جناب آقای خاوير سولانا،

مسئول محترم روابط خارجی اتحاديه اروپا!

با سلام،

جنابعالی به خوبی مستحضريد كه رعايت حقوق بشر از مسائل بسيار مسلم و بديهی در دنيای امروز است و عدم پايبندی به اين اصول مي‌تواند تأثير سوء بر روابط دولتها در همه زمينه‌ها داشته باشد. از آنجاكه اتحاديه اروپا تا كنون در اين مورد تذكراتی به دولت ايران داده و حفظ و گسترش روابط خود با ايران را منوط به پايبندی حكومت ايران به مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشر- خصوصاً زندانيان سياسی – نموده است، لذا شايسته است در اين مورد نكاتی را به عرض برسانيم:

آقای اكبر گنجی كه از منتقدان سياسی حكومت ايران به شمار مي‌آيد در ارديبهشت ماه سال ١٣٧٩ به بهانه شركت در كنفرانس برلين و در واقع به خاطر افشاگری در مورد قتلهای زنجيره‌ای روشنفكران و دگر انديشان ايرانی، ابتدا به ١٠ سال حبس و ٥ سال تبعيد محكوم شد. اين حكم در دادگاه تجديد نظر به ٦ ماه كاهش يافت؛ ولی آقای عليزاده – رئيس كل دادگستری استان تهران – در واكنش به اين حكم در نقش مدعی العموم ظاهر شد و به اين حكم اعتراض كرد؛ سپس پرونده را به همان شعبه‌ای فرستاد كه طبق قانون، خود، رئيس آن شعبه بود. بديهی است وقتی شاكی و قاضی، شخص واحدی باشند، حكم نهايی چه خواهد شد. لذا برای آقای گنجی به دليل داشتن فتوكپی روزنامه‌های خارج از كشور، توهين به رهبری و تبليغ عليه نظام، جمعا ً٦ سال حبس مقرر گرديد. اكنون ٥ سال و ٣ ماه از اين حبس سپری شده است. از آنجاكه آقای گنجی به شدت بيمار است و از آسم، آلرژی و بيماريهای استخوانی رنج مي‌برد و به تشخيص پزشكان متخصص و تأييد كتبی آنان، نياز مبرم به مراقبت ويژه و مستمر و درمان در خارج از زندان دارد، ولی دستگاه قضايی ايران به دلايل سياسی از دادن مرخصی استعلاجی به وی خودداری مي‌كند.

خانواده گنجی جهت رسيدن به اين حق ابتدايی و اساسی انسانی، به تمامی مراجع قضايی مربوطه مراجعه كرده ولی نتيجه‌ای نگرفته است. در نهايت، آقای گنجی از روی ناچاری، برای رسيدن به اين حق انسانی – يعنی معالجه بيماری – دست به اعتصاب غذا زد. در اين مرحله، دادستانی تهران پس از مذاكرات بسيار به او مرخصی استعلاجی داد ولی پس از يك هفته مرخصی، در ابتدای معالجات پزشكی، دوباره وی را به زندان بازگرداند؛ آن هم زندان انفرادی كه در آن از هواخوری، تلفن، روزنامه و ملاقات محروم است. آقای گنجی پس از بازگشت به زندان در تاريخ ٢١ خرداد ٨٤ دوباره اعتصاب غذای خود را شروع كرد. وزن وی از ٧٧ كيلوگرم به ٥٨ كيلوگرم كاهش يافته است. حال عمومی وی وخيم است، بيماری اش تشديد يافته و هر لحظه امكان حادثه ناگواری مي‌رود.

آقای سولانا!

گنجی در خطر است، او را دريابيد. در تاريخ ٢٧ خرداد ماه سال جاری، سناريويی را برايش رقم زدند تا در يك درگيری ساختگی با يك قاچاقچی مواد مخدر – كه محكوم به ١٥ سال حبس مي‌باشد – او را از پای درآورند و سپس آنرا حادثه‌ای غير قابل پيش بينی و پيش گيری جلوه دهند؛ ولی با هوشياری و مقاومت گنجی و نگهبانان بند، اين توطئه خنثی شد. تراژدی تلخ زهرا كاظمی، همواره در برابر چشمان ماست؛ ما از تكرار آن در هراسيم.

آقای سولانا!

اتحاديه اروپا مدعی دفاع از حقوق بشر است و مدعی است كه مي‌خواهد دموكراسی را در كل جهان گسترش دهد. وضعيت كنونی آقای گنجی مصداق بارز نقض حقوق بشر است. لذا با توجه به اعلاميه جهانی حقوق بشر كه از سوی شما و جمهوری اسلامی ايران - هر دو - به رسميت شناخته شده است و اغلب كشورها نيز متعهد شده‌اند از نقض حقوق بشر در ساير كشورها جلوگيری كنند، از شما درخواست مي‌شود به هر شكل ممكن، توجه حكومت جمهوری اسلامی ايران را به تعهدات بين المللی خود در ارتباط با نقض حقوق بشر جلب نمائيد. بديهی است كه اقدامات مؤثر شما در اين زمينه از چشم جهانيان – خصوصاً فعالان حقوق بشر – پوشيده نخواهد ماند.

با تقديم احترام

١٩/٤/١٣٨٤

معصومه شفيعی (همسر اكبر گنجی)

شيرين عبادی (وكيل اكبر گنجی)