ايران

پيك

                         

ريشه اعتياد گسترده در جمهوری اسلامی به اين تفكر باز می گردد

اگر شاه بجای شيشه عرق، وافور

دست جوانها ميداد سقوط نمی كرد

 

 

ايران با 44 ميليون جوان زير 30 سال و بيكاری 34 درصدی بزرگترين شكارگاه اعتياد در منطقه شده است. بر پايه گزارش های منتشره از سوی سازمان ملل با وجود 400 ميليون معتاد در جهان  مافيای جهانی مواد مخدر سالانه يك هزار و 600 ميليارد دلار سود می برند. از اين منظر است كه پس از تجارت اسلحه ، گردش مالی ناشی از خريد و فروش، توليد و توزيع مواد مخدر بيشترين حجم مبادلات اقتصادی جهان را به خود اختصاص داده است.

سهم ايران

ايران به لحاظ جغرافيايی همسايه(افغانستان) بزرگترين كشور توليد كننده خشخاش و مخدر های طبيعی است كه به طور متوسط سالانه حدود سه هزار تن مواد مخدر توليد می كند و در سال جاری نيزبنا بر اطلاعات دريافتی با كمك و همكاری بيشتر كشورهای مستقر در افغانستان كشاورزان خشخاش كارتوانستند اين ميزان را به پنج هزار تن برسانند.، طی اين سال ها سه هزار و 486 تن از جوانان ايرانی در راه مبارزه با باند های قاچاق مواد مخدر كشته شده اند.

وجود دو ميليون معتاد رسمی و تفننی، 300 هزار معتاد تزريقی، ارتباط مستقيم 60 درصد طلاق های كشور با اعتياد، وارد آمدن سالانه بين 4 تا 5 هزار ميليارد تومان خسارت مالی از اين ناحيه به كشور ، مرگ روزانه 10 تا 12 معتاد و صدها معضل مشكل ديگر می باشد.

در ايران هر دقيقه يك معتاد می ميرد و طی چند سال اخير نيز حدود دو ميليون و 700 هزار معتاد دستگير شده اند.

مصرف روزانه مواد مخدر در ايران روزانه بين دو تا شش تن است و هر تن 22 هزار ميليارد ريال قيمت دارد.12 ميليون نفر نيز به نوعی درگير با مشكل مواد مخدر هستند. به طور متوسط هر فرد معتاد در طول زندگی خود حدود 10 نفر را به كام اعتياد می كشاند كه البته با توجه به ادامه روند رشد 20/13 درصدی بيكاری در سال می توان حدس زد كه اغلب آنها جوانان بيكار يا فاقد هر گونه مهارت اجتماعی هستند.

بنابر آمار رسمی پزشكی قانونی در سال 81 سه هزار و 500 نفر و در سال گذشته چهار هزار و 500 معتاد جان خود را از دست دادند كه اغلب آنها در تهران فوت كرده اند.

50 درصد طلاق ها و از هم پاشيدگی كانون خانواده، 40 درصد اعمال خشونت عليه كود كان ، 67 درصد انتقال ويروس ايدز و درصد قابل توجهی از خودكشی ، ديگر كشی، خشونت و فحشا نتايج اعتياد گسترده درايران است.

همچنين 65 درصد بزهكاری كودكان و 30 درصد كودك آزاری نيز بنابر تحقيقات صورت گرفته در خانواده هايی روی می دهد كه بعلت اعتياد والدين از هم جدا شده اند.

اغلب داد خواست های ارايه شده برای طلاق از سوی زنان نيز به خاطر اعتياد همسرانشان است و همچنين اعتياد علت العلل اكثر خود كشی ها است.

اقتصاد ضعيف خانواده، بيكاری، نبود امكانات تفريحی ارزان قيمت جهت گذران اوقات فراغت از يك طرف و در دسترس بودن و قيمت ارزان مواد مخدر مهمترين علل انگيزشی گرايش جوانان به سوی مواد مخدر است.

از يك روحانی سالمند كه دهانش چاك و بست ندارد و سالها عضو شواری نگهبان بوده نقل است:« ما اشتباه شاه را نمی كنيم. بجای شيشه عرق، وافور می دهيم دست جوان ها»

امروز به سراغ هر شخصی می روی در كوی و برزن، اتوبوس و تاكسی و يا در جمع خانواده ها و حتی وقتی با يك فرد معتاد صحبت می كنيد سئوال اش اين است كه اين همه دستگاه عريض و طويل فرهنگی و يا ستاد بزرگی به نام ستاد مبارزه با مواد مخدر كه هر ساله بودجه های زيادی را برای مبارزه با عرضه و تقاضا دريافت و صرف می كنند چرا قدم موثری بر نمی دارند؟ و اينكه اگر فعاليت مثبتی دارند پس چرا روز به روز به آمار معتادان كشور افزوده می شود كه نماد اين رشد ها افزايش تعداد معتادان كارتن خواب يا به اصطلاح آخر خطی در شهر های بزرگ و منقل ها و پيك نيك هايی است كه در عروسی ها و جشن های شهرستانها و دهات و غيره حلقه های جوانان را به دور خود جمع كرده است ، به راستی اين ارگان ها چه می كنند؟ و يا اينكه چرا علی رغم اختصاص 90 درصد بودجه ستاد مبارزه با مواد مخدر به امر كاهش عرضه همچنان با 8/2 درصد شيوع اعتياد و رشد 8 درصدی سالانه آن مواجه هستيم ؟

  
 
                      بازگشت به صفحه اول
Internet
Explorer 5

 

ی