات را از بن بست خارج و حدود 15 روز بعد آنرا به سراشيبی سقوط نزديک می کند. جريان جنبش دانشجويی هم حدود هشت روز طول می کشد تا اعتراضات گسترده را سازمان دهد، مردم هم تقريبا 20 روزی طول می کشد که آگاهی کامل پيدا کنند و 4 روز طول می کشد تا در صحنه حضور پيدا کنند. تا آن زمان امريکا هم آماده می شود که از باتلاق عراق خارج و به باتلاق ايران وارد شود و اگر 9 روز هم ريزش نيروهای انصار حزب الله را حساب کنيم، شش ساعت هم برای انقلاب وقت کافی است( نقل از نيما راشدان) آنوقت جمهوری اسلامی 57 روز بعد از انتخابات سقوط می کند. اپوزيسيون هم تا زن و بچه شان را راضی کنند که به ايران برگردند 5 ماهی طول می کشد، 2 ماه هم برای گرفتن بليط و آماده شدن برای سفر حساب کنيم، دقيقا 8 ماه و 27 روز بعد حکومت جديد تشکيل می شود و همه در دموکراسی و آزادی و صلح نوبل و شيرين عبادی با هم به خوبی و خوشی زندگی می کنيم.

3) يک حالت ديگر اين است که با تحريم انتخابات اقتدارگرايان( محافظه کاران سابق و راست های اسبق) مجلس را کاملا در اختيار می گيرند و چون می خواهند نمايش دموکراسی بدهند شروع می کنند به دادن آزادی به نيروهای سياسی و برقراری رابطه با آمريکا، در آن شرايط نيروهای سياسی اصلاح طلب با آمريکا مخالف می شوند و عليه آزادی های فرمايشی موضع می گيرند. بعد راست ها همه را زندانی می کنند، و چون جای کافی برای زندان ندارند مجبور می شوند از هتل ها و مدارس و ادارات برای زندان استفاده کنند، در نتيجه مدارس تعطيل و ادارات متوقف شده و جمهوری اسلامی سقوط می کند.

4) آبروی نظام را در سطح بين المللی می بريم: با توجه به اينکه نظام جمهوری اسلامی در جهان خيلی آبرو دارد، تحريم انتخابات باعث خواهد شد تا آبروی نظام برود. جهانيان تا به خال فکر می کردند که 99 درصد مردم ما با اقتدارگرايان مخالفند، ولی با تحريم انتخابات می فهمند که 85 درصد مردم با آنها مخالفند و چون 85 از 98 بيشتر است کلی حال می کنند و از طرف ديگر چون مخالفان نظام از جمله مجاهدين خلق، حزب کمونيست کارگری و چپ های خفن و سلطنت طلبان بالاتر از 90 سال با آبروتر از جمهوری اسلامی هستند، نظام در سطح وسيع افشا می شود. بعد به جای يک جمهوری اسلامی کم آبرو، يک جمهوری اسلامی بی آبرو( که مجلس را در اختيار دارد) حکومت می کند و مشکلات حل می شود.

5) تا انقلاب بعدی نهضت ادامه دارد: با توجه به اينکه هر چه مردم ايران در شرايط راحت تری زندگی کنند، بی خيال تر می شوند و يادشان می رود که بايد انقلاب و کودتا و از اين جور کارها کنند، تحريم انتخابات باعث می شود که مجلس هفتم دست محافظه کاران بيفتد، در اين حالت طبعا يک مجلس خطرناک خيلی از يک مجلس بی فايده بهتر است، بنابراين مردم که کم تحت فشار هستند، تحت فشار قرار می گيرند و ما از خارج از کشور هر روز خبر فشار بر مردم را می خوانيم و حال می کنيم و منتظر می مانيم تا اينقدر فشار بياورند که همه چيز منفجر شود و ما خبر آنرا بنويسيم، بنا بر اين تحريم انتخابات تنها راه باقی مانده است.

تنها ره رهايی تحريم انتخاب است. دام دام دارام دارام رام

  
 
                      بازگشت به صفحه اول
Internet
Explorer 5

 

ی