ايران  

        www.pyknet.net

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک

26 دی  1392

infos@pyknet.net

 
 
 

انتشار جلد سوم خاطرات دکتر یزدی

من طراح و مبتکر بسیاری

از نهادهای پس از انقلاب بودم 
 
 
 
 

جلد سوم خاطرات دکتر ابراهیم یزدى، دبیرکل نهضت آزادى ایران، در ٧٣٧ صفحه در خارج از ایران منتشر شد. دکتر یزدى از نزدیکترین یاران آیت الله خمینى در دوران انقلاب بود. پس از پیروزى انقلاب، او ابتدا معاون نخست وزیر در امور انقلاب و سپس وزیر امور خارجه دولت موقت شد.

در این کتاب متن بسیاری از مکاتبات دکتر یزدی با آیت الله خمینی و فرزند وی احمد خمینی و دیگران در کنار برخی دیگر اسناد غیر محرمانه منتشر شده است. از جمله نامه ای که به تاریخ ٢۴ بهمن ١٣۶٩ خطاب به احمد خمینى و در انتقاد از موضع گیری های احمد خمینی علیه وی نوشته و در آن متذکر شده است:

«شما خوب مىدانید که «برنامه ی سیاسـی و اجرایی» آقای خمینی را من تنظیم کرده و ایشان تصحیح و تنقـیح نمودنـد، کـه بعدها بر طبق آن شورای انقلاب و دولت موقت… تأسیس گردید. شما به کسی این اتهامات پوچ و بی اساس را زده اید که طراح و مؤسس سپاه پاسداران بوده اسـت، طراح و مبتکر «روز قدس» بوده است، طراح اصلی و اولیه برخی دیگر از نهادهای انقلاب بوده است»

دکتر یزدى در همین کتاب می نویسد:

روزی که شاه ایران را ترک کرد، جمعبندی تمام ناظران بین المللی این بود که انقلاب ایران پیروز شده است. هر روز تحلیل های متعددی پیرامون اوضاع ایران در روزنامه های غربی منتشر میشد. یکی از تحلیلگران انگلیسی مقاله ای در این باره نوشت و در پایان چنین جمعبندی کرد که: «انقلاب ایران پیروزی جهل بر ظلم است.»

وقتی مقاله و تحلیل این نویسنده انگلیسی را خواندم بسیار ناراحت و عصبانی شدم و با خود گفتم این غربی‌ها – به خصوص انگلیسى‌ها، نمی خواهند یا نمی توانند ما را درک کنند؟ این چه نوع قضاوتی در مورد انقلاب ایران است. پس از پیروزی انقلاب هر روز شاهد رویدادهای مختلف و نه چندان مطلوبی، در سطوح متفاوت بودیم.

انگیزه یا علت همه این رویدادها، یکسان نبود – هرکدام علت یا علل خاص خود را داشت. اما به تدریج یک علت در این رویدادها شاخص شد و آن جهل و نادانی بود.

جهل در مورد پیچیدگی سیاسی و اقتصادی و اجتماعی جامعه جدید و تفاوت‌های اساسی آن با جامعه ساده و ابتدایی مدینه؛ جهل درباره مناسبات جهانی و روابط بین المللی، جهل درباره… این جهل در مواردی از نوع جهل مرکب بود. افرادی با نادانی کارهایی انجام میدادند اما نمیدانستند که نادان هستند و با نادانی خود چه ضررهایی به پیکر جامعه و انقلاب و دین پاک خدا وارد میکنند. هر قدر زمان می گذشت علائم بیشتری از این نادانی ظاهر میشد و افراد بیشتری به این پدیده و زیانهای جبران ناپذیر آن توجه پیدا میکردند. (این خلاصه در سایت ملیون ایران منتشر شده است.)

پیک نت 26 دی

 
 

اشتراک گذاری: