مراسم تقدير از فراكسيون جنبش دانشجويی مجلس ششم از سوی انجمن اسلامی دانشكده‌ اقتصاد دانشگاه علامه طباطبايی با حضور «فاطمه حقيقت‌جو»، «علي‌اكبر موسوی خوئيني»، «علی تاجرنيا»، «ميثم سعيدي»، «رضا يوسفيان» و تعدادی از فعالان جنبش دانشجويی برگزار شد.

«فاطمه حقيقت‌جو» نماينده‌ مستعفی مردم تهران در مجلس ششم، دراين مراسم گفت:
 با آنكه در حال حاضر مهمترين وظيفه‌ جنبش دانشجويی نقد قدرت و انتقاد از آن است، اين جنبش بايد نسبت به مهمترين مساله‌ آينده‌ كشور يعنی انتخابات رياست جمهوری رويكردی فعال داشته باشد.

جنبش دانشجويی در انتخابات مجلس هفتم به نوعی سرگردان بود و اكنون احساس می كنم اين جنبش با آنكه نگران آينده است، اما ادبيات حاكم بر گفتمان فعلی جنبش دانشجويی همچنان يك ادبيات توام با ياس است.

 تمام گروههای سياسی موجود در كشور به نقش و اهميت جنبش دانشجويی واقف هستند و مي‌دانند جنبش دانشجويی به شدت بر روی تحولات ايران از نظر فكری تاثير گذار است، لذا هر يك از اين گروهها استراتژی خاصی له يا عليه جنبش دانشجويی اتخاذ كرده‌اند. اكنون محافظه‌كاران كه به سرعت به سمت يك دست كردن حاكميت در حال حركت هستند و هدف آينده‌ خود را در اختيار گرفتن قوه‌ مجريه قرار داده‌اند، برای جنبش دانشجويی خواب و خيال‌هايی دارند.

محافظه‌كاران اعتقاد دارند كه جنبش دانشجويی نيرويی مزاحم است و رويكرد آنها نسبت به اين جنبش رويكرد كنترل و سركوب است. آنها با رويكرد نرم‌افزاری اختلاف افكنی مي‌خواهند اجازه ندهند كه جنبش دانشجويی به نقادی قدرت بپردازند و سعی در مشغول كردن آنها به امور جانبی دارند. آنها مي‌خواهند كه در جنبش دانشجويی انشعاب ايجاد كنند، با آنكه خوشبختانه تاكنون موفق نشده اند اما هنوز اين استراتژی را دارند.

در چند سال اخير نمونه‌های زيادی از سركوب دانشجويان را شاهد بوده ايم كه نمونه‌های آن بازداشت و پرونده‌ سازی برای فعالان جنبش دانشجويی است. حتی مشاهده مي‌كنيم عده‌ای از محافظه كاران برای به انفعال كشيدن جنبش دانشجويی سعی در جذب جنبش دانشجويی كردند.
 جنبش دانشجويی پيش برنده‌ اصلاحات به شمار مي‌رفت و اصلاح‌طلبان سعی داشتند كه مطالبات جنبش دانشجويی تبديل به مطالبات گروههای خارج از نظام شود. اين جنبش در حال حاضر با چالش‌های متعددی رو به رو است كه يكی از اين چالش‌ها افزايش هزينه‌ فعاليت سياسی برای فعالان جنبش دانشجويی است؛ اين هزينه امسال نسبت به سال گذشته افزايش پيدا كرده است.

اين هزينه‌ها مي‌تواند دارای دو تاثير بر روی جنبش دانشجويی باشد؛ اول اينكه ممكن است جنبش دانشجويی را راديكال كند و يا اينكه اين جنبش را به سمت انفعال سوق دهد، بايد فكری كرد كه اين هزينه‌ها به حداقل برسد.