|
- جنگ ادامه دار با عراق که مشوق آن نظامی ها بودند- می توانست
درس عبرتی باشد برای خامنه ای که عقل خود را بدست نظامیان دادن
چه عواقب وحشتناکی می تواند داشته باشد. وی در برابر بحران
اخیر، و هنگامی که برایش روشن شد که بازنده انتخابات است، بجای
تبعیت از نظرات سیاسیون کشور که می گفتند باید با تدبیر،
میرحسین موسوی را به یک فرصت برای نظام و پلی برای آشتی دادن
جوانان با حکومت تبدیل نمود، عقلش را بدست نظامیان داد که به
او می گفتند باید سیستم موجود را حفظ و بجای تسلیم در برابر
رای مردم، آراء را مهندسی کرد. نظامیان به رهبر قول دادند که
اگر احمدی نژاد حفظ شود، ظرف حداکثر شش ماه و تا قبل از 22
بهمن امسال، تست اتمی اولین بمب هسته ای را تقدیم رهبر خواهند
کرد.
خامنه ای باید بداند که وعده های فرماندهان سپاه سرابی بیش
نبوده و همه حوادث و اتفاقات، طبق پیش بینی های آنها جلو نرفته
و عوامل بحساب نیامده فراوانی هستند که تست اتمی تا
شش ماه دیگر را همانقدر واقعی و دست یافتنی می نماید که فتح 2 ماهه
بغداد در زمان آیت الله خمینی که وعده آن را فرماندهان نظامی
داده بودند.
کشور دچار یک بحران عظیم است و خامنه ای برای حل این بحران
عقلش را دست فرماندهان سپاه داده است. همان کاری که آیت الله
خمینی در جنگ عراق انجام داد.
در سال 1361 که سعود الفیصل برای گدایی صلح و پرداخت غرامت به
تهران آمد، مردم در سوم خرداد همان سال بزرگترین جشن ملی خود
را بخاطر فتح خرمشهر در خیابان های کشور با پخش نقل و شیرینی
برگزار و تا پاسی از شب پایکوبی کردند. روحیه مردم، روحیه
پیروزی در جنگ بود. خاک کشور کاملاً آزاد و ارتش عراق پشت
مرزهای خودش بود. تعداد اسراء حدود 8 هزار نفر و کل آمار شهدای
جنگ کمتر از پانزده هزار نفر بود. شهرها دست نخورده و صنایع و
زیرساختهای اقتصادی سالم بودند.
در نتیجه پذیرفتن نظر نظامیان و ادامه جنگ بمدت 7 سال دیگر،
بهنگام پذیرش قطعنامه، بخش زیادی از خاک میهن مجدداً در اشغال
ارتش عراق بود، ما حتی یک وجب از خاک عراق را در دست نداشتیم،
شهرهای کشور در جریان جنگ شهرها و بمباران و موشک باران ویران،
و صنایع نفت و گاز و صنایع مادر و زیرساخت های اقتصادی کشور
بشدت خسارت دیده بودند. تعداد 130 هزار نفر اسیر ایرانی در دست
دشمن و قریب به یک میلیون نفر کشته و معلول بر جای مانده بود.
کشور ویران و قبرستان های آن آباد شده بود. حکومت مثل یک شکست
خورده، در حالیکه رهبرش جام زهر نوشیده بود، قطعنامه را پذیرفت
و مردم بغداد 7 شبانه روز برای پیروزی در جنگ هلهله و شادمانی
کردند. سعود الفیصلی هم در کار نبود که غرامت 97 میلیار دلاری
ایران را تقبل نماید.
برآوردهای کودکانه فرماندهان سپاه از وضعیت جنگ و تسلیم رهبر
کشور در برابر نظر آنها، بلایی را بر سر کشور آورد که بر هیچ
ایرانی پوشیده نیست. هر ایرانی در خانواده و فامیل خود تعدادی
شهید جنگ دارد. بهترین جوانان کشور برای بلندپروازی چند
فرمانده نظامی نابود شدند و خانواده های آنها و کشور ایران از
نعمت وجودشان محروم گردید.
