خبرگزاری ايلنا- حاتم قادري, استاد دانشگاه تربیت معلم درهمايش علمي-پژوهشی "افغانستان, پس‌‏از طالبان" گفت:

دموكراسی با اسلام سازگاری ندارد و شيعه, دورترين نسبت‌‏ها را با دموكراسی برقرار مي‌‏كند.
 از آنجا كه دموكراسی وضعيت مطلوبی را درسطح جهان دارد، بخشی از روشنفكران دينی ما دنبال اين هستند كه از اين تمهيدات به نفع اسلام خواهی خود استفاده كنند؛ حتی حاضرند بگويند بين اسلام و دموكراسی مجالست و مؤانست وجود دارد.

يك نگاه به اسلام اين است كه اسلام دين كاملی است، پس چون كامل است يك مجموعه اساسی هم از خود دارد كه ما را از دموكراسی بي‌‏نياز مي‌‏كند؛ ضمن آنكه قرائت ديگر از اسلام كامل نيز اين است كه به اين معنا كامل است كه مي‌‏تواند پذيرنده نظام‌‏های سياسي- اجتماعی باشد.

روشنفكران دينی مي‌‏گويند اسلام نظام سياسی ندارد ولی بي‌‏نظر به سياست نيز نيست. پس امكان جمع اسلام و دموكراسی وجود دارد.

يك رويكرد نيز اين است كه تماميت اسلام تاريخمند است. يعنی تمام گزاره‌‏های اسلام تاريخمند است و اگر بخواهيم بين اسلام و دموكراسی ارتباط برقرار كنيم، بايد كليت اسلام را بشكنيم و بگوييم كه چگونه با گزاره‌‏های خاصی مي‌‏توان از آن دفاع كرد.

اگر بخواهيم عقلانيت اجتماعی و سياسی متعارف را در نظر بگيريم، آنگاه متوجه مي‌‏شويم كه بين اسلام و دموكراسی رابطه معكوسی وجود دارد.

اگرعقلانيت اجتماعی را پايه "گزاره" خودمان بگيريم، بايد مشخص كنيم عقلانيت اجتماعی با عقلانيت شيعه چه نسبتی دارد كه اگر عقلانيت اجتماعی همتای عقلانيت شيعه باشد؛ پس يكی از اينها اضافی است و اگر فكر كنيم عقلانيت اجتماعی مادون عقلانيت شيعه است، پس دچار دموكراسی شده‌‏ايم، چون دچار استبداد هستيم.