"جان رابرت" از چهره‌های شاخص ماجرای "ايران كنترا" رئيس ديوان عالی فدرال امريكا شد. او بين سال‌های 1982- 1986 دستيار و مشاور ريگان بود. اين انتصاب در اوج اخبار مربوط به توفان "كاترينا" و توجه مردم به اين فاجعه صورت گرفت و درنتيجه چندان جلب توجه افكار عمومی را نكرد.

جان رابرت درسال 1992 فقط37 ساله بود كه ازطرف بوش پدر برای دادگاه  واشنگتن انتخاب شد. سنا  از اين انتخاب حمايت نكرد و او درسال 1993 فعاليت دولتی را ترك كرد. درسال2001 بوش پسر به سراغ او رفت و به همان سمتی وی را برگمارد كه بوش پدر گمارده بود.

او دردادگاه فدرال واشنگتن دی سی از رامسفلد در ارتباط با خشونت و شكنجه در زندان‌های گوانتاما دفاع كرد و يكی از دو قاضی بود كه اعضای القاعده را مشمول كنوانسيون حقوق بشر ندانست. در اين موضع گيری وی از حمايت كامل بوش برخوردار شد. جان رابرت می‌دانست كه بزودی منتخب رييس جمهور برای ديوان عالی كشور امريكا خواهد بود. آنچه كه اين انتصاب را حائز اهميت جدی می‌كند، نقشی است كه وی می‌تواند با نظر و حكم خود در باره امنيت داخلی امريكا ايفاء كند. از جمله در باره خطر تروريسم وامنيت داخلی در امريكا. هر نوع تصميم دولت و سنای امريكا برای ماجراجوئی‌های نظامی بوش برمبنای همين نظر می‌تواند شكل بگيرد. يعنی تائيد در خطر بودن امنيت ملی و داخلی امريكا و سپس قبول طرح كاخ سفيد برای حملات نظامی و تائيد آن بر همين مبنا از سوی سنای امريكا.