مهمترين نمودهای بی‌‏عدالتی، نابرابری‌‏های حقوقی افراد، عدم برخورداری مردم از حداقل‌‏های معيشت و رفاه، بی‌‏عدالتی در عرصه رسانه‌‏ها و از همه مهمتر قرار گرفتن حاكميت در جايگاهی فارغ از هرگونه نقد و سؤال است.

دفتر تحكيم وحدت يك قطعنامه راهبردی منتشر كرده است، كه حاوی نكات تازه ای بعنوان تاكتيك ها و استراتژی آينده جنبش دانشجوئی تلقی شده است. دراين قطعنامه از جمله می‌خوانيد:

بايد از تعرض حاكميت به اركان جامعه مدنی جلوگيری كرد و با انسجام گروه‌‏های اجتماعی و تشكيل "زنجيره مقاومت مدنی” مانع از فتح جامعه توسط قدرت شد. از طرفی با فعال شدن جريانات مختلف اجتماعی، نهادهای رهبری كننده آنها نيز بايد تشكيل شده تا از جنبش‌‏های كور و بدون سر جلوگيری شود.

آرمان‌‏های جنبش دانشجوئی آرمان‌‏هايی است كه به خصوص در يك قرن اخير و طی جنبش‌‏ها و انقلاب‌‏های متعدد از انقلاب مشروطه تا ملی شدن صنعت نفت و از انقلاب 57 تا به امروز از سوی مردم مورد تأكيد قرار گرفته است. دفتر تحكيم وحدت به عنوان بخشی از جنبش دانشجويی ايران، كار ويژه اصلی خود را سخنگويی مطالبات مردم قرار داده است و تلاش می‌‏كند خواسته‌‏ها و آرمان‌‏های مردم كه در اين چند سال به فراموشی سپرده شده است را نمايندگی كند و از حالت خاموش و بالقوه به فعال و بالفعل تبديل كند.

جنبش دانشجويی ايران آزادی را اعم از آزادی‌‏های سياسی و اجتماعی سنگ بنای تحقق جامعه‌‏ای آزاد و انسانی می‌‏داند و درصدد است تا با همكاری و همياری كليه نيروهايی كه به آزادی به عنوان ارزشی بنيادين و جزء لاينفك زندگی توأم با كرامت انسانی معتقدند، در جهت رسيدن به آن گام بردارد. دموكراسی را نمی‌‌‏توان صرفاً در لفظ پذيرفت، بايد همراه با اعلام آن، اعمال دموكراسی و عمل به لوازم آن سرلوحه فعاليت‌‏ها ی هر مجموعه دموكراتيكی باشد. اتخاذ ساز و كار دموكراتيك در ميان همه احزاب وتشكل‌‏های تحول‌‏طلب و دموكراسی‌‏خواه، سنگ بنای رسيدن به حاكميت دموكراتيك است.
جامعه ايران از عدم رعايت حقوق بشر توسط حاكميت رنج می‌‏برد. فشار حاكميت بر احزاب، تشكل‌‏های مستقل، نيروهای سياسی و مدنی و سانسور شديد در عرصه رسانه‌‏ها امكان شكل‌‏گيری نهادهای تقويت‌‏كننده جامعه مدنی را كاهش داده است و از طرفی ديگر حقوق شهروندی و حوزه خصوصی مردم مدام مورد تعرض قرار می‌‏گيرد. بايد برای به دست آوردن حقوق مصرح در اعلاميه جهانی حقوق بشر، تشكل‌‏ها و احزاب دموكراتيك و فعال در جامعه و حوزه عمومی - فارغ از نظرگاه ايدئولوژيك - منسجم شده، حقوق و آزادی‌‏های سياسی و مدنی را برای خود و جامعه طلب كنند.

عدالت در همه شئون آن اعم از عدالت سياسی، حقوقی و اجتماعی، آرمان و هدف جنبش دانشجويی است. آرمان عدالت، خواست اصلی مردم است از اين رو نبايد گذاشت اين واژه را حاكميت به نفع خود مصادره كند و مردم تشنه تحقق عدالت را به سوی خود جذب كند. مهمترين نمودهای بی‌‏عدالتی، نابرابری‌‏های حقوقی افراد، عدم برخورداری مردم از حداقل‌‏های معيشت و رفاه، بی‌‏عدالتی در عرصه رسانه‌‏ها و از همه مهمتر قرار گرفتن حاكميت در جايگاهی فارغ از هرگونه نقد و سؤال است. كم‌‏توجهی جنبش دانشجويی به عدالت اين امكان را برای حاكميت فراهم كرد كه آرمان رها شده عدالت را به نفع خود مصادره كند. می‌‏توان با تلاشی مجدانه، ريشه‌‏ها و علل بی‌‏عدالتی را به جامعه شناساند و راهكار تحقق عدالت، يعنی نظارت مستمر بر اركان حاكميت و پاسخگو كردن قدرت را نشان داد.

ارتباط و قطع ارتباط با بسياری از كشورها قابل نقد است. ماجراجويی و تنش‌‏زايی در عرصه بين‌‏المللی برای مصرف داخلی و گرفتن ژست‌‏های ايدئولوژيك كه كشور را به سمت خطرناكی سوق می‌‏دهد، از سوی جنبش دانشجويی پذيرفته نيست.

