بيش از يكصد سال است كه از ايجاد اولين تشكل های كارگری ايران می‌گذرد. در طول اين سال ها كارگران و زحمتكشان ميهن در مراحل مختلف با همه سركوب ها و زندان ها و حتی اعدام رهبرانشان دست از مبارزه نكشيده و تاريخ تشكل های سنديكائی و اتحاديه ای كارگران از صفحات درخشان جنبش دموكراتيك و عدالتخواهانه ميهن است . در طول اين سال ها حاكميت های استبدادی نه تنها تشكل های كارگری بلكه هيچ گونه تشكل مردمی را برنتابيده اند و در طول اين مدت كارگران حتی به تعداد انگشتان يك دست ، يعنی فقط پنج سال هم امكان فعاليت آزاد و ايجاد تشكل های برحق خويش را نداشته اند و برخلاف قوانين بين المللی كار كه جمهوری اسلامی نيز آن را امضاء نموده ، همواره زندان و سركوب نصيب شان گشته است .

 "هيئت موسس احياء و ايجاد  سنديكاهای كارگری ايران" كه مدت هاست  تشكيل شده و فعاليت خويش را جهت احياء و ايجاد سنديكاهای كارگری با پيگيری ادامه می‌دهد ، در اين مدت برای احياء وتشكيل سنديكاهای كارگری فعاليت های موثری داشته و با انتقال تجارب خويش در حد امكان به تعميق و گسترش تشكل های مستقل كارگری كمك های فراوان نموده است .

همچنين "سنديكای كاركنان شركت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه" مدتهاست كه با وجود همه مشكلاتی كه مسئولين  حراست شركت  برای آنان ايجاد كرده اند ، پيگيرانه به فعاليتهای برحق خويش ادامه ميدهد و روز به روز از حمايت گسترده تر رانندگان و ساير پرسنل زحمتكش شركت واحد برخوردار می‌گردد. و در اين مدت از راهنمائی ها و همكاری های بی‌دريغ و دوستانه هيئت موسس سنديكاهای كارگری ايران برخوردار بوده است .

و نيز با خبر شديم كه "كميته پی گيری ايجاد تشكل های آزاد كارگری ايران" با جمع آوری طوماری كه به امضاء بيش از 4000 نفر از كارگران مشاغل مختلف رسيده است و حمايت كارگران همچنان از آن ادامه دارد ، خواهان به رسميت شناختن آزادی ايجاد تشكل های كارگری بوده و در اين راستا ضمن درخواست از وزارت كار و امور اجتماعی جهت رفع موانع تشكل يابی كارگران و به رسميت شناختن نمايندگان آنان حضور در تمامی نشستهای مربوط به تدوين قوانين مرتبط با كار از سازمان های كارگری نيز در جهان خواسته اند تا از خواست های كارگران ايران حمايت نموده و از ilo و ساير مجامع بين المللی كارگری درخواست نموده اند كه از سازمان جهانی كار بخواهند كه به رسميت شناختن و نظارت بر امضاء هرگونه تفاهم نامه مربوط به قوانين كارگری را منوط به حضور نماينده مستقل كارگران و استفاده از ابزارهای لازم جهت نظارت بر آن بنمايند .

 "اتحاد دموكراسی خواهان ايران" همچنان كه در بند 6 بيانيه 8/4/82  به صراحت  "آزادی فعاليت كليه احزاب و سازمان های سياسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، صنفی ، سنديكا ها و اتحاديه های كارگری و دهقانی ، مطبوعات و تامين امنيت جانی و مالی فعالين آنها" را خواستار شده است ، ضمن حمايت قاطعانه از ايجاد تشكل های فوق ، تمامی آنان را به اتحاد و وحدت حول محور خواسته های مشترك كارگری دعوت نموده و همواره معتقد است اتحاد و پيوند مبارزه كارگران ، دانشجويان ، زنان ، جوانان ، روشنفكران ، احزاب و سازمان های مترقی و مدافعين آزادی و حقوق بشر ، راهگشای مبارزه برای عدالت اجتماعی و دموكراسی برای ميهنمان می‌باشد .

"اتحاد دموكراسی خواهان ايران"

 12/12/83