انجمن دفاع از حقوق زندانيان اعلام داشت: در حال حاضر بيش از ۱۳۳ هزار زندانى در كشور وجود دارد كه از اين ميان ۹/۴۴در صد در رابطه با مواد مخدر و حدود ۱۷ درصد به جرم سرقت و تعداد مشابهى هم به خاطر اعتياد زندانى هستند. جمع كل زندانيان سرقت و مواد مخدر كه ماهيت و انگيزه مادى و تامين معاش نقش عمده و اصلى را در بزه آنها ايفا مى كند به ۸۰ هزار نفر بالغ مى شود. بيش از ۷۷ هزار نفر از زندانيان كشور بى سواد يا كم سواد و در حد تحصيلات ابتدايى هستند. از طرف ديگر به استناد آمار رسمى، ورودى و خروجى زندان هاى كشور به صورت شناور سالانه ۷۰۰ هزار نفر است كه بيش از ۷۰ درصد از اين افراد متاهل بوده و تراكم خانواده آنها بيش از ۵ نفر است و اكثريت آنها از طبقه محروم و آسيب پذير بوده و در زير خط فقر نسبى يا مطلق قرار دارند. به اين ترتيب به طور بالقوه بيش از۲ ميليون نفر از جمعيت كشور با مسئله زندان و فقر به طور توامان درگير هستند. نبود تامين اجتماعى، بخشى از قشرهاى آسيب پذير را به سمت بزهكارى و زندان سوق مى دهد. در دوره زندان شرايط مالى زندانى و خانواده تشديد مى شود و بالاخره پس از آزادى زندانى احساس مى كند كه شرايط پيش از زندان او مضاعف شده است و اين سيكل معيوب همچنان ادامه مى يابد. دليل بازگشت ۴۰ درصدى زندانيان به زندان در اين نكته نهفته است.