در بحث انتخابات رياست جمهوری، قطعنامه دفتر تحكيم وحدت درحاليكه ديگران را مستحق نقد دانسته، خود از نقد سياست انتخاباتی خويش ( تحريم آشكار و پنهان) طفره رفته و در باره ديگران گفته است:

انتخابات رياست‌‏جمهوری نهم ضعف نهادهای مدنی و عدم رعايت پرنسيپ سياسی توسط برخی از احزاب را نمايان ساخت. در فضايی كه هم پوزيسيون و هم اپوزيسيون از نقد و نظارت مصون ماندند، حاكميت محصول دلخواه خود را از انتخابات برداشت كرد. چرخش‌‏های برخی افراد و احزاب بيرون از حاكميت مورد سؤال قرار نگرفت و سردرگمی‌‏هايی را برای مردم به وجود آورد و در ادامه فضای مغشوش و مبهم ايجاد شده، به بهره‌‏برداری حاكميت انجاميد. ديده‌‏بان جامعه مدنی می‌‏تواند با شفاف كردن فضا مانع از عوامفريبی در سطح جامعه شود و مخصوصاً از نهادهای بيرون حاكميت رفتاری مسوؤلانه طلب كند.

درباره رسانه ها دراين قطعنامه آمده است:

 از آنجا كه حاكميت بر رسانه‌‏های درون كشور سيطره دارد و سانسور شديدی را بر آنها حاكم كرده است، ارتباط ميان نهادها و جنبش‌‏های مدنی بسيار كم شده است و از آنجا كه رسانه‌‏ها از عوامل بسيار تعيين‌‏كننده در شكل‌‏دهی افكار عمومی هستند، جنبش دانشجويی به دليل مشخصه‌‏های اصلی‌‏اش می‌‏تواند رسانه‌‏های مستقل و آزادی را به جامعه معرفی كند. در شرايطی كه جريانات درون حاكميت تريبون خود را ماهواره قرار می‌‏دهند و رسانه‌‏ای متفاوت از فضای موجود به مردم عرضه می‌‏كنند، شايسته نيست جنبش‌‏های اجتماعی نسبت به نداشتن تريبون ارتباط با مردم بی‌‏تفاوت باشند. در كنار تشكيل رسانه‌‏های مستقل بايد حق برخورداری از اطلاع‌‏رسانی آزاد را از حاكميت طلب نمود. جنبش دموكراتيك و تحول‌‏خواه ايران زمانی می‌‏تواند، با مردم ارتباط نزديك و مستمر داشته باشد كه از انزوای رسانه‌‏ای بيرون آمده باشد و با مخاطبانشان گفت‌‏وگوی دو سويه برقرار كند. بدون آگاهی بخشی به جامعه و عدم توانايی در جذب حاميانی برای جنبش‌‏های مختلف اجتماعی، مشاركت سياسی مردم يا به نفع حاكميت تمام می‌‏شود يا اينكه دچار سردرگمی شده به نتيجه و هدف مطلوب نخواهد رسيد.
در اين قطعنامه در توضيح اهميت استقلال دانشگاه از نهادهای بازتوليد ايدئولوژی حاكميت، آمده است:

بايد دانشگاه را از سيطره نهادهای بازتوليد ايدئولوژی حاكميت خارج كرد و بر استقلال دانشگاه تاكيد كرد. استقلال دانشگاه به معنی توان تصميم‌‏گيری اركان تشكيل‌‏دهنده دانشگاه درباره سرنوشت خود و توان سياست‌‏گذاری در امور دانشگاه، تعيين مديريت دانشگاه توسط اساتيد و دانشجويان و خروج نهادهای غيردانشگاهی، امنيتی و نظامی از داخل دانشگاه است. بايد بتوان امكان تعرض به فضای آزاد دانشجويی را از بين برد. د

جنبش دانشجويی بايد تحولات نسلی جديد دانشجويان را در نظر بگيرد و با در نظر گرفتن اين تغييرات روش‌‏های جديد مبارزه مدنی را برگزيند. با توجه به آنكه 60 درصد دانشجويان فعلی كشور را دختران تشكيل می‌‏دهند، بايد فضا را برای حضور و فعاليت بيشتر آنها فراهم كرد و بر خواسته‌‏های صنفی و فرهنگی آنها تاكيد مضاعفی كرد. از طرفی قوانين ايدئولوژيك حاكم بر فضای دانشگاه فشار زيادی بر دختران وارد كرده است. بايد با انسجام بدنه دانشجويی از حقوق آنها دفاع كرد.

 بايد زمان لازم را به نهادهای دانشجويی داد تا روش‌‏های و استراتژی‌‏های خود را با نسل جديد هماهنگ كند. در اين راستا توجه به مطالبات صنفی و فرهنگی می‌‏تواند دروازه جديدی برای فعاليت جنبش دانشجويی بگشايد. جنبش‌‏های اجتماعی به دليل نداشتن فضای ارتباط با بدنه خود نحيف شده است بنابراين بايد تلاش كرد تا امكان رشد و ارتقای ساير جنبش‌‏های اجتماعی را به وجود آورد.

 دفتر تحكيم وحدت در پی فرآيند انباشت تجربه فعاليت سياسی اجتماعی خود دريافته است كه دموكراتيزاسيون از رهگذر روش‌‏های دموكراتيك و مسالمت‌‏آميز به سرانجام خواهد رسيد. تكيه بر روش‌‏های دموكراتيك، دموكراسی را در ميان نهادهای اجتماعی و سياسی نهادينه می‌‏كند. از طرفی مبارزه مسالمت‌‏آميز از گسترش خشونت در جامعه جلوگيری می‌‏كند. دفتر تحكيم وحدت با هدف تغييرات بنيادين ساختار قدرت و دموكراتيك كردن آن، بر روش‌‏های اصلاحی و مدنی تاكيد می‌‏كند و با مقاومت مدنی از حقوق دانشجويان و مردم دفاع خواهد كرد.