|
بخش هائی از گزارش دکتر شکوری راد به سومین کنگره حزب اتحاد
ملت ایران:
شرایط و زمینه‌های عمومی سیاست ورزی را اکنون همه به خوبی
می‌دانیم. می‌دانیم که دفاع از اصل انتخابات و بالا بردن سطح
سلامت آن و ارتقای اعتماد و مشارکت شهروندان از لوازم پیشبرد
دموکراسی در کشور است. انتخابات اگر چه هدف نیست اما ظرفی
مناسب برای تقویت اندیشه‌ها، ساز و کارها و رفتارهای
دموکراتیک است. این رویکرد اگر چه گام به گام و تدریجی است،
اما نتایج و آثار راهگشایانه‌ای دارد.
اکنون جامعه ما پس از عبور از بحران سال
۸۸
توانسته است گام های اول و دوم و سوم مردمسالارانه و
اصلاح‌طلبانه را، که مهمترین دستاورد آنها تثبیت نقش و
جایگاه اصلاح‌طلبان در عرصه سیاسی و طرح مطالبات اصلاح‌طلبانه
است، بردارد. نتیجه این تحول گشایش در سیاست خارجی، افزایش
نسبی آزادی‌ها و فعالیت‌های قانونی، کاهش دامنه فضای امنیتی و
سیاسی تر شدن فضای جامعه در دولت یازدهم است که نماد بارز آن
گسترش فعالیت احزاب و نهادهای مدنی و مطبوعات، بازتر شدن فضای
مجازی، کاهش تعداد زندانیان سیاسی و ترسیم افق جدیدی پس از
انتخابات اردی‌بهشت
۹۶
است که اکنون برای رفع تدریجی حصر پدید آمده است.
نتیجه آنکه توزیع قدرت به صورت متوازن در جامعه و حاکمیت
امروز، بشارت دهنده آن شده است که آزادی و امنیت که گاه معارض
یکدیگر تلقی می‌شوند، اینک در کنار هم تعریف و ضامن یکدیگر
تلقی گردند.
همه این دستاوردها را باید محصول افزایش حساسیت‌ها و مشارکت
سیاسی عموم مردم دانست.
رویکرد ضرورت افزایش مشارکت در انتخابات نمونه بارزی از این
باور است که پیشرفت و امنیت کشور بیش از آن که از طریق
سخت‌افزاری تأمین شود، پدیده‌ای نرم‌افزارانه است که از طریق
بالا رفتن سطح آگاهی، مسئولیت و مشارکت آحاد شهروندان تحقق
می‌یابد و مهمترین جلوه آن در انتخابات است و چه کسی است که
نداند شرکت
۴۲
میلیون نفر در انتخابات بیش از هر چیز نشانگر ثبات سیاسی و
اقتدار ملی در ایران است.
صف‌های طویل شرکت‌کنندگان در انتخابات در داخل و نیز در خارج
از کشور و در برابر نگاه متعجب و در عین حال تحسین آمیز دیگران
بیش از توان نظامی، اقتدار ملی ما را به نمایش گذاشت و در
نهایت رأی اکثریت مردم آن هم در میانه‌ای از سازمان یافته‌ترین
اقدامات و القائات افراطی نشان داد که مردم چه می‌خواهند و چه
نمی‌خواهند.
هم‌وطنان ما با آرایی که به صندوق‌ها انداختند در نهایت با
اکثریتی بلامنازع و با صدای رسا و مؤثر اعلام کردند که «به عقب
باز نمی‌گردیم». طنین این پیام همچنان در فضای سیاسی کشور
طنین‌انداز است .
جهان امروز، علم و دانش و فنآوری جوهره آفریننده قدرت چه از
ابعاد گفتمانی و چه از بعد سخت‌افزاری است. در این کشاکش دست
بالا را کشور و ملتی خواهد داشت که در عرصه علم و فنآوری بر
مرزهای دانش‌های نوین، نانو تکنولوژی، بیوتکنولوژی و
IT
حرکت کرده و خود را مجهز به این دانش‌ها و تکنولوژی‌های مبتنی
بر آنها نماید. خوشبختانه کشور ما در این زمینه‌ها پیشرفت‌های
قابل ملاحظه‌ای داشته است. اگر شرایط داخل کشور به گونه‌ای
باشد که نخبگان ملت ترجیح دهند که در همین کشور بمانند و یا به
آن بازگردند و یا حاصل پیشرفت دانش و تجربه مهارت خود را از
فراسوی جهان با طیب خاطر در اختیار میهن خویش نهند، ما شاهد
جهش چشمگیر و روزافزون در این زمینه خواهیم بود. و روشن است که
بسط آزادی و حفظ کرامت انسانی پیش‌نیاز ماندن نخبگان در این
کشور است. همان اصلی بنیادینی که رویکرد اصلاح‌طلبانه ما بر آن
ابتنا یافته است.
اگر چشم‌انداز‌های پیشرفت و توسعه کشور و افق‌های ملی، با
مشارکت عمومی و بر اساس خواسته‌ها و مطالبات ملت ترسیم و تبیین
شود، وفاق ملی برای دستیابی به آن ایجاد خواهد.