امروز نیز یکبار دیگر رهبر، حل بحران را به عقل نظامیان واگذار
کرده است. اگر مردم غفلت کنند و اجازه دهند که
پایه های کودتای سپاه محکم
شود، خدا می داند که چه سرنوشتی در انتظار این ملت و این کشور
باشد، ولی هر چه باشد خساراتش از 8 سال جنگ خود تحمیلی
بیشتر خواهد بود. سپاه
اینبار نه بر علیه ارتش عراق، بلکه بر علیه مردم ایران و بر
علیه دانش و آگاهی و کرامت انسانی و استقلال و آزادی وارد جنگ
شده است.
کودتاچیان دائماً از جنگ نرم و حمله ناتوی فرهنگی به کشور دم
می زنند. سپاه برای پیروزی در این جنگ نرم باید بتواند همه
زندگی خصوصی مردم را شنود کند، باید بتواند اقتصاد و صنعت کشور
را در دست خودش بگیرد، رشته های علوم اسلامی را از پایه دگرگون
و دروس حوزوی را جایگزین آن کند، برای ورود به دانشگاه و
تحصیلات عالیه، هیأت گزینش گذاشته و فقط به بسیجیان و وفاداران
به نظام اجازه تحصیل دهد، چادر را بعنوان حداقل حجاب قابل قبول
اعلام و پوشیه را حجاب برتر اعلام نماید، گذرنامه ها را نظیر
کره شمالی جمع کرده و افراد برای سفرهای خارجی ضروری، نیاز به
مجوز سپاه برای خروج از کشور خواهند داشت، ماهواره بطور کلی
جمع آوری و رادیو و تلویزیون به مراکز شستشوی روانی تبدیل
خواهند شد، مقررات اجتماعی بسیار سختگیرانه ای وضع و مجازات
های باصطلاح اسلامی شامل قطع دست و سنگسار و اعدام، دست و
دلبازانه برای بسیاری از جرایم در نظر گرفته خواهد شد،
نویسندگان و اندیشمندان «غیر اسلامی» حق فعالیت نداشته و
مطبوعات و جراید باید هر کدام یک ناظر سپاهی داشته باشند.
سپاه خواهد کوشید تا با اجرای بدون ملاحظه آنچه بنظرش اسلامی
می رسد، بهشت را بر روی زمین بیآورد، حتی اگر شده به قیمت جهنم
کردن زندگی میلیون ها ایرانی. در راه بهشت موعودی که ژنرالها
مایل به رسیدن به آن هستند، صدها هزار جوان ایرانی به بند
کشیده شده، شکنجه و کشته شده و از حق تحصیل و زندگی محروم
خواهند شد.
ممکن است فرماندهان کودتا، این پیش بینی ها را قدری مبالغه
آمیز بدانند، ولی نباید از یاد برد که اگر کسی در سال 61 به
فرماندهان سپاه می گفت که فتح دو ماهه بغداد - که به آیت الله
خمینی وعده آن را داده بودند- ناممکن است و این ساده اندیشی
شما یک میلیون شهید و معلول روی دست این ملت خواهد گذاشت، او
را مغرض و عامل دشمن دانسته و نظرش را مبالغه آمیز و دور از
واقعیت می دانستند.
آینده بسیار تاریک و زجرآوری در انتظارمان است چنانچه سکوت
نمائیم و کوتاه بیائیم. امروز را اگر با عذر و بهانه از دست
بدهیم، فردا پشیمانی سودی نداشته و راهی برای جبران و بازگشت
نخواهد بود.
کودتا هنوز نتوانسته خود را جا بیاندازد، نه در داخل کشور و نه
خارج از آن. نباید به آنها اجازه نشستن بدهیم.
حضور میلیونی در راهپیمائی روز قدس، باور قطعی شکست کودتا از
سوی کشورهای دنیا و ناامیدی کودتاچیان داخلی از امکان موفقیت
کودتا است.
اطمینان داشته باشید در این هفته کودتاچیان برای دلسرد کردن
مردم و ترسانیدن آنها گرد و خاک زیادی خواهند کرد و حتی امکان
دارد موج بازداشت ها به سطح بالاتری نیز برسد. اما بدانیم که
پیروزی از آن ما است.
(این نوشته را خلاصه کرده ایم و در صورت تمایل به مطالعه کامل
آن می توانید به وبلاگ سرابستان که در ستون روزنامه نگاران
صفحه پیوندهای پیک نت مراجعه کنید.)
در همین ارتباط، تفسیر پیک نت درباره بیانیه شماره 12 میرحسین
موسوی و هشدار به مردم ایران را از
اینجا بخوانید. |
