دوم بهمن سالروزتولد "خسرو گلسرخی" شاعرو روزنامه نگار دگراندیش ایران است. همان که وقتی اعدامش کردند، نام گل سرخ در ایران ممنوع شد و هیچ معلم انشائی حق نداشت در کلاس به بچه‌ها بگوید در باره بهار و گل سرخ بنویسید!

گلسرخی دوم بهمن 1322 رشت متولد شد. دو ساله بود که پدرش را از دست داد و همراه مادر راهی قم شد تا نزد پدر بزرگ مادری خویش" حاج شیخ محمد وحید " زندگی کند. روحانی مبارزی که سابقه مبارزه با استبداد رضاخانی را در کنار "میرزا کوچک خان جنگلی" در نهضت جنگل داشت.

سال 1341 پدر بزرگ نیز از دنیا رفت و گلسرخی همراه مادر و برادر خویش راهی تهران شد و در خانه ای کوچک واقع در محله « امین حضور» ساکن شدند. روزها کار و شب‌ها درس. فرانسه و انگلیسی را آموخت و دست به کار ترجمه نیز شد. با روزنامه‌های اطلاعات، آیندگان و « کیهان همکاری را شروع کرد و اشعار خویش را نیز همراه با نقد و ترجمه ادبی انتشار داد.

در فروردین ماه 1352 همراه عده ای دیگر، ‌به اتهام صحبت از ترور شاه در یک محفل روشنفکری دستگیر و روانه زندان اوین شد. از آن جمع جز خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان بقیه آزاد شدند. گلسرخی و دانشیان 28 یا 29 بهمن ماه 1352 ، پس از یک دادگاه نیمه علنی که از تلویزیون نیز پخش شد، پیش از طلوع خورشید تیر باران شدند.

بخش کوتاهی از دفاع او در دادگاه نظامی شاه از تلویزیون پخش شد و همین بخش کوتاه خود انفجاری مهیب در پای دیوار استبداد بود. او بلوز سیاه خویش را در دادگاه بالا زد و پشت خویش که هنوز جای شکنجه بر آن بود را به خبرنگاران نشان داد تا ببینند در زندان با زندانیان سیاسی چه می‌کنند. گلسرخی  خود را مارکسیستی در دادگاه اعلام داشت که به نهضت امام حسین برای حق ستانی و شریعت اسلام احترام می‌گذارد.