شورای عالی امنيت ملی، خودش يكپا رقيب دولت احمدی نژاد است و علی لاريجانی نيز دراساس احمدی نژاد را رئيس جمهور نمی داند. اين حرف تازه و افشاگرانه‌ای نيست. هركس سفر مشترك احمدی نژاد و لاريجانی به سازمان ملل را پيگيری تصويری و خبری كرده باشد به آسانی ميداند وضع از چه قرار است.

سخنرانی اخير احمدی نژاد سوژه خوبی برای اين نبرد داخلی در كابينه و حاكميت هم بود. يعنی علی لاريجانی از ماجرا خوب بهره برداری كرد. او در مصاحبه كوتاهی كه در ارتباط با سخنرانی احمدی نژاد با او كردند گفت:

«مانور بر روی سخنان احمدی نژاد با هدف تضعيف موضع ايران در پرونده هسته‌ای صورت گرفته است.» ( به زبان‌بی‌زبانی يعنی احمدی نژاد موضع ما را تضعيف كرد! و الا اول كه مانور نكرده اند! بلكه اول سخنرانی شده بعد مانور كرده اند.)

لاريجانی در باره اسرائيل هم گفت: «موضع ايران نسبت به فلسطين همان موضع گذشته است و اين مردم فلسطين هستند كه بايد تصميم بگيرند تا حقوق‌شان استيفا شود.»

در واقع، يعنی همان بيانيه سفارت جمهوری اسلامی در مسكو كه دراين شماره می‌خوانيد!