ابطحی ـ  آقای محتشمی اخيراً از مكتبی به نام فرقه ی مصباحيه ياد كرده است. اين نامگذاری از اصطلاحات واقع بينانه و پرمحتوايی است كه قطعاً در تاريخ سياسی برای تحليل دوران كنونی مورد استفاده ماندگار خواهد گرفت.

فرقه بنا به تعريف لغت نويسان به طائفه و گروه اطلاق می شود. مهمترين خصوصيت فرقه اين است كه جامعه آنان را به عنوان مجموعه ی متفاوت و با انديشه های ويژه، می شناسد. چه بخواهيم و چه نخواهيم فرقه ی مصباحيه امروز در ادبيات سياسی ايران قابل شناسايی است؛ اصلاً هم اهميتی ندارد كه آيا صاحبان اين تفكر و فرقه با كسی كه فرقه و طائفه به او منسوب است، رابطه ی فردی دارند يا خير.

آقای محتشمی به دليل شجاعت هميشگی خودش تنها آنچه را كه همه ی اهالی سياست می دانستند و آن را اعلام نمی كردند نامگذاری كرد و اعلام نمود.

آقای شريعتمداری معروف كيهان هم ديروز مقاله ای نوشته و دفاع سرسختانه ای از آقای مصباح كرده است. گاهی ايشان لااقل به منطق خودشان در مسائل سياسی داخلی منطقی می نوشت ولی در اين يادداشت حرف های افرادی مثل گنجی و حجاريان و كديور را كه لااقل محتشمی هميشه با آن ها مخالف بوده است را به دليل همسويی به پای محتشمی نوشته، بی آن كه فكر كند اگر همه ی كارهای همسويان انديشه ی مصباح به پای او نوشته شود، ايشان هم بايد پاسخگوی خيلی چيزهای غير عقيدتی از قبيل قتل و نابود كردن فيزيكی افراد باشند؛ لااقل ماجرايی مثل غرق كردن دختر و پسر كرمانی به بهانه ی امر به معروف و نهی از منكر يكی از نمونه های آن است.

در هر صورت فرقه ی مصباحيه را به دليل ارتباط جدی دولت فعلی با ايشان، جزئی از واقعيت سياست فعلی بايد دانست.