سينمای كمدی ايران را فيلم‌هائی كه دلقكی و لودگی است تسخير كرده اند. در مملكت ما آنچه اكنون بيشتر توليد می‌شود لودگی است. همان چيزی كه در تلويزيون هم زياد است و صلاح نيست اسم كمدی روی اينها گذاشته شود. در واقع فيلم‌هايی هستند كه اگر دقيقتر بخواهيم بگوئيم مثل فيلم‌های روحوضی هستند.

اين‌ها را حسن هدايت می‌گويد. نويسنده و كارگردان سينما. او اضافه می‌كند:

ما شاهد نازل ترين شكل فيلم‌های خنده دار در سينما هستيم. متأسفانه به دليل نوع برنامه‌های طنزی كه از تلويزيون شروع شده و به سينما هم سرايت كرده بندرت پيش می‌آيد كه كار طنز آميز شسته رُفته‌ای را بتوانيم شاهد باشيم.  طنز يك شيوه كار جدی است كه در موقعيتی غيرمنتظره ايجاد خنده كرده و تماشاگر را غافلگير می‌كند. اما لودگی فقط دست می‌اندازد. طنز موشكافی می‌كند و جنبه‌های زشت را خيلی باظرافت مطرح می‌كند و خنده‌ای توام با تفكر دارد. فيلم «شب‌نشينی در جهنم»  نمونه موفقی از كمدی است كه بعد از گذشت 40 سال هنوز هم كار خوبی است و يا سريال «دايی جان ناپلئون» كه متن بسيار قوی دارد. اين آثار ماندنی است، نه آنهايی كه در حد لودگی بوده اند. اينها به سال نرسيده، فراموش شده‌اند.

ما مردم طنزپردازی هستيم ولی ذوق طنزمان در سينما افت كرده است.

هدايت خود تاكنون دو فيلم‌ كمدی با نام‌های «دلاوران كوچه دلگشا» و «چشم شيطان» ساخته است.