ابطحی ـ در تابستان سال گذشته موفق شدم دوجلد كتاب در جستجوی صبح را بخوانم، در 1061 صفحه. اين كتاب خاطرات آقای عبدالرحيم جعفری بنيانگزار مؤسسه­ی انتشارات اميركبير است كه خوشبختانه هنوز زنده است و خدا عمرش را دراز كند.

بخش مهمی از كتاب، زندگی پر ماجرا و سخت آقای جعفری است ولی بخش عمده­ی كتاب به دليل ارتباطات 60 ساله­ی نويسنده با شخصيت­های اصلی فرهنگ ساز معاصر كشور، شرح حال آنان است. عجب شرح حال خواندنی!.نسبت به تك تك نويسندگان  مشهور، ماجرايی كه نشان دهنده­ی حالت‌ها و خصوصيات شخصی و فيزيكی و نوع نگاه آن به جامه­ی ايران است را آورده.

به گمان من اصل اهميت فرهنگ سازی انتشارات اميركبير، يك طرف، و مكتوب كردن خاطرات نويسندگان يك طرف. در حقيقت دائره المعارفی است از نيم قرن نويسندگان ايران.

**********

آقای جعفری بعد از انقلاب دچار مشكل‌ها شده است. و به قول خودش آسان خورها زحماتش را بر باد دادندو مدتی زندان بود و بعد هم انتشاراتش را مصادره كرده اند. من كه با خواندن اين كتاب تحت تأثير تلاش فرهنگی او قرار گرفتم، و از آنچه بر سرش رفته سخت متأثر.

ياد كردن از تلاش‌های فرهنگی فرهنگ سازان يك وظيفه است،‌بی‌آن كه هيچ كس را بي­عيب بدانيم.