|
بروید میدان شوش و ببینید در پیاده روها چه خبر است، کوچه
پس‌کوچه‌ها پُر شده، قبلا همه‌شان در پارک هرندی جمع شده
بودند، حالا که پارک نیست، کوچه‌ها را اشغال کرده اند.
ستون‌های دراز و بد قواره ساختمانی نیمه‌کاره، سرسره فلزی
ناتمام کودکانی و سیمان‌های روی هم نشسته که انگار قرار است آن
ساختمان نیمه کار را تمام کنند.
ساکنان «هرندی» و «دروازه غار»ند از ١٥، ١٠سال پیش،
مهاجرانی‌اند که کار خیلی‌هایشان اعتیاد است، آنها که درآمدشان
از مواد است و زندگی‌شان در اتاقک‌های چندمتری خلاصه شده.
دیوار کشیده اند تا معتادها نروند داخل پارک. نمی‌روند. اما
همه کارشان را در کوچه پس‌کوچه‌ها
.
کوچه‌ها بوی ادرار گرفته، وسط کوچه مدفوع می‌کنند. وارد
کوچه‌ها که بشوی، باید ماسک بزنی. در یک خانه متروکه که مال
شهرداری است شبی بالای ٥٠، ٦٠ معتاد داخلش جمع می‌شوند. یکی از
ساکنان محله می گوید ٤٠، ٥٠سال است در این محله زندگی می‌کنم.
بچه که بودیم یک معتاد هم این‌جا نمی‌دیدیم؛ اگر هم کسی اعتیاد
داشت، کت و شلواری بود.
سه معتاد درست روبه‌روی پارک تازه ساخت حقانی مچاله شده اند.
مرتضی، عباس و مجتبی دور خودشان چنبر زده‌اند. آنها به نمای
روبه‌رویشان، سازه‌های نیمه‌تمام و خسته پروژه بزرگ بوستان
زندگی زل زده‌اند و زندگی‌شان را در پایپ‌های شیشه‌ای دود
می‌کنند. مرتضی با صورتی سیاه، دستانی سیاه و پیراهنی سیاه به
زحمت واژه‌ها را از میان لب‌های سیاهش بیرون می‌دهد. می‌گوید
آرد می‌کشد، احتمالا همان هروئین. از پارک حقانی تنها اسمش را
شنیده. دو سه روز است که از شهرستان آمده. عباس و مجتبی هم اهل
تهران نیستند. یکی از شمال غربی کشور آمده و یکی هم از جنوب؛ ٦
ماهی می‌شود و در تمام این ٦ماه، در کوچه و پس‌کوچه‌های هرندی
پرسه می‌زنند؛ روی دیوارهایش دستشویی می‌کنند و روی زمین‌های
آسفالتش می‌خوابند. شب‌ها را در گرمخانه می‌گذرانند، اما فقط
شب‌ها. عباس می‌گوید محله یک توالت دارد که همان هم پر شده.
مرضیه‌خانم ساکن خانه روبه‌رویی پارک حقانی سابق است و از آن
بالا سریال آمدن و رفتن معتادان را تماشا می کند. آنها منتظرند
شهرداری خانه‌شان را بخرد تا بروند از این محله. ساختمان خانه
آنها جدا از همه خانه‌هاست: «ما اصلا نمی‌دانیم اینها از کجا
آمده‌اند. مال این‌جا نیستند.» مرضیه‌خانم می‌گوید تعداد
معتادان بعد از ماجرای پارک حقانی، کم شده اما در کوچه‌ها پخش
و پلا شده‌اند.
مدیر خانه خورشید می گوید:«دور تا دور پارک حقانی را دیوار
کشیده‌اند، نرده و سنگ زده‌اند و دیگر کسی نمی‌تواند داخل پارک
برود.»
ارشد می‌گوید در محله هرندی١٥ «ان‌جی‌او» فعال هستند، اما برای
تغییر کاربری پارک حقانی، با هیچ کدام از این «ان‌جی‌او»ها
مشورت نشد:«شاید اگر با «ان‌جی‌او»ها صحبت می‌شد و آنها در
جریان تصمیم‌گیری‌ها قرار می‌گرفتند، نتیجه متفاوت می‌شد.
(خلاصه ای از گزارش شهروند)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت اول آبان |
