آنها كه در سالمرگ ها و سالگشت های تولد مصدق، به در سخن می‌گويند تا ديوار بشنود، بهتر است در طول سال طرحی نو و تحركی ملی و "به روز شده" را به ميدان آورند. تكرار يكنواخت و تحريف شده تاريخ وقايع، از اعتبار اين نوع مراسم می‌كاهد!

بزرگداشت سی و هشتمين سالگرد درگذشت دكتر محمد مصدق، روز گذشته بر مزار وی واقع در احمدآباد برگزار شد.

اين مراسم با حضور تعدادی از همفكران مصدق، جمعی از فعالان سياسی و همچنين ده‌ها تن از مردم در خانه‌ مصدق و با سخنرانی نظام‌الدين قهاری، پرويز ورجاوند و محمود مصدق برگزار شد.

قهاری با ذكر خاطراتی از دوران نخست‌وزيری و نمايندگی دكتر محمد مصدق در مجلس شورای ملی، يادآور شد كه مصدق عليرغم اختيارات بسياری كه داشت، هيچ‌گاه از اين اختيارات در راستای زير پا گذاشتن قانون استفاده نكرد و حتی با مخالفانش نيز رفتاری قانونی داشت. تا جايی‌كه 28 ماه دوره‌ دولت وی درخشان‌ترين دوره‌ی آزادی مطبوعات در تاريخ ايران به شمار می‌رود و بيش از 150 لايحه برای اصلاح قانون حقوق مدنی و شهروندی، استقلال دانشگاهها، اصلاح ساختار نظامی و اداری و... در دولت او به تصويب رسيد.

مصدق دو برنامه‌ عمده را دنبال می‌كرد: ملی ‌كردن صنعت نفت و اصلاح قانون انتخابات برای برگزاری انتخاباتی دموكراتيك با اتكاء به قانون. مصدق انقلابی نبود و هيچ‌گاه نيز چنين ادعايی نداشت، ولی دوره‌ی وی پرافتخارترين دوره‌ فعاليت جبهه‌ی ملی بود.

تفرقه ميان هواداران مصدق چالشی بود كه سبب شد گروهی پشت مصدق را خالی كنند و همه‌ی اينها نتايج دسايس بيگانگان بود.

پرويز ورجاوند، دومين سخنران اين مراسم بود كه يگانه نكته روز و قابل توجهی كه مطرح كرد مربوط به آمار فروش نفت طی 25 سال اخير بود!

ورجاوند در بخشی از سخنان خود، يك اظهار نظر عجيب كرد كه در نوع خود بديع (و البته كمی خنده دار) است. او گفت:

اين مصدق بود آمريكا، انگليس و روسيه را وادار به پذيرش جنبش ملی ايران كرد و عواقب آن را پذيرفت.( اين سه كشور چه سنخيتی با هم  در آن زمان داشتند و اگر امريكا و انگليس جنبش را پذيرفته بودند چرا عليه آن كودتا كردند؟ ظاهرا جنبش نوين ملی ايران، به افكاری نو و درايتی بيش از چهره های مسن وابسته به مليون كنونی ايران نياز دارد. چهره هائی كه بتوانند دانسته های قديمی خود را با اسناد و دانسته های امروز پيوند بزنند و "سخن نو آورند" به ميدان!)

حاشيه:

وروديه‌ احمدآباد توسط مأموران نيروی انتظامی و برخی مأموران لباس شخصی مسدود شده بود و برای اجازه‌ی ورود از خبرنگاران برگه مأموريت خواسته می‌شد كه در صورت عدم ارائه‌ی آن از ورود آنها ممانعت به‌عمل می‌آمد.

در نتيجه به علت آنچه آنان عدم نامه‌نگاری‌های لازم با فرمانداری منطقه از سوی رسانه‌های خبری می‌خواندند اجازه‌ی ورود عكاسان خبری از سوی آنها صادر نشد و دوربين‌های تمامی آنها تحويل گرفته شد.

اين مأموران از ورود دوربين‌های فيلمبردای شبكه‌ی العالم و دوربين‌های عكاسی خبرگزاری‌های داخلی، روزنامه‌ها و AP ممانعت به عمل آورند.

البته تيم خبری العالم پس از پايان مراسم هنگامی كه بيش از نيمی از ميهمانان محل را ترك كرده بودند اجازه‌ی ورود يافت.

ممانعت‌های بعمل آمده سبب شد تا خبرنگار ايسنا 40 دقيقه از آغاز مراسم را از دست بدهد. 

*** در ورودی منزل مصدق كيف ميهمانان مورد بازرسی مأموران نيروی انتظامی و برخی افراد با لباس شخصی قرار می‌گرفت و دوربين‌های آنها تحويل گرفته می‌شد.

*** از جمله افراد حاضر در اين مراسم علاوه بر سخنرانان، ابراهيم يزدی، حبيب الله پيمان، عباس امير انتظام، صدر حاج سيد جوادی، هاشم صباغيان، محمد توسلی، مرتضی كاظميان بودند.

ورجاوند در بخش ديگری از سخنان خود هنگامی كه داشت از درآمد نفتی ايران پس از ملی شدن صنعت نفت ياد می‌كرد، ابراز عقيده كرد كه چهار صد ميليارد دلار سرمايه‌ی نفتی ايران طی 25 سال گذشته بوده و از مسؤلان خواستار پاسخگويی در اين زمينه شد.

*** دهها تن از اعضای نيروی انتظامی برای حفظ امنيت و آرامش اين مراسم در ميان ميهمانان حضور داشتند كه حضور افرادی با لباس شخصی در ميان آنها كه بی‌سيم داشتند، مشهود بود.

*** در انتهای اين مراسم مجری برنامه از ميهمانان خواست تا با سر دادن سرود "ای ايران" اين مراسم را به پايان رسانند.

*** پس از قرائت اين سرود، عده‌ای كه می‌خواستند حين خروج از منزل مصدق نيز بار ديگر سرود ای ايران را زمزمه كنند با گوشزد برگزاركنندگان مراسم از اين كار خودداری كردند.

*** دوربين‌های تحويل‌گرفته‌شده‌ی ميهمانان در هنگام خروج به آنها بازگردانده می‌شد اما فيلم دوربين يكی از ميهمانان كه توانسته بود دوربين خود را وارد مراسم كند توسط افرادی با لباس‌شخصی گرفته شد.

با اين وجود در ميان ميهمانان ديده می‌شد كه بسياری با دوربين‌های ديجيتال و حتی با تلفن‌های همراه خود از اين مراسم عكسبرداری می‌كردند.