جهان

پيك

                         

 
 

اينجا ونزوئلا ست

كشوری كه مردمش به

اصلاحات و رهبر اصلاحات باور دارند

 

                                                    واشنگتن پست

                                                 ترجمه على عبدالمحمدى

 

 

 

 در تمام ۲۴ ساعت اول كودتايى كه دولت من را در ۱۱ آوريل ۲۰۰۲ براى مدت كوتاهى از حاكميت ساقط كرد، من هر لحظه انتظار داشتم كه به دستور مخالفينم اعدام شوم. پايه گذاران آن كودتا به مردم ونزوئلا و جهان اعلام كردند كه حكومت قانونى من سرنگون نشده است بلكه من شخصاً استعفا داده ام. من انتظار داشتم كه دستگيركنندگانم به زودى گلوله اى را به سرم شليك كنند و آن را يك خودكشى ساده بنامند. اما درعوض، چيزى فراتر از حد معمول اتفاق افتاد. حقايق پيرامون آن كودتا فاش شد و ميليون ها ونزوئلايى به خيابان ها ريختند. اعتراضات گسترده آنها، به نيروهاى طرفدار دموكراسى در ارتش شجاعت داد تا به آن ديكتاتورى كم دوام كه هدايت آن را شخص «پدرو كارمونا» رهبر تجارى ونزوئلا بر عهده داشت خاتمه دهند. آن اتفاق، زندگى من را نجات داد و به همراه آن دموكراسى ونزوئلا را نيز.

آن تجربه نزديك به مرگ، من را دگرگون كرد. من حتى مايلم بگويم كه آن تجربه، كشور من را نيز دگرگون كرد. اختلافات سياسى در ونزوئلا با انتخاب من در سال ۱۹۹۸ آغاز نشد. كشور من به لحاظ اجتماعى و اقتصادى در سراسر تاريخ خود با مشكلات عديده اى روبه رو بوده است. ونزوئلا يكى از بزرگترين كشورهاى صادركننده نفت در جهان و چهارمين تأمين كننده بزرگ نفت آمريكا است اما هنوز بيشتر مردم ونزوئلا با معضلى به نام فقر دست وپنجه نرم مى كنند. چيزى كه مخالفين من را كه از قضا عمدتاً جزء طبقات غنى و متمكن جامعه ونزوئلا هستند اين چنين خشمگين كرده است درماندگى و بى كفايتى رئيس جمهور كشورشان نيست بلكه تلاش هاى من براى تخصيص بخشى از ثروت نفتى ونزوئلا به امر بهبود معاش طبقات فرودست جامعه است كه آنها را تا اين حد برآشفته است. در شش سال گذشته، ما هزينه هاى دولت در امر مراقبت هاى بهداشتى را به دو برابر ميزان قبلى و بودجه بخش آموزش را نيز به سه برابر ميزان قبلى افزايش داده ايم. نرخ مرگ و مير اطفال در قياس با گذشته كاهش يافته است؛ ميانگين عمر افراد و سطح تحصيلات آنان نيز افزايش يافته است.

مخالفان من كه از به زير كشيدن من از اريكه قدرت در جريان كودتاى سال ۲۰۰۲ بازمانده بودند سال گذشته اقدام به تعطيلى «شركت نفت دولتى ونزوئلا» كردند. اكنون نيز آنها در حال تلاش براى جمع آورى امضاهاى كافى براى برگزارى يك همه پرسى عمومى در مورد ادامه رياست جمهورى من هستند. قانون اساسى ونزوئلا كه در سال ۱۹۹۹ مورد بازبينى مجدد قرار گرفت و كمى بعد به تأييد اكثريت رأى دهندگان ونزوئلايى رسيد تنها قانون اساسى موجود در نيمكره غربى است كه امكان عزل رئيس جمهور را فراهم مى كند. «شوراى انتخابات ملى ونزوئلا» كه استقلال حقوقى آن در حد و اندازه هاى «كميسيون انتخاباتى فدرال آمريكا» است چندى پيش به اين واقعيت پى برد كه بيش از ۳۷۵ هزار امضا از مجموع امضاهاى جمع آورى شده براى طرح موضوع عزل رئيس جمهور جعلى است و ۸۰۰ هزار امضاى ديگر نيز داراى دستخط هاى مشابهى هستند. من كه طى كمتر از شش سال گذشته دو بار از سوى اكثريت قابل ملاحظه اى از مردم كشورم براى تصدى پست رياست جمهورى ونزوئلا برگزيده شده ام قبول اتهاماتى همچون دست زدن به رفتارهاى غيردموكراتيك با بيشتر افرادى كه در براندازى دولت قانونى من نقش عمده اى ايفا كرده اند را براى خود بسيار دشوار مى بينم.

«شوراى انتخابات ملى ونزوئلا» از نمايندگان «سازمان كشورهاى آمريكايى» و «بنياد كارتر» [تشكيلاتى با كاركردها و اهداف عام المنفعه كه زعامت آن را «جيمى كارتر» رئيس جمهور اسبق آمريكا بر عهده دارد] دعوت به عمل آورده است تا از نزديك بر روند رسيدگى به موضوع صحت و سقم امضاهاى جمع آورى شده از سوى مخالفان كه قرار است طى چهار روز پايانى همين ماه (۲۸ تا ۳۱ مه) انجام شود نظارت داشته باشند. فرايند مذكور به گونه اى طراحى شده است كه پس از اجراى صحيح آن مى توان مشخص كرد كه آيا مخالفين من موفق به جمع آورى امضاهاى معتبر كافى براى برگزارى همه پرسى وعده داده شده در آگوست آينده شده اند يا خير. بگذاريد نظر خودم را صريحاً بگويم: من اميدوارم كه مخالفينم امضاهاى كافى را براى برگزارى يك چنين همه پرسى اى جمع آورى كرده باشند زيرا شخصاً بر اين باورم كه بايد از اين فرصت تاريخى براى حصول اطمينان مجدد از تفويض حق حاكميت مردم به اينجانب استفاده كنم.

اما من در اين ميان هيچ گونه دخالتى نخواهم كرد. من و طرفدارانم براى تأكيد بر وفادارى خويش به «حاكميت قانون» رسماً و طى دفعات متوالى قول داده ايم كه نسبت به نتايج آن فرايند شفاف وفادار باشيم، حتى اگر نتيجه آن به ضرر ما باشد. اما مخالفين سياسى من تعهد يا التزام مشابهى را از خود بروز نداده اند؛ حتى برخى از آنها اعلام كرده اند كه تنها به حكمى گردن خواهند نهاد كه كاملاً مطابق ميل شان باشد. دولت «بوش» تنها دولتى در سرتاسر جهان بود كه به هنگام براندازى موقت دولت من در سال ۲۰۰۲ بر مشروعيت رژيم جايگزين صحه گذاشت. من اميدوارم كه اين بار دولت «بوش» به دموكراسى مردمى ما احترام بگذارد. ما در عين حال از كليه اعضاى جامعه بين المللى- و تمام مردم ونزوئلا- انتظار داريم كه با بذل توجهات عميق و ابراز پايبندى به اعتقادات قلبى خويش، نسبت به نتيجه حاصل از فرايند بازنگرى در امضاهاى جمع آورى شده احترام قائل شده و فارغ از چربش نتيجه به سود هر يك از دو طرف از آن حمايت كنند.


* رئيس جمهور ونزوئلا

منبع: واشنگتن پست

  
 
                      بازگشت به صفحه اول

Internet
Explorer 5

 

ی