خبرگزاری دانشجوئی (ايسنا) گزارش داد که علی اکبر معين فر و محسن کديور در پرسش و پاسخی که در محل نشريه "نامه" برپا شده بود ارزيابی های خود را از دوران پس از انتخابات رياست جمهوری اينگونه بيان کردند:

معين‌فر گفت: نتيجه انتخابات به هيچ وجه مايوس‌كننده نيست. در آينده، همان بيست ميليون که رای ندادند تعيين‌كننده خواهند بود.

اين روزها بسياری در باره نتيجه انتخابات به اين جمعبندی رسيده اند که يك جريان شبه‌حزبی قوی، پشتيبان نفر برنده بود.  به همين دليل است كه مي‌بينيم اين روزها، انديشه كار حزبی در ميان فعالان و جريان‌های سياسی، بسيار قوی شده است. من اين تعبيرهای تندی را كه دو طرف شركت‌كننده و شركت نكرده در انتخابات درباره يكديگر به كار مي‌برند نمي‌پسندم. تعبيرهايی مانند اين كه يك طرف آن ديگری را تحريميون مي‌خواند و طرف ديگر هم اين‌ها را بازي‌خورده مي‌نامد. امروز بايد همه تلاش‌ها برای پاسخگو كردن قدرت اصلی متمركز شود.

محسن كديور، نيز گفت:

متاسفانه جريانی كه در انتخابات شركت كرد و نيز جريانی كه شركت نكرد، هيچ يك برنده نشدند و جريان سومی آمد و زد و برد. اشكال كار در اين بود هر جريان به صورت مونولوگ حرفهای خود را بيان مي‌كرد و هيچ‌گاه اين روند به اقناع منجر نشد.

امروز هم در نقدها، اين دو جريان به حمله به يكديگر مي‌پردازند و مساله اصلی را همه فراموش كرده‌ايم.

هرچند دوستان جوان ممكن است راههای راديكال را بپسندند، اما حرف امروز من اين است كه در جهان سوم بايد حرفی را بزنيم كه بتوانيم آن را عملی كنيم. اگر بتوانيم يك قدم بيشتر به سمت دموكراسی برداريم، بهتر از آن است كه حرفهای زيبا اما نشدنی بزنيم.

بخشی از نااميدشدن جامعه در سالهای اخير، به خاطر اين بود كه رييس‌جمهور خاتمی و ديگران، سخنانی را بر زبان راندند كه امكان عملي‌شدن نداشت.

اين افسانه‌ای بيش نيست اگر بگويند در جامعه‌ای بدون احزاب قوی، راي‌گيری مي‌شود و اين جامعه دموكراتيك است. اين پندار كه بگويند به صرف برگزاری انتخابات و نه تصميم‌گيری بر اساس فرآيندهای دموكراتيك، دموكراسی برقرار شده است، تنها يك پندار و محكوم به شكست است. به باور من هرچند نتيجه انتخابات تلخ بود، اما همين كه مخالفان نيز مجبور شده‌اند هرچند مزورانه، اما به هر حال به بازی با استفاده از ابزارهای دموكراتيك روی بياورند، دستاورد كمی نيست و يك پيشرفت شيرين است.