با دستگيری چند روزنامه نگار و روزنت نويس، سناريوی بارها تكرار شده و نفرت انگيزی برای چندمين بار درجمهوری اسلامی قرار است به روی پرده بيآيد، كه هنوز بر پرده نيآمده، جزئيات آن نيز آشكار است.

هنوز سه ملی مذهبی زندانی (صابر، عليجانی، رحمانی) از زندان بيرون نيآمده و سيامك پورزند به خانه بازگردانده نشده، پرده ديگری را با دستگيری‌های جديد تدارك می‌بينند. همان ماجراهای قديمی كه خنده دارترين آن، در ارتباط با فرج سركوهی و مصاحبه او در فرودگاه مهرآباد هنوز در خاطره هاست.

آنگونه كه در برخی محافل داخل كشور می‌گويند، قرار است اين بار چاشنی مناسبات جنسی را هم برای جلب بيننده و شنونده بيشتر تلويزيونی قاطی آشی كننده كه قاضی مرتضی و سردار ضرغامی در سيمای جمهوری اسلامی بار گذاشته اند و دنبال نمايندگانی از مجلس ششم هم می‌گردند تا آنها را هم گوشت اين آش كنند!

نه سناريو سازان از تاريخ و گذشته درس گرفته اند و نه ملت ايران گذشته را فراموش كرده است. اين سناريو هم مانند دهها نمايش ديگر بر پرده می‌آيد و ترتيب دهندگان آن پس از بازی كردن با آبروی عده ای، خود آبرو باخته به تاريكی پناه می‌برند تا پس از مدتي(مثلا پس از گذشت انتخابات رياست جمهوری) و رسيدن به اهداف سياسی قربانيان آزاد  شوند. آنچه كه با دكتر زهرا كاظمی(خبرنگار عکاس ایرانی- کانادائی) می‌خواستند بكنند و او در نيمه راه اين سناريو جان خويش را باخت، از همين نوع سناريو‌ها بود.

در محافل سياسی تهران می‌گويند، قرار نبود سناريوی جديد جنسی- سياسی شود، اما با صدور قطعنامه جديد اتحاديه اروپا در محكوم كردن جمهوری اسلامی بدليل نقض حقوق بشر، ورق را برگرداندند و به ماجرای دستگيری وبلاگ نويسان و روزنت نگاران و خبرنگاران جنبه اخلاقی هم می‌خواهند بدهند تا به انتقاد كنندگان اروپائی نشان دهند، اين يورش از جنس يورش‌های سياسی – مطبوعاتی نيست. گفته می‌شود با دستگيری فرشته قاضی، روزنامه نگاری كه جسارت كرده و درباره فيلترينگ سايت‌ها و مخالفت با اعدام يك زن – نوروزی- مقاله‌ای در روزنامه اعتماد منتشر كرده، تدارك اين سناريو را دارند در اوين می‌بينند.

از جمع دستگير شدگان، چند نوشته را دراين شماره پيك نت منتشر می‌كنيم، تا اگر كسی نمی داند، بداند جرم واقعی آنها كه قرار است بر پرده سيمای جمهوری اسلامی ظاهر شوند، چه بوده است. جرم همانست كه می‌خوانيد!