|
" علي باباچاهي"
شاعر شناخته شده ایران:
بناي كار در وهله نخست، نه بر برائت نويسنده، بلكه بر احتمال
ايجاد ادبيات براندازي گذاشته شده
و
حساسيت هاي نا
به جا آغاز شد.
با چراغ قوه به ته و توي كلمات , تعبيرها و تركيبات شعر و صحنه
هاي داستان و رمان خيره مي شوند . عينكها كه تيره و تيره تر
شود تاويلات نادرست و بعضا ماليخوليايي از پديده هاي فرهنگي و
هنري به عمل ميآيد.
من شخصا چند سال پيش سر و كارم با مميزي افتاد كه يكي از
شعرهاي مرا كه صرفا توصيف و تجسمي از احتمال وقوع
زلزله
تهران بود , در صف ادبيات براندازي قرار مي داد . از طرفي
حساسيت نسبت به مسائل جسميت و جنسيت نيز تعبير و تكثير فرهنگي
خاص خودش را به همراه دارد.
تا همين جا هم قابل تصور است كه خلاقيتهاي فرهنگي از جانب
سانسور با چه ضربه ها و آسيبهايي رو به رو است.
هولناكترين نوع سانسور خود سانسوري است
.
فاجعه آن جاست كه در مواردي اين خود سانسوري همچون امري عزيز
جلوه مي كند و نقطه عزيمت كار هنرمند قرار ميگيرد . |
