ما ساعت 6 بعد از ظهر رسيديم. هوای امروز تهران خيلی گرم بود. پليس دور تا دور استاديوم و كوچه‌های اطراف آن را محاصره كرده بود. از سوی ديگر انتظامات طرفداران معين (نسيم) نيز حلقه دوم را اطراف ورزشگاه تشكيل داده بودند. بعد از بازرسی مختصر داخل رفتيم. جمعيت را همه حدود 20 هزار تن تخمين می‌زدند. البته در بيرون از استاديوم هم جمعيت زيادی بودند كه بدليل پر شدن استاديوم آنها را به داخل راه نمی دادند ومرتب ياد آوری می‌كردند كه فشار جمعيت ميتواند حادثه ورزشكاه آزادی را تكرار كند. سخنرانی‌ها كوتاه بود و اين كوتاهی باعث شد خيلی‌ها بتوانند كوتاه سخن بگويند و مردم آنها را ببينند. هيچكس اين روزها از سخنرانی‌های بلند بالا خوشش نمی آيد. متاسفانه محمد خاتمی اين نكته مهم را تا پايان دوره رياست جمهوری خودش هم نخواست بپذيرد.

يكی از كوتاه ترين و پرهيجان ترين سخنرانی‌ها متعلق به فاطمه حقيقت جو وسعيد حجاريان بود، كه وقتی پشت ميكرفن رسيدند جمعيت يكپارچه و بصورت هيجان زده آنها را تشويق كردند. حقيقت جو كه نفوذ زيادی در ميان دانشجويان دارد، تا چند روز پيش در موضع تحريم قرار داشت و به همين دليل حضور او در همايش انتخاباتی معين و اعلام حمايتش از وی بازتاب تائيد آميز زيادی در ميان جوانان داشت.

آقای نوروزی بعنوان نماينده معلمان  و مولوی عبدالمجيد نماينده اهل سنت از سيستان نيز پشت ميكرفن اعلام حمايت كردند، كه سخنان آنها نيز بسيار كوتاه بود. حضور عبدالمجيد و بطور كلی حضور اهل سنت در همايش ديروز معين خيلی چشمگير بود و حتی مردم نيز اين حضور را تشويق می‌كردند. شايد سخنرانی اصلی را قلی پور ازطرف دانشجويان و خود دكتر معين كردند.

حضور حسين زمان همراه با نوازندگان گروهی كه با او كار می‌كنند با استقبال زياد همراه شد. او سرود " دوباره می‌سازمت وطن"  را خواند كه جمعيت نيز با او می‌خواند.

حجاريان كه به كمك همراهانش توانست به پشت ميكرفن برسد دو شعر از سايه خواند و سپس، درحاليكه جمعيت بسيار متاثر بود، وی را درحاليكه زيربغلش را گرفته بودند از پشت ميكرفن پائين آوردند.

شعار "سعيد حجاريان قربانی جانيان " برای مدت نسبتا طولانی در استاديوم طنين انداز بود.

از جمله شعارهای ديگر "زندانی سياسی آزاد بايد گردد "، "اكبر گنجی آزاد بايد گردد "، "خاتمی متشكريم" و " سه مرد ايران زمين: خمينی و خاتمی و معين" بود. حضور دكتر يزدی به نمايندگی از طرف ملی – مذهبی در پشت ميكرفن و سخنان كوتاهش در حمايت از معين نيز با تشويق ممتد روبرو شد. از بين آنها كه سخنرانی كردند، تنها نماينده دانشجويان اشاره به خطر نظامی‌ها در رسيدن به رياست جمهوری كرد.

پس ازمراسم در طول مسير شعرهای يار دبستانی – دوباره ميسازيمت وطن و شعارهای زرافشان – اكبر گنجی آزاد بايد گردند، شعار اصلی بودند. اين حركت خيابانی تا چهار راه آل احمد ادامه يافت.

در خيابان شعارها كمی تند تر شد، از جمله:

نه سردار نه شهردار فقط معين بيدار

در چهار راه آل احمد پليس از مردم خواست متفرق شوند. عده‌ای خواستند كه تا ميدان انقلاب بروند كه پليس اجازه نداد.

نكات جالب :

- گروه بچه‌های نسيم تموم مراسم را داخل استاديوم در كنترل داشتن

- دو بالن  با نام معين در آسمان بود

- يك كايت بالای سر مردم در پرواز بود

- هنگام عبور حجاريان از ميان مردم، جمعيت يكصدا شعار می‌دادند: "سعيد حجاريان سرمايه اصلاحات"

- خبرنگاران مختلف و چندين خبرنگار خارجی مراسم را تحت پوشش قرار ميدادند

- جمعيت اكثرا جوان بودند اما از هر قشری‌های مختلف و سنين مختلف هم كم نبودند. حتی پير زنان  و تيپ‌های حزب الهی

- لباس شخصی‌ها داخل جمعيت پراكنده بودند و همه آنها را می‌شناختند. اما برخوردی بوجود نيآمد.

- گروهی از جوانان  داخل زمين با پرچم دور ورزشگاه دويدند

- درهای كوی دانشگاه بسته شده بود و دانشجويان تنها از پشت ميله‌ها شعار ميدادند

- چند جا برخوردهای كوچكی با سربازان نيروی انتظامی بوجود آمد كه جدی نبود و در مجموع برخورد نيروی انتظامی و مخصوصا فرماندهان آنها خوب بود.