باحضورعبادی، سحرخيز، كديورو...

تحصن روزنامه نگاران

عليه سانسور و توقيف

جمعی از روزنامه نگاران ايران، مطابق برنامه ای كه قبلا اعلام كرده بودند، روز گذشته درانجمن صنفی روزنامه نگاران اجتماع كرده و با روشن كردن شمع و بستن دستهای خود به توقيف مطبوعات و ممنوعيت های جديدی كه برای حرفه روزنامه نگاری در جمهوری اسلامی باب شده اعتراض كردند.

بعنوان همدردی با خبرنگاران متحصن شيرين عبادی مدافع حقوق بشر و برنده صلح نوبل و عيسی سحر خيز عضو شورای مركزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، سعيد تقي‌پور مدير كل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد، محسن كديور رئيس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، محمد صحفی معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد، ماشاالله شمس الواعظين سخنگوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، محمد فرقانی رئيس دانشكده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايی، محمد سيف‌زاده وكيل زهرا كاظمی و محسن آرمين نماينده مردم تهران در مجلس ششم  نيز به جمع متحصنين پيوستند.

رجبعلی مزروعی رئيس انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در اين تحصن گفت: ما در سال گذشته چنين تحصنی در مورد قتل زهرا كاظمی برپا كرديم تا با ايجاد بينشی صحيح نسبت به كار روزنامه نگاران و خبرنگاران، امنيت شغلی آنها به رسميت شناخته شود.
 اما اين فرياد‌ها شنيده نشد و ما امروز با وضعيتی روبرو هستيم كه امنيت شغلی روزنامه نگاران از بين رفته است.

اين حكم كه به كارگيری روزنامه نگاران روزنامه توقيف شده ممنوع است از شاهكارهای استنادی توقيف روزنامه‌هاست. روزنامه نگاران روزنامه‌ای كه هنوز دادگاه نرفته و محكوميت برای آن صادر نشده است ديگر حق ادامه كار ندارند و در حقيقت با مرگ روزنامه بايد بميرند.

با اين روند امنيت شغلی را از روزنامه نگاران گرفته‌‌اند و اين وضعيت متوجه افرادی است كه جز قلم و انديشه سرمايه ديگری ندارند.

شيرين عبادی در جمع روزنامه نگاران متحصن گفت: هيچ جامعه‌ای بدون دموكراسی نمي‌تواند دوام بياورد، چرا كه مردم بايد به حساب بيايند و جامعه دموكرات روزنامه‌هايش تعطيل نمي‌شود.

اصلاحی كه مجلس پنجم در قانون مطبوعات پديد آورد به آزادی بيان لطمه زد و با اين حساب اگر كسی بخواهد قانون اساسی درس دهد چه بايد بگويد.
مجريان قانون بايد در جهت اجرای قواعدی باشند كه آزادی بيان را تضمين كند.
 متاسفانه رای دادگاه را در مورد زهرا كاظمی ديديم، در آنجا اعلام شده است قتل غير عمدی بوده و چون قاتلين مشخص نشده‌اند ديه از بيت المال مي‌پردازند.
 روزی بود روزنامه مي‌خوانديم كه بدانيم چه كسی مرده است، چرا كه تنها خبر درست روزنامه‌ها اين موضوع بود و من فقط روزنامه اطلاعات را مي‌خواندم چون بقيه روزنامه‌ها از درج خبر برخی افراد امتناع داشتند.

روزی بود كه به عشق خواندن روزنامه از خانه خارج مي‌شديم و كيوسك روزنامه فروشی را غارت مي‌كرديم. 7 يا 8 روزنامه مي‌خريديم و آنها را با هم مقايسه مي‌كرديم كه كدام بهتر نوشته است.

دموكراسی ضرورت اجتناب ناپذير اين دوران است، امكان ندارد شما جامعه‌ای را پيدا كنيد كه بگويد دموكرات است اما روزنامه‌هايش تعطيل شود. سانسور خبری شديد داشته باشد و به آزادی بيان احترام گذاشته شود.

عيسی سحرخيز نيز در اين تحصن گفت: ملاحظه‌كاری را كنار بگذاريم، از حق خود استفاده كنيم و يك روز صفحه‌ای از روزنامه را سفيد چاپ كنيم.  يك روز بايد به فكر بيفتيم كه كار جمعی بكنيم و به اين نينديشيم كه با اقدامی در جهت حفاظت روزنامه نگاران خودمان در خطر قرار بگيريم.

شرايط سخت كاری، نبود امنيت شغلی و تعداد كم روزنامه‌ها ما را به محافظه‌كاری واداشته است. ما بايد برای منافع خود و در چارچوب قانون، كار جمعی انجام دهيم. قانون اين حربه را برای ما قرار داده كه روزی صفحه‌ای از روزنامه را سفيد كار كنيم.

جريان مقابل قانون اساسی، قانون مطبوعات را زيرپا مي‌گذارد و هيچ حربه‌ای از آن محافظت نمي‌كند. فكر مي‌كنم دور جديدی كه پيش‌بينی شد آغاز شده و بعد از اين بدتر هم خواهد شد. بايد آنان كه قلم در دست دارند و مي‌توانند از فردا كار جديدی بكنند و در دفاع از روزنامه نگاران حرفی بزنند صفحه‌ای را سفيد بگذارند.
محسن كديور نيز در اين تحصن در باره دادگاه‌های جمهوری اسلامی گفت: كتابی در خصوص مجموعه احكام دادگاه‌های مطبوعاتی از زمان مشروطه تا انقلاب اسلامی منتشر شده است و تمام اخبار دادگاه‌ها به طور دقيق در آن درج شده است، من اين كتاب را خواندم و مي‌گويم دادگاه‌های فعلی جمهوری اسلامی ناعادلانه‌ترين و غير انساني‌ترين احكام را در مورد مطبوعات صادر كردند. اگر بين اقتدار حكومتها و آزادی مطبوعات نسبتی مستقيم برقرار باشد اين حكومت موفق‌تر و سالم‌تر است و در مقابل هر چه حكومت ناتوان از شنيدن و تحمل باشد حكومت بسيار ضعيفی خواهد بود.