واقعیت
این است که اگر منصفانه و فراتر از سطح منازعات رایج سیاسی در
سه دهه گذشته بخواهیم علت انزوا و کاهش نقش اجتماعی جریان‌های
رقیب اصلاحات را بیابیم باید دلیل را در رویکرد‌ها و اقدامات
حذفی آنها به هر بها و بهانه‌ای بجوییم. وضعیت امروزه آن جریان
به واقع ناشی از کاربرد رانت سیاسی نظارت استصوابی برای حذف
سازمان‌یافته و شبه‌قانونی رقبا از عرصه رقابت و تمسک به
تفاسیر جناحی از قانون بوده است.
آنچه جناح رقیب اصلاحات دیرزمانی گمان می‌کرد نقطه قوت و برگ
برنده او در مصاف‌های سیاسی و انتخاباتی است امروز به وضوح
تبدیل به اصلی‌ترین نقطه ضعف آنان شده است.
دوپینگ مکرر سیاسی برای جریان محافظه کار عملاً بدنی نحیف و
چهره‌ای عبوس و خالی از جذابیت‌های سیاسی به جا گذاشته است
امیدواریم که افراد و شخصیت‌های مؤثر در این جریان، آثار
۲۵
سال اعمال نظارت استصوابی را در میدان رقابت‌های سیاسی به
درستی بررسی و برای اصلاح امر سیاست و رقابت در ایران اقدام و
امکان رقابت‌های عادلانه قانونی را فراهم کنند.
فعالیت جبهه‌ای را امری ناگزیر و در عین حال بهینه می دانیم.
در حال حاضر این وفاق اصلاح‌طلبانه وجود دارد که برای برداشتن
قدم‌های بلند و موفق باید فعالیت جبهه‌ای داشت. جبهه‌ای متشکل
از همه احزاب و اشخاص اثرگذار که ذیل راهبری معنوی و یا
تشکیلاتی حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی فعالیت
نمایند. به یادآوریم که به ابتکار ایشان و با محوریت شورای
مشورتی در سال
۹۲
و شورای عالی سیاستگذاری اول در سال
۹۴
و شورای عالی سیاستگذاری سوم در سال
۹۶
اصلاح‌طلبان توانسته‌اند سه گام بلند و پیروزمندانه بردارند.
تجمیع تجربیات این سه دوره می تواند در فرصت مناسب باقی‌مانده
تا انتخابات مجلس یازدهم در سال
۱۳۹۸
ساز و کار مناسب‌تر و پویاتری در عمل بیابد.
خوشبختانه اصلاح‌طلبان، امروز، از نعمت وجود آقای خاتمی که
خداوند همواره سالم و سرافرازش بدارد، برخوردارند. ایشان
پرچمدار و معیار در گفتمان اصیل اصلاحات است و هویت اصلاح‌طلبی
در جامعه با محوریت ایشان تعریف می‌شود. و البته باید تدابیری
اندیشید که وابستگی جریان به شخص، اینده آن را آسیب‌پذیر نکند.
جناب آقای دکتر روحانی طی چهار سال گذشته نشان داده است که
مدیری مدبر و دوراندیش است. این اعتماد را باید حفظ کرد و
نباید هیجانی و از سر ندانستن دلیل برخی تصمیمات و اقدامات،
این اعتماد را خدشه دار و سست کرد.
فراموش نکنیم در اواخر دوران اصلاحات نیز برخی از نیروها با
برآورده نشدن بخشی از خواسته‌ها جهت گیری‌های اصلاحات را از
یاد و دستاوردها را انکار کردند. دیری نگذشت که برای آنان نیز
معلوم شد که درخشان ترین دستاوردها در دوران پس از انقلاب
مربوط به همان دوران اصلاحات بوده است.
ما به تجربه دریافته ایم که فعالیت حزبی عالیترین وجه سیاست
ورزی است. و هیچ فرد سیاسی نباید از اینکه عضو حزبی نیست بر
خود ببالد.
حزب اتحاد دست یاری به سوی همه احزاب اصلاح‌طلب دراز می‌کند و
آماده است در کنار تقویت خود به تقویت آنان نیز کمک کند و از
تجربه‌های آنان بیاموزد. درهای حزب اتحاد در سراسر کشور به سوی
همه اصلاح‌طلبان که مرامنامه و اساسنامه آن را بپذیرند باز است
پس از گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی که یکی از شعارهای
اصلی‌اش رفع استضعاف از ایران و جهان بود، هنوز محرومان و
مستضعفان بخش بزرگی از جامعه ما را تشکیل می‌دهند و کار
سیستماتیک برای رفع استضعاف صورت نگرفته و یا به نتیجه نرسیده
است. مفهوم استضعاف را نباید به فقر مادی فرو کاست، هر چند
جلوه ناپسند و ناسزای استضعاف در عدم برخورداری جامعه از عدالت
اقتصادی و وجود شکاف طبقاتی در جامعه است اما گستره مفهوم
عدالت شمول وسیع‌تری دارد و باید به رفع استضعاف از جامعه با
دید وسیع‌تری نگریست. اقشار و طبقات و گروه‌های مختلف جامعه،
اقوام و پیروان مذاهب و صاحبان فرهنگ‌های متکثر در جامعه بزرگ
ایران به شکل‌ها و شیوه‌های گوناگون دچار نابرخورداری و
تبعیض‌های مختلف‌اند و متأسفانه با وجود همه کوشش‌ها هنوز ساز
و کارها و اقدامات حمایتی رافع این استضعاف از جامعه نبوده است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 19
شهریور